Het Vlaamse collectief Hemelbestormer triggert al een aantal jaren de oren en de ziel. Hun post-metal is altijd van een hoog niveau en de groep weet binnen de eigen kaders toch altijd weer te verrassen. Ook de nieuwe plaat Collide & Merge heeft weer die typische sound. Er wordt vol ingezet op emotie. Het geluid is vergeleken met eerder werk weer wat meer open gemaakt en de intensiteit is wederom
Soms hoor je een sound die zo onmiskenbaar bij het seizoen past. Zo ook met Ismena en hun nieuwe plaat Until We Part, die vandaag een heerlijk melancholisch debuut uitbrengt, perfect voor het totaalplaatje van bewolking, kilte en kale bomen op deze grimmige winterdag. Aanvankelijk ontstaan als soloproject van zangers en songwriter Ismena Goossens, maakt de inmiddels vierkoppige band een vorm van duistere indierock die zich regelmatig mengt met post-rock
Het is tijd om het boek van Negură Bunget te sluiten en Zău is daar de epiloog van. De epiloog, omdat deze plaat komt na de dood van bandleider Gabriel ‘Negru’ Mafa in 2017. Het werk hieraan was al wel gestart, de drums waren opgenomen voor het slot van de Transsylvanische trilogie (gestart met Tău en Zi). Gezien de band Dordeduh van ex-bandleden Edmund Karban en Christian Popescu (die Negură
Kijk, hier worden we blij van op de maandagochtend! Even een uiterst vettige stoner release om je dag mee te beginnen. We presenteren Cervus, een verse stoner psych ontdekking uit Amsterdam die we nog niet eerder hoorden, maar met Ignis een uiterst veelbelovende eerste EP uit hebben. Even opwarmen op deze kille ochtend doe je dus hier… Even voorstellen Tot voor kort waren we nog niet bekend met Cervus, maar
Allemachtig. Houdt die corona-ellende dan nooit op? Met dit weekend weer een lijst aan nieuwe maatregelen, een nieuwe virusvariant op de loer en een overspannen samenleving kunnen wij als muziekplatform niet meer dan onze steun betuigen aan alle mensen, organisaties en bedrijven die wederom keihard getroffen worden. Voor het behoud van onze eigen gemoedstoestand blijven we ons vastbijten in vooral nieuwe releases, want aan nieuwe muziektoevoer ontbreekt het gelukkig niet. In
Het heeft even geduurd, maar hij is daar: het debuutalbum van Belgische hardcore/rap-metal collectief killthelogo! De band is een voortzetting ontstaan uit hardcore bands als Facedown en calibre., beide acts die eind jaren negentig menig poppodium in België een kopje kleiner maakten. Zo’n twintig jaar later is daar dan eindelijk een vervolg met killthelogo, en nieuwe plaat Reset. En de mannen zijn nog steeds toepasselijk boos op de wereld, resulterend
Het spreekwoord ‘Twee zielen, één gedachte’ kan wat betreft een review over het laatste maaksel van Limp Bizkit door de plee gespoeld worden. Daar waar de één een nostalgisch gevoel overhoudt na drieëndertig minuten Fred Durst en consorten, kan de ander alleen maar fantaseren over de hoeveelheid tosti’s die hij kan kopen voor het geld dat hij bespaart door het album Still Sucks vooral níet aan te schaffen. We laten
‘There are two types of people in the world: people who like heavy metal, and dicks’ Het is de start van een reis door de geschieden van heavy metal met een nadrukkelijke nadruk op de term ‘een’, niet ‘de’ (A history niet THE history, wat sommige boze reviewers gemist hebben). O’Neill is zelf een hardop bevooroordeelde metalhead, die ondanks het feit dat Metallica zijn favoriete band is, er bijna niets
Helemaal verslingerd was ik aan ‘Blackwater Holylight’, het zelfgetitelde debuutalbum van de toen nog vierkoppige psychdoomgroep uit Portland, Oregon. Ze dienden de doom en heavy psychrock met shoegaze- en stoner-elementen acht nummers lang zeer meeslepend op, niet in het minst door de verslavend dromerige zanglijnen van Laura Hopkins. De eersteling kwam in 2018 uit via RidingEasy Records, werd met lof overladen (haalde de nummer 8-positie in de NMTH albumlijst), en
Welke bandnaam Osees ook aanneemt, album na album, jaar in jaar uit, de drijvende kracht blijft John Dwyer al sinds het begin. De primaire songwriter van de band heeft inmiddels zo’n omvangrijke verzameling albums uitgebracht, met als gevolg een noemenswaardig oeuvre die uitblinkt in avontuurlijkheid en eclecticisme. En eenzelfde eclecticisme is terug te vinden in de aanstelling van John Dwyer als curator voor deze editie van Le Guess Who?. Het is
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.