Into The Void komt eraan mensen! Vorig jaar goed voor een dubbele vuurdoop: Onze eerste kennismaking met het festival voor stoner, doom, sludge en meer heavy muziek en met het toen net opgeleverde podium Neushoorn in Leeuwarden. Dit jaar pakt Into The Void door en uit met twee dagen en nog net wat grotere (en meer) namen. Daar moeten we bij zijn en dat gebeurt dan ook. De voorpret vertoont al even een stijgende lijn en het voorlopige hoogtepunt vormt deze set tips. NMTH-redacteuren Jurgen de Raad, Stefan Kemp, Tim van der Steen en Ingmar Griffioen lichten ieder drie acts uit die dikke line-up. Samen goed voor een mooie handleiding om je ideale ITV-route uit samen te stellen.
- Lees ook hoe IJslanders Sólstafir en Japanse post-rockers Mono een wonderschoon einde bereidden van Into The Void 2015
- De timetable vind je op intothevoid.nl.
INGMAR GRIFFIOEN (HOOFDREDACTEUR)
Steak Number 8, vrijdag 21 oktober: 21:45-22:45, Grote Zaal
Vanaf de eerste ontmoeting met Steak Number Eight (SN8), in de smerige studentenkelder van Vindicat op Eurosonic 2012, was het raak. Het Vlaamse viertal (in 2008 als jongste band ooit al goed voor winst in de Humo Rock Rally) blies ons weg met een mix van doom, sludge en post-metal en bovenal een daverende show. Vorig jaar klapten ze de vierde plaat in ons gelaat en met het weergaloze Kosmokoma was de liefde helemaal terug. Man, wat is SN8 gegroeid en wat gaat een nummer als Your Soul Deserves To Die Twice vaak over de kop. Check de albumrecensie. Jazeker, wij geloven in deze Belgische band.
The Machine, vrijdag 21 oktober: 22:30-23:15, Arena
Misschien een voor de hand liggende tip, aangezien we de Zuid-Hollandse psychstoner-machine al vaker aanbevolen hebben, maar ook een voor een band die meer aandacht verdient. The Machine staat garant voor de betere Kraut-jammende sets in het genre en laatste album Offblast! was wederom een indrukwekkende tour de force. De albumreview is hier te lezen. Stukje Hendrix-riffs en stonergrooves erbij en wegvliegen maar, zo ervoeren we vorig jaar nog op Desertfest in Antwerpen.
ZooN, zaterdag 22 oktober: 20:45-21:30, De Puust
Eigenlijk wilden we hier Komatsu als derde tip inzetten (wat ook een hele goede was geweest, zeker met die nieuwe plaat). We maken een draai voor een stel regiogenoten. Juist omdat dit festival net als NMTH breder en meer deviant is dan ‘knalharde gitaren pompen’, zetten we ZooN ook in het ‘zonlicht’. Ruim een jaar geleden leerden we ze kennen als het nieuwe project van gitarist Ron van Herpen (Astrosoniq/ex-The Devil’s Blood) met gastrollen van zangeres Farida Lemouchi en multi-instrumentalist Niels Duffhues (o.a. ex-The Gathering en Blimey!). Lighttown Fidelity bracht Deep in juni uit: een debuutplaat vol broeierige folknoir en Deep-duistere rock.
JURGEN DE RAAD (RECENSENT)
Darkher, zaterdag 22 oktober: 19:00-19:45, De Puust
Enkele maanden terug verscheen debuut full-length Realms van de charismatische en wat geheimzinnig ogende singer-songwriter Jayn H. Wissenberg, de review over die plaat lees je hier. Zij is de centrale persoon in Darkher, dat een betoverende mix maakt van dark folk en doom. Allemaal gevat in grootse atmosferen, doorvlochten van dreigend donkere, vaak spookachtig sinistere tendensen. Maar ook is er ruimte voor melancholie en dramatiek (herfstig!), die breekbare momenten met zich meebrengen. De prachtig bezwerende zang van Wissenberg neemt hierbij een sleutelpositie in. Darkher is een bijzondere act op het festival, tussen de veelal stukken stevigere bands. Het gehalte stemmige luisternummers is hoog bij de artieste uit West Yorkshire. Op Into the Void zal Darkher speciaal een akoestische set gaan spelen. Bereid je voor op oorstrelend mooi meevoerende en bezinnende stemmingsmuziek.
Monomyth, zaterdag 22 oktober: 23:00-00:15, Arena
Deze Hagenezen kijken niet op een minuut meer of minder bij hun stonerige en goed Krautende instrumentale spacerock. Geworteld in uitgesponnen, avontuurlijke seventies rock, wordt er een frisse draai gegeven aan de instrumentals. Meer modern klinkende elektronica gaat mooi werkende combinaties aan met vintage toetsen/elektronische klanken. Monomyth excelleert in trancy repeterende patronen, qua ritmiek en melodische thematiek. Weidse gitaarlijnen en atmosfeer aandikkende solo’s slepen je nog verder mee in de zinderend opgebouwde nummers, die heerlijk de kosmos opzoeken. Verwacht dus geen Haagse bluf, maar wel instrumentale rock van de bovenste plank. De band gaat hard, met inmiddels een behoorlijke live-reputatie en drie lovend ontvangen full-lengths op zijn conto. Lees hier de review van Monomyths eerder dit jaar uitgekomen plaat Exo.
