Bandcamp laat zich weer van de sympathiekste kant zien! Het platform dat toch al weinig commissie pakt, garandeert dat vandaag (1 mei) alle uitgaven naar artiesten gaan. Op 20 maart deden ze dat ook en bracht die actie 4,3 miljoen dollar op voor artiesten. Hoezee! Meer van dat! We kunnen je een berg artiesten tippen die je steun verdienen, check onze Hardhitters, Bruut Nationaal Product en Viraal Kabaal playlists bijvoorbeeld,
Weet je wat, deze review is echt ‘long overdue’, maar na het zien van de band op Roadburn was het toch tijd. ‘Desolation’s Flower’ is de vierde full-length van het Amerikaanse duo met een Baltische naam. Ragana komt namelijk uit het Lets/Litouws (de roots komen van de Letse familie van Coley (zang/drum/gitaar, maar dat legt niks uit want dat doen ze beiden)), en betekent ‘heks’ in de platte vertaling, maar
27 april is een dag die ons nog lang zal heugen en wel om twee redenen die niets met het koningshuis te maken hebben: allereerst vanwege 27 april 2022. Op die bewuste avond speelde de Utrechtse death/thrash formatie Beyond The Pale eindelijk voor de eerste keer in dB’s na 2 jaar lockdowns vanwege corona. Het noodlot sloeg echter toe, toen gitarist Jeroen van Donselaar op het podium een hartstilstand kreeg
The dust has settled…Roadburn zit alweer in de achteruitkijkspiegel, maar nagenieten doen we nog steeds. Want jemig: het was weer goed toeven in Tilliewood! Roadburn 2024 had eveneens een diverse, verrassende line-up te pakken. Eentje die uitblonk in muzikale diversiteit. Traditiegetrouw stellen de aanwezige NMTH-teamleden ook weer hun vijf favoriete shows samen. Het zegt dan ook wat dat ieder NMTH-teamlid met een totaal andere lijst komt aanzetten. Ondanks wat drukte
Vandaag is hij officieel uit, maar vorige week donderdag mochten Roadburn-gangers hem al aanschouwen: New Heaven, de nieuwe plaat van Richmond zwaargewichten Inter Arma is alweer langspeler nummer vijf. Een typisch onnavolgbaar, verