Sommige clichés om te beschrijven hoe een band presteert, heb ik afgezworen. ‘Staat als een huis’, ‘breekt de tent af’, ‘veegt de vloer aan met’, zijn van die uitdrukkingen. Toch zijn het juist deze clichés die in mijn hoofd opkomen bij het zien van Bad Breeding in dB’s te Utrecht. Oké goed, dB’s staat nog overeind, het dak zit er nog op, maar de vloer werd wel degelijk aangeveegd. Frontman
Weet je nog dat Refused die plaat The Shape of Punk to Come dropte? Of is dat een ‘old guy’ ding… Anyway, Soul Glo past heel goed bij die omschrijving. Een injectie zwarte muziek in de punkrock met een plaat die zo bol staat van de invloeden, intertekstualiteit en beladen boodschappen dat je er eigenlijk niet met goed fatsoen omheen kan. Soul Glo is hardcore zoals het hoort, op de inhoud
Het verhaal van Underoath gaat terug tot eind jaren negentig als de band wordt opgericht in Florida. Nu ruim vijfentwintig jaar later, brengt de band ‘pas’ zijn negende studioalbum uit. In de geschiedenis van de band is er eigenlijk nooit stabiliteit geweest. Bandleden komen en gaan. En nadat ook creatief brein en mede-oprichter Aaron Gillespie opstapt heft de band zich in 2013 op. Twee jaar later komt de band terug
Ik weet eigenlijk niet of er nog goede punkplaten uitkomen. De meeste bands die wat in de aandacht komen zijn een beetje saai en dan keer ik toch liever terug naar mijn platen van Bad Religion. Of die van de Descendents, misschien wel de grondleggers van de poppunk die we allemaal wel eens leuk gevonden hebben. Nu bracht die band uit Californië in de zomer een plaat uit, getiteld 9th
De punkrockhelden van Bad Religion brachten deze zomer niet hun achttiende studioalbum uit, maar hun eerste autobiografie. Die vertelt hun verhaal vanaf het moment waarop de bandleden als tieners punk begonnen te maken in de garage van zanger Greg Graffins moeder tot het uitgroeien tot een zeer invloedrijke punkband. Over veertig jaar toeren, musiceren en nieuwe drummers zoeken viel een mooi verhaal neer te pennen, zo blijkt. De timing van
Het is bijna niet voor te stellen dat het weldra alweer koud en nat gaat worden, maar toch: het is nog even genieten van de laatste zomerdagen voordat de eerste blaadjes vallen. En met het heerlijke temperatuurtje momenteel kun je het slechter treffen. Om het nog een paar graden warmer te maken, verzamelden we vijf bangers om je middag mee door te komen. Van korte sonische granaten van ZALM, Azijnpisser,
We hebben de hanekam en kisten opgepoetst… Kom er maar in Helm Op! De Achterhoekse punkers en stoners hebben de tweede ep Workaholics voor je gebakken en die is weer niet voor de poes. Daar moet je nog wel even ruim twee weken geduld voor hebben, maar vandaag hebben we alvast een ruige voorproef in de vorm van eerste single Ready To Lift. De bijpassende clip mogen we je vast
Roel Meijer, Ate Kamsma en Peter van Beets zijn graag geziene podiumgasten bij Never Mind The Hype. We volgen Abdomen al sinds de herfst van 2015 en ze hebben in al die jaren nooit teleurgesteld. Sterker: Of ze nu post-grunge, garage of zoals de laatste tijd steeds gemenere noisy punk spelen, de Friese band stopt er ziel en zaligheid in en dat voel je. Dat spat ook letterlijk van het
Vandaag ga ik op pad zonder mijn buddy Rawkward Steve en dat is raar, want we gaan altijd samen. Het maakt het leven leuker om samen op pad te gaan, bands te ontmoeten en de vetste shows te zien. En het is helemaal fantastisch dat zijn rauwe teksten bij mijn foto’s komen en het is altijd een feest om het eindresultaat te lezen. En dat is nu niet,
De Luikse punkers Cocaïne Piss en de New Yorkse punkrockers van Dirty Fences strijken gezamenlijk neer in het Burgerweeshuis van Deventer. Onder de noemer ‘Burger Hard’ proberen beide bands de laatste overgebleven zonnestralen aan energie van de voorbije zomer over het aanwezige publiek uit te donderen en de net ingetreden herfst nog even uit te stellen. Een verslag van een kort maar krachtige beleving aan nostalgie, melancholie en betere tijden.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.