Tag "Leesvoer"
Je kent de Hard Times ongetwijfeld van de klassieke koppen van satiristische artikelen, zoals hoe een passagier naast Jello Biafra in het vliegtuig op een zeven uur durende spoken word show wordt getrakteerd, Henry Rollins-voiced-TomToms en spoofy buzzfeed headers over elk denkbaar onnozel onderwerp. Persoonlijk vond ik de Descendents grapjes vaak erg goed, moge er nog vele komen. Nou, naar aanleiding van iets wat mogelijk een reden is, werd er
Lees verder..
Er zijn drie dingen die ik moet zeggen voor ik aan de slag ga met dit boek. Het eerste is dat dit boek al een paar jaar uit is, sinds 2017, maar ik kwam reviews tegen uit 2022 van boze progfans die mij inspireerden om het te gaan lezen. Kortom, relevantie is niet verminderd (maar dat is niet gek, want prog heeft niet écht een opleving gehad – hoewel één
Lees verder..
Als je alarmbellen afgingen bij de naam van de schrijver, geen zorgen, geen connectie. J.J. Anselmi schreef al eerder boeken over Wyoming, BMX’en en de lokale muziekscene, en speelde zelf in bands als Company of Serpents, Former Worlds, en Drainage. Mijn beleving van dit boek is dat Anselmi zichzelf ‘first and foremost’ ziet als fan en dat is ook precies wat Doomed o Fail belichaamt. Het is geen boek vol
Lees verder..
Wat is toch dat gekke met punk en hardcore? Sommige mensen hebben zo’n intense 5 jaar van complete immersie in die scene, en starten dan een gezin, flikkeren hun bandshirts in de textielbak en de platen op Discogs en komen nooit terug. Andere mensen zijn voor het leven gekneveld aan muziek die eigenlijk gewoon vrij primitief is, met een idealisme waar je toch max 22 jaar oud voor moet zijn.
Lees verder..
Steven Wilson is misschien een van de meeste bekende onbekende artiesten in de underground wereld. Eigenlijk universeel geliefd, behalve door enkele extreme metalfans die geloven dat Wilson eigenhandig Opeth kapotgemaakt heeft. Dat is niet waar, en dat weet je zelf eigenlijk ook wel, of niet? Afijn, Steven Wilson is ondanks zijn voorkomen van een achtentwintigjarige hipster dus al ergens in de vijftig en liet zich verleiden om een boek te
Lees verder..
Eigenlijk is dit een apart boek om iets over te schrijven. Cosey Fanni Tutti is vooral bekend vanwege haar werk met Throbbing Gristle, de pionierende industrial band die het genre z’n naam gaf. Dit is het tweede boek van de performance artiest, muzikante, kunstenares, schrijver, die ooit werkzaam was in de ‘adult industry’ als deel van haar kunstproces. Het leven van Cosey Fanni Tutti zelf is al meer dan fascinerend,
Lees verder..
Op het moment dat hardcore, punkrock – of eigenlijk om het even welk ‘underground’ genre dan ook – in je hart zit beleef je het niet alleen, dan word je het. Bij de Engelse jongeman David Gamage verliep dat proces niet anders. Alhoewel jongeman… Ja, dat is hij als het lijvige, 650 pagina’s tellende boek de poorten naar een overdosis aan anekdotes en feitjes zich aan ons opent. Tekst: Martijn
Lees verder..
Redacteur Martijn Welzen dook in het verhaal van het roemruchte Arnhemse podium de Goudvishal, opgetekend door Henk Wentink en Marcel Stol in het recent verschenen Engelstalige boek ‘Goudvishal: DIY or Die! / Punk in Arnhem 1977 – 1990’. Waar poppodia tegenwoordig ook echt gebouwen zijn waar alleen muziek, in alle mogelijke varianten, ten tonele komt, zat er in de begindagen meer achter. De oudste podiumplekken van Nederland, die zo aan
Lees verder..
Metal is full-on in z’n nostalgie era beland en de ene na de andere titel rolt uit de drukkerijen, die een klein aspect van de metalgeschiedenis bekijkt. Rotting Ways to Misery (RWTM) doet dat uitstekend voor de Finse death metalscene van pakweg 1990 tot 1995 – erg precies zijn de auteurs hier nooit in. Een boek voor de archivarissen en nerds onder ons, en de doorgewinterde death metalfans. Ik val
Lees verder..
De eerste keer dat ik Mogwai hoorde, was als student. Ik was fervent op zoek naar nieuwe muziek die ‘intellectueler’ voelde dan mijn skatepunkfascinatie van een paar jaar daarvoor. Inmiddels was ik meer richting de hardcore opgeschoven, maar tussen de studenten in colbertjes voelde dat niet helemaal salofähig. Mijn studiegenoot, en trots bezitter van een faux-tweed colbertje (hoewel hij op dag 1 van de studie meer een Woodstock vibe had,
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.