Conan, zaterdag 22 oktober: 00:00-01:00, Grote Zaal
Ben je te porren voor doom met een moddervette D, dan zit je bij de zwaargewichten uit Liverpool zeker aan het juiste adres. De schedel splijtende caveman battle doom van dit drietal is live nog eens meedogenlozer dan op plaat. Het is daarom ook niet vreemd dat de Britten dag twee van ITV mogen afsluiten in Neushoorns grote zaal. Conans loodzware sound – stevig overstuurd en met diepe, laag gestemde intonaties – kent een fraaie tegenhanger in de cleane en schelle, wat tegen de toon aanzittende vocalen van gitarist Jon Davis. Deze zijn een herkenbaar handelsmerk van de bands sludgend slopende doom. Conans voornamelijk sober opgezette songs schitteren door de slagkracht van onweerstaanbare riffs en dicterend, hoekig drumwerk. Het heeft de mannen geen windeieren gelegd: de populariteit van het collectief is groot in doomland. En live dus een intense belevenis. Onder andere Roadburn, Incubate en het Amerikaanse Maryland Deathfest mochten in de afgelopen jaren al getuige zijn van de verrichtingen van de Engelse pletwals. De kans is groot dat ook ITV aan Conans zegekar zal worden vastgeknoopt.
STEFAN KEMP (FILMER, SAMENSTELLER LIVEAGENDA)
DOOL, vrijdag 21 oktober: 21:00-21:45, Arena
Er is gewoon iets heel unieks aan de mystieke vibe die DOOL in hun songs weet te vangen en dat komt meer dan overtuigend over wanneer ze het podium betreden. De songs komen altijd serieus, gemeend en eigenzinnig over. Echt een band waarvan je het gevoel krijgt: dit klopt gewoon. Dat deed het zeker op de NMTH-stage dit jaar in Cul de Sac.
Tangled Horns, zaterdag 22 oktober: 15:30-16:15, Arena
Of ze nou op een dik podium staan dat van alle snufjes is voorzien of in een kleine kroeg waar de pooltafel aan de kant geschoven moet worden, het maakt niet uit. De intensiteit van een Tangled Horns-show lijkt er simpelweg immuun voor, wellicht mede door de podiumpresentatie en overgave waarmee deze gasten on stage staan te heersen. Liefhebbers van smerige grungy rock met een aanstekelijke groove zitten hier goed.
Monolord, zaterdag 22 oktober: 20:00-21:00, Grote Zaal
Sludgin’ it up, not givin’ a fuck. Met een heerlijk ranzige sound en meeslependheid waar je u tegen zegt, trillen de planken nog net niet uit het podium. Op een gegeven moment zit je er zo in dat je bijna gehypnotiseerd raakt door de groove.
TIM VAN DER STEEN (VERSLAGGEVER, FILMER)
Elder, vrijdag 21 oktober: 21:15-22:15, Grote Zaal
Hoge verwachtingen van deze drie mannen uit Boston. De lang uitgesponnen psychedelische sludge neigt naar een weidser opgezette Fu Manchu met Monomyth songstructuren en leipe fills, vooral dik hangen in de groove. Lore uit 2015 was een persoonlijke favoriet. Ik ben dan ook erg benieuwd hoe de gelaagde nummers live uit de verf komen. Don’t fuck this up boys!
Fu Manchu, vrijdag 21 oktober: 23:15-00:30, Grote Zaal
Jeugdsentiment dit. De hoekige skatestoner heeft binnen de scene inmiddels mythische proporties aangenomen. Naar verluidt is Fu Manchu hun prime inmiddels wel voorbij. Dat valt van een band die al ruim 30 jaar bestaat ook wel te verwachten. Toch ben ik erg benieuwd of Fu Manchu nog steeds van het podium kan vlammen.
Karma To Burn, zaterdag 22 oktober: 22:00-23:15, Grote Zaal
Fun fact: Karma To Burn ontleedde de bandnaam van liner notes uit de hoes van Bob Dylan’s Desire (“I have a brother or two and a whole lot of karma to burn”. Die 75-jarige troubadour sleepte zojuist een nobelprijs voor literatuur in de wacht met zijn poëtische teksten. Dat gaat de stoners van Karma To Burn in ieder geval niet gebeuren, vrijwel al hun muziek is instrumentaal. Daarmee overigens niet minder meeslepend. Recente plaat Mountain Czar haalde misschien niet het niveau van Arch Stanton (2014) of Almost Heathen (2001, voor de hiatus), het belooft alvast een fijne trip in de Neushoorn.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.