Pantera in AFAS Live, foto Roy Wolters

Child Bite in AFAS Live, foto Roy Wolters

De reünie van Pantera zonder de roemruchte broers Vinnie Paul en Dimebag Darrell bracht aardig wat gemengde reacties teweeg enkele jaren terug. Maar wat online is, is steevast geen weerspiegeling van de realiteit: de grootschalige tour van de band, met Zakk Wylde (Ozzy Osbounre, Black Label Society) op gitaar en Charlie Benante (Anthrax) op drums, bleek een doorslaand succes. En dat voor tickets die in 2023 al voor een niet bepaald malse 100 euro weggingen. Anderhalf jaar later, op een regenachtige dinsdagavond, doet Pantera het opnieuw: ondanks diezelfde pittige ticketprijs, blijkt er meer dan genoeg belangstelling zijn voor een resem iconische groove metalklassiekers als Walk, Cowboys From Hell en 5 Minutes Alone. Voeg daar ook nog eens de terugkeer van Power Trip (met nieuwe zanger Seth Gilmore) en Child Bite aan toe als support, en je hebt een heel mooi doch loeizwaar uitje voor de boeg. Redacteur Merijn Siben en fotograaf Roy Wolters waren aanwezig voor een verslag…

Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Roy Wolters

CHILD BITE
Eerst maar even Child Bite. De noisy punkband is toch even hele andere koek dan de toegankelijke ritmiek van Pantera of de snelheden van Power Trip. Getekend bij Housecore Records, opgezet door ome Phil Anselmo zelve, presenteert het viertal onder leiding van spring-in-’t-veld Shawn Knight eigenaardige en geflipte noise, het soort dat bij dit publiek een aardig lauwe respons oplevert helaas. De band doet zijn best, met alle gekke bekken van dien, maar de atypische tempowisselingen en eigenaardige composities willen maar niet blijven hangen. Het grimmige Swan Song of a Boiled Dog bijvoorbeeld, die van hakkend gitaargezaag uit het niets naar opgefokte hardcore ritmes stuwt. Intrigerend klinkt het wel, maar het zorgt voor een gematigd applaus. Enkel een Nine Inch Nails cover van Wish weet wat schot in de zaak te brengen, wanneer Shawn het zowaar voor elkaar krijgt te crowdsurfen.

Power Trip in AFAS Live, foto Roy Wolters

Power Trip in AFAS Live, foto Roy Wolters

POWER TRIP
Nee, dan Power Trip! Na het tragische jonge overlijden van frontbaas Riley Gale in 2020, bleef het enkele jaren angstvallig stil rondom de crossover thrashmaestro’s. Niet gek ook: zo’n charismatische persoonlijkheid en omvangrijke strot als Riley Gale vindt je niet zomaar. In 2023 speelde Power Trip echter een geheime show met nieuwe zanger Seth Gilmore, bekend van Fugitive, het zijproject van gitarist Blake Ibanez. Om dan meteen op tour te gaan met Pantera is dan ook geen kattenpis. Toch is er wat controverse omheen ontstaan: Riley Gale benoemde in eerdere interviews dat hij een tour met Superjoint Ritual afwees omdat hij niet met Phil Anselmo en diens fans geassocieerd wilde worden, naar aanleiding van het beruchte Dimebash incident in 2016. Maar goed, de tijden zijn veranderd. Phil Anselmo lijkt zich sindsdien te gedragen en is stilletjes aan vergeven. Ondanks wat scepticisme over of Seth een waardige vervanger is, weet de nieuwe frontman al gauw de twijfels weg te blèren.

Power Trip in AFAS Live, foto Roy Wolters

Power Trip in AFAS Live, foto Roy Wolters

Beginnend met die midtempo openingsslag van Soul Sacrifice is het duidelijk dat de thrash er als zoete koek ingaat. Eenmaal die ronkende machinegeweerriff van het couplet erin klappen en het is een machtig weerzien met deze Texaanse helden. Hoewel Seth Gilmore de eerste paar nummers nog wat afwachtend lijkt, is hij al gauw op zijn gemak, en weet hij met eenzelfde vergif als Riley tracks als Executiuoner’s Tax (Swing of the Axe) en Firing Squad te vertolken. Maar potverdorie, de riffs! Gitaarduo Blake en Nick Stewart weten zo minutieus die gemene lijnen van Nightmare Logic op de AFAS af te vuren, dat een cirkelpit niet uitblijft. Zelf crowdsurfers komen de beveiligers wat werk bezorgen tijdens het afsluitende Manifest Decimation. Power Trip 2.0 bewijst vandaag dat ze met een energieke set ook een grote zaal als AFAS kunnen inpakken. Erg vet!

