Tag "Guido Segers"

Leesvoer: Cosey Fanni Tutti – Re-Sisters: The Lives and Recordings of Delia Derbyshire, Margery Kempe and Cosey Fanni Tutti

Eigenlijk is dit een apart boek om iets over te schrijven. Cosey Fanni Tutti is vooral bekend vanwege haar werk met Throbbing Gristle, de pionierende industrial band die het genre z’n naam gaf. Dit is het tweede boek van de performance artiest, muzikante, kunstenares, schrijver, die ooit werkzaam was in de ‘adult industry’ als deel van haar kunstproces. Het leven van Cosey Fanni Tutti zelf is al meer dan fascinerend,

Lees verder..

Weird Al heeft tenminste zijn accordeon bij zich in 013

Ik sta in de rij voor 013. Ik heb nog niet eerder in zo’n lange rij gestaan in Tilburg. De hele Veemarktstraat tot de Heuvelring staat vol met fans van nerd-icoon Weird Al Yankovic. De accordeon-spelende legende, die faam verwierf met parodie-comedy-songs, kan inmiddels meerder generaties tot z’n fanschare rekenen, maar de opkomst zit vandaag in het oudere cohort. Dat is misschien niet helemaal vreemd met de ticketprijzen voor vandaag,

Lees verder..

Albumreview: Twilight Force – At The Heart of Wintervale

Power metal, je moet ervan houden en ik doe dat bij vlagen. Ik heb zo mijn favorieten en Twilight Force was met de eerste platen zeker een pleasure (guilty mag je toevoegen, maar laten we eens stoppen met metal-schaamte). Dat had vooral te maken met het onstopbare tempo en de vocalen van Christian ‘Chrileon’ Eriksson, vooral op Heroes of Might & Magic onvoorstelbaar en een letterlijke force majeur. Afijn, die

Lees verder..

Albumreview: Dharma – Three Thousand Realms in a Single Thought Moment

Religie en extreme metal zijn ‘strange bedfellows’. Eigenlijk is het vooral Satan die succes heeft in deze wereld en met de muziek als quasi-religieus vehikel voor zijn gospel. In de black metal dan vooral, een genre wat volgens sommige trve-bad-boys alleen écht is als deze gehoornde entiteit represent is, met een kleine doch bijzondere tegenhanger in de white/unblack metal die de boy daarboven aanhangt. Ik weet niet of hij daarboven

Lees verder..

Iskandr en Ggu:ll sluiten het jaar af in Little Devil

Het kan nog, een laatste show in het jaar proppen en daarmee 2022 afsluiten in de CBGB’s van Europa; de Little Devil. Dat doen we met een thuiswedstrijd voor Ggu:ll, de Tilburgse doombazen. Het is een uitverkochte show en dat schijnt veel mensen te verbazen. Een veelgehoorde vraag is “weet jij of er nog kaartjes zijn?” Het zegt iets over Ggu:ll of over het moment. Wij waren er in ieder

Lees verder..

Albumreview: Darkthrone – Astral Fortress

Eigenlijk is er geen beter moment in het jaar om je te buigen over een winters ritueel, zoals een Darkthrone plaat. Althans, de laatste edities lijken vaker een arctisch thema te volgen en zo ook het heerlijk getitelde Astral Fortress. Omdat ik even goed wilde zien wat er nou op de backpatch van de schaatsende black metalfan op de cover (ja, dat is wat je ziet), googlede ik de afbeelding.

Lees verder..

Leesvoer: Markus Makkonen & Kim Strömsholm – Rotting Ways to Misery: De geschiedenis van de Finse death metal

Metal is full-on in z’n nostalgie era beland en de ene na de andere titel rolt uit de drukkerijen, die een klein aspect van de metalgeschiedenis bekijkt. Rotting Ways to Misery (RWTM) doet dat uitstekend voor de Finse death metalscene van pakweg 1990 tot 1995 – erg precies zijn de auteurs hier nooit in. Een boek voor de archivarissen en nerds onder ons, en de doorgewinterde death metalfans. Ik val

Lees verder..

Hardhitting Albumreviews met Locrian, Russian Circles, National Napalm Syndicate en Flash Forward

Het einde van het jaar komt in zicht, maar dat wil zeker nog niet zeggen dat ook het einde van albumreleases en reviews in zicht is. Nog elke week worden er prachtige albums op de wereld losgelaten in alle mogelijke genres die ons zo lief zijn. Voor de redacteuren van Never Mind The Hype valt er dus wel weer iets te bespreken. Dit doen we dus ook met een machtige

Lees verder..

Interview – Dave Neabore: Dog Eat Dog en fictieve soundtracks

Dog Eat Dog kennen we als een feestband met kilometers bier en een hoog fun-gehalte en misschien een beetje nadrukkelijk een band van z’n tijd. De groep doet het nog altijd goed hier in Nederland – en bij de buren – en speelt vaker in Europa dan thuis in de VS. Bandoprichter, en samen met zanger John Connor langstzittend bandlid, Dave Neabore komt er graag. Maar wat blijkt, Dave Neabore

Lees verder..

Leesvoer: Stuart Braithwaite – Spaceships Over Glasgow: Mogwai, Mayhem and Misspent Youth

De eerste keer dat ik Mogwai hoorde, was als student. Ik was fervent op zoek naar nieuwe muziek die ‘intellectueler’ voelde dan mijn skatepunkfascinatie van een paar jaar daarvoor. Inmiddels was ik meer richting de hardcore opgeschoven, maar tussen de studenten in colbertjes voelde dat niet helemaal salofähig. Mijn studiegenoot, en trots bezitter van een faux-tweed colbertje (hoewel hij op dag 1 van de studie meer een Woodstock vibe had,

Lees verder..