Donderdagavond 8 augustus keerde The Dillinger Escape Plan na zeven jaar weer terug naar de 013 in Tilburg. In 2017 stonden ze met hun afscheidstour nog in de kleine zaal, en een jaar of vijftien weer daarvoor traden ze er voor het laatst met hun oorspronkelijke zanger Dimitri Minakakis op. Voor het vijfentwintigjarig bestaan van ‘Calculating Infinity’ vond de band de tijd rijp om weer samen te komen met hun
Op 24 juni verzorgde Mike Patton in de grote zaal van de 013 een showcase van zijn label Ipecac Recordings met optredens van doom/post-metalband Spotlights, noiserockveteranen Oxbow en als headliner Patton’s band die haast geen introductie meer nodig heeft: Mr. Bungle. Een avond waar muziek, doelbewust, alle kanten opgaat en de rekbaarheid van wat vette en goede muziek is wordt tentoongesteld. Tekst: Justin Scholtze / Fotografie: Guus van der Aa
The dust has settled…Roadburn zit alweer in de achteruitkijkspiegel, maar nagenieten doen we nog steeds. Want jemig: het was weer goed toeven in Tilliewood! Roadburn 2024 had eveneens een diverse, verrassende line-up te pakken. Eentje die uitblonk in muzikale diversiteit. Traditiegetrouw stellen de aanwezige NMTH-teamleden ook weer hun vijf favoriete shows samen. Het zegt dan ook wat dat ieder NMTH-teamlid met een totaal andere lijst komt aanzetten. Ondanks wat drukte
Op de zondag van Roadburn zijn er nog maar vier zalen over, wat het dan wel weer lekker overzichtelijk maakt voor de NMTH-crew die op de laatste benen de Spoorzone en de 013 in strompelt. Vooral het wegvallen van de Engine Room (capaciteit 1300) baart nog enige zorgen, zeker met de lange rijen van zaterdagmiddag in gedachten. Gelukkig is het op zondag ook een stuk rustiger qua bezoekers. En dat
We tellen alweer de derde dag met heavy muzikaal genot dat Roadburn ons voorschotelt. Vol goede moed en met enigszins vermoeide lijven, verkennen redacteuren van dienst Wybren, Justin en Guido samen met fotograaf Roy opnieuw het festivalterrein. Op dag drie serveert de organisatie een dikke bak aan sludge en doom, waar je de vingers bij aflikt. Er wordt getrakteerd op bittere zoetigheid van bijvoorbeeld Khanate en Frail Body, maar ook
Soms kan een release zo hard binnenkomen dat muziek die je daarna nog hoort er in het licht van komt te staan. Of het nu komt door de echt brute riffs, de productie die de muziek zo geweldig je oren binnen doet zweven of de teksten die je zo impactvol bij je lurven vatten. Bij zo’n album lijkt alles op zijn plek vallen, dat het haast allesoverstijgend begint te voelen.
Op hun debuutalbum plaatst Koyo zijn invloeden met trots op de voorgrond, en geeft een eigen draai aan de inspiratiebronnen waar ze uit putten. De uit Long Island, New York afkomstige hardcoreband heeft veel weg van regiogenoten Taking Back Sunday, The Movielife en Glassjaw, maar is uiteindelijk net zo hardcore als emo. Op ‘Would You Miss It?’, hun eerste release op Pure Noise Records, komt het allemaal op een geweldige
Een impressionistische video op het scherm voordat de band opkomt, een rek van vijf gitaren en de wierookstokjes die de bassist vooraan op het podium neerlegt verraden al gelijk dat je bij Oxbow geen regulier optreden te wachten staat. De Amerikaanse band, al sinds eind jaren tachtig samen en nog altijd niet voor één gat te vangen, speelt meer dan een uur lang noise rock serenades om je vingers bij
Op 4 september stond de grote zaal van Paradiso in teken van het zware geluid. Met drone metal-duo Nadja in het voorprogramma en het legendarische Sunn O))) als hoofdact was op voorhand al duidelijk dat bezoekers een overdonderende avond te wachten stond. De opbouwende loops en drones van Nadja, die in intensiteit alsmaar toe bleven nemen, vormde een soort introductie van de allesoverheersende ervaring die je als bezoeker bij Sunn