Power Trip in AFAS Live, foto Roy Wolters

Pantera in AFAS Live, foto Roy Wolters

PANTERA
Met een ticketprijs van maar liefst 100 euro slechts anderhalf jaar na hun laatste concert in AFAS, leek het even de vraag of het iets te hoog gegrepen zou zijn om de tent vol te pakken. Maar toch flikt de van oorsprong Texaanse gevaarte het om aardig wat publiek op de been te krijgen. Hoe je het ook wendt of keert: Pantera is een van de belangrijkste metalbands uit de jaren 90. Onder leiding van de Abbott broers wist het viertal, na een succesvolle transformatie van glam metalband naar groovepioniers, regelrechte hits te schrijven zonder daarvoor concessies te doen. Zo schoot Far Beyond Driven uit 1994 zelfs naar de nummer 1 spot van Billboard Charts destijds, en dat voor zo’n zware agressieve plaat.

Het gemis van de Abbott broers blijft wel een grote natuurlijk: de meningen zijn aardig verdeeld over deze versie van Pantera, met bassist Rex Brown en brulboei Phil Anselmo als enige overblijfselen uit de gloriedagen van de band. Maar toch: wanneer een clipshow start met het spoor van vernieling dat Pantera in jaren 90 achterliet, laten we dat maar gauw varen. Helemaal wanneer die mokerslag van A New Level binnen komt rollen, pyro en al, mooi ingeknuppeld door Anthrax drummer Charlie Benante tezamen met de krokante chugs van Zakk Wylde.

Pantera in AFAS Live, foto Roy Wolters

Pantera in AFAS Live, foto Roy Wolters

Dit wordt gevolgd door Mouth For War, een al even iconische track met een Phil die toch erg goed zijn stem heeft geolied vanavond. Terwijl Strength Beyond Strength dan weer het gaspedaal stevig intrapt, met een publiek dat al moshend ‘stronger than all!’ mee schreeuwt. Maar toch bekruipt een beetje het déjà vu gevoel: de setlist lijkt afgezien van wat wisselingen behoorlijk identiek.

Meezinger I’m Broken, gure ballad This Love, het onmenselijk zware 5 Minutes Alone: het is heus lekker meedeinen, maar er had best een deep cut als Heresy, Primal Concrete Sledge of By Demons Be Driven in vermengd mogen worden. Het hoogtepunt is dan ook eigenlijk het ontroerende epos Floods, die door een mooie videocompilatie van de Abbott broers wordt ondersteund. Godzijdank hebben ze ditmaal niet op cynische wijze Cemetery Gates van tape laten komen met diezelfde compilatie, zoals dat vorige keer wel het geval was.

Pantera in AFAS Live, foto Roy Wolters

Enfin, ondanks dat Pantera niet verrast vanavond, is een sleutelmoment wel een opmerking van de inmiddels 56-jarige Phil Anselmo zelve. Want ondanks zijn demonen en controverses uit het verleden, deelt de veteraan toch een stukje metal wijsheid mee in zijn zielvolle bariton: ”Pass down your knowledge on these youngsters here.”, wijzend naar de moshpit. Zo is het ook: het publiek is een gestage mix van jong en oud, met vaders die Pantera nog in de hoogtijdagen zagen, terwijl hun kinderen in de pit meeschreeuwen met metalklassiekers als Walk en Domination. Over de pit gesproken: net als je denkt dat we er zonder kleerscheuren vanaf komen, gaat er toch nog iemand keihard neer tijdens Cowboys From Hell. Eenmaal opgelapt door de EHBO, raast Pantera in sneltreinvaart door Fucking Hostile heen. Lekker optreden.

Pantera in AFAS Live, foto Roy Wolters

Pantera in AFAS Live, foto Roy Wolters

Power Trip in AFAS Live, foto Roy Wolters



Deel dit artikel