Antwerpse instrumentale post-rock meets kattenfilmpje! Of beter: Meets an “epic tale of a mother cat and her three little kittens”. De bloedspannende farmhousethriller (pas op voor die kip! En die hond dan?!) dient natuurlijk ook ter introductie van deze band en die mag er zijn en gekend worden. Those Who Didn’t dus. Met (ex-)leden van Grimmsons, King For A Day en The Girl Who Cried Wolf. Het viertal leverde in
Het is tijd om het boek van Negură Bunget te sluiten en Zău is daar de epiloog van. De epiloog, omdat deze plaat komt na de dood van bandleider Gabriel ‘Negru’ Mafa in 2017. Het werk hieraan was al wel gestart, de drums waren opgenomen voor het slot van de Transsylvanische trilogie (gestart met Tău en Zi). Gezien de band Dordeduh van ex-bandleden Edmund Karban en Christian Popescu (die Negură
Allemachtig. Houdt die corona-ellende dan nooit op? Met dit weekend weer een lijst aan nieuwe maatregelen, een nieuwe virusvariant op de loer en een overspannen samenleving kunnen wij als muziekplatform niet meer dan onze steun betuigen aan alle mensen, organisaties en bedrijven die wederom keihard getroffen worden. Voor het behoud van onze eigen gemoedstoestand blijven we ons vastbijten in vooral nieuwe releases, want aan nieuwe muziektoevoer ontbreekt het gelukkig niet. In
Voor de niet-kenners: Death SS is een legendarische band die je niet over het hoofd kunt zien als je terugkijkt op de geschiedenis van de heavy muziek. De naam – altijd omgeven door verwarrende controverse – staat voor In Death of Steve Sylvester (snap het, (S)teve (S)ylvester). De band werd opgericht in 1977, maar het duurde tot 1988 voor de band een eerste album uitbracht na een reeks demo’s en
Het spreekwoord ‘Twee zielen, één gedachte’ kan wat betreft een review over het laatste maaksel van Limp Bizkit door de plee gespoeld worden. Daar waar de één een nostalgisch gevoel overhoudt na drieëndertig minuten Fred Durst en consorten, kan de ander alleen maar fantaseren over de hoeveelheid tosti’s die hij kan kopen voor het geld dat hij bespaart door het album Still Sucks vooral níet aan te schaffen. We laten
Holy fuck… Je knippert met je ogen en het is vroeg donker, de bladeren van de bomen liggen kansloos op een eindeloos natte ondergrond en Sinterklaas ligt al op de loer. We hakken dus met frisse tegenzin de maand november open en proberen houvast te krijgen door onder te dompelen in een warm bad harde muziek. Het najaar is gelukkig een periode waarin de aanvoer van nieuwe muziek floreert en
Deze editie van de Hardhitting Albumreviews kunnen we wel scharen in de categorie licht schizofreen. Het drietal recensenten had duidelijk een zeer uiteenlopende gemoedstoestand bij het uitzoeken van een te recenseren onlangs uitgebracht album. Guido Segers schiet van duistere jazz van The Lovecraft Sextet naar de Noorse metal van Enslaved. Never Mind The Hypes jongste telg in het team Martijn Welzen zet zijn platenspeler meteen in de fik met het
De euforie van de afgelopen edities Soulcrusher en Sniester dreunt nog door binnen de redactie van Never Mind The Hype. Wat een feest om weer live muziek te beleven en met blauwe plekken op de armen van een good old fashion mosh pit te ontdekken de volgende ochtend. Maar goed… Dat de live shows weer op gang komen, betekent niet dat de Hardhitting Albumreviews op een laag pitje komen te
Dat is eeuwig zonde mensen: De Kat stopt ermee! De steevast rootsy dampende, psych-bluesy en vaak instrumentale band uit Groningen gooit de handdoek in de ring en dat stemt best een beetje treurig. We zagen de groep meermaals vlammen en – naar onze mening – het statement in hun bio onderstrepen: “Dit is DE KAT: De beste band van Groningen.” Natuurlijk mijmerden we wel eens dat een schurende bluesstem deze
Labels als ‘grootmacht’, ‘legendarisch’ of ‘eindbazen’ worden vaak te pas en te onpas ingezet om de status van een band aan te duiden. Vaak enigszins overdreven, maar niet als het om Carcass gaat. Zo stonden deze Britten medio jaren tachtig samen met landgenoten Napalm Death en Bolt Thrower aan de wieg van de grindcore. Met het album Heartwork (1993) vonden ze de melodieuze death metal uit en met Swansong (1996)
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.