Het Belgische Steak Number Eight (SN8) is met Kosmokoma alweer toe aan het derde studioalbum. Na de eerder verschenen EP When The Candle Dies Out (2008) en de platen All is Chaos (2011) en The Hutch (2012) hebben we nu gelukkig na drie jaar wederom te maken met een heerlijk (modder-) bad aan sludge en post-metal van het Vlaamse viertal. Althans dat was de verwachting.
Door Steven Gröniger
Het is makkelijk om terug te kijken en de ontwikkeling van de band te duiden vanaf het moment dat ze als 15-jarigen Humo’s Rock Rally wonnen (als laatste echt harde gitaarband) tot de ‘volwassen’ plaat die ze nu hebben geproduceerd. Natuurlijk, technisch zijn er grote sprongen gemaakt, maar SN8 doet onverminderd wat ze vanaf de allereerste noot op All is Chaos hebben gedaan, namelijk compromisloos een onwijs hard en inhoudelijk goed muzikaal verhaal vertellen. Rijk uitgesponnen arrangementen met redelijk donkere randjes in tekst en spel. Maar was het op het eerste album tekstueel introspectiever gericht, nu hebben we te maken met een duidelijk apocalyptisch epos, waarmee ze aantonen een progressief kind van hun eigen tijd te zijn.
Vanaf opener Return Of The Kolomon is het direct goed toeven: een upbeat tempo met een licht psychedelisch randje, verrassend fris, waardoor de op voorhand gemaakte verwachting direct compleet uit het raam gesodemieterd kan worden. Dit is andere koek. We gaan gelijk maar op het puntje van onze stoel zitten. Bij de volgende track Your Soul Deserves To Die Twice blijven we alleen al voor de titel zitten, iets waar de band sowieso ook creatief meesterlijk in is. De plaat staat vol dynamiek, steevast wisselend in ritmes, lichte psych-trips, onvervalste sludge riffs. Na het beluisteren van Kosmokoma valt er in ieder geval één ding heel erg op: de zangpartijen – lees: het waanzinnige geschreeuw – zijn zorgvuldiger naar de achtergrond gedreven. Om op gepaste momenten, wanneer frontman Brent Vanneste zijn karakteristiek magistrale strot open trekt , je keihard van je sokken te blazen, met een veelvuldigheid aan kippenvel en pseudo-manische lachjes tot gevolg.
En dat is eigenlijk wel het verhaal van deze zeer dynamische derde plaat; voor een band als deze is de plaat ongekend toegankelijk, zonder in te boeten aan het karakter van de intense muziek die op eerder platen werd gebezigd. Op het moment van schrijven is de plaat nog steeds aan het bezinken, waarmee ik maar wil zeggen dat de komende maanden het album geregeld gedraaid zal gaan worden. Tegelijkertijd roept het de vraag op of de plaat ook live met deze kracht overeind blijft, met name de verschillende nuances die door de plaat verweven zijn.
Een conclusie is in ieder geval dat SN8 met Kosmokoma wederom laat horen dat ze een band zijn waar in de hardere genres rekening mee gehouden dient te worden. Met Kosmokoma geven ze nogmaals een sfeervol en ijzersterk visitekaartje af, waarmee een doorbraak buiten de eigen Belgische grenzen tamelijk onontkoombaar is. Een harde, strakke, bovenal puik geproduceerde plaat. Atmosferische post-metal zoals we die graag vaker zouden willen horen.
Kosmokoma van Steak Number Eight is uit via Indie Recordings/Suburban en onder meer te beluisteren op Spotify (hieronder). De band is dinsdag 24 november te zien in Winston Kingdom, Amsterdam (met het Tilburgse IZAH), woensdag 25 november in Volt, Sittard (met An Evening With Knives), donderdag 26 november in Neushoorn Leeuwarden (met support Miava) en 22 januari met Herder in De Groene Engel in Oss.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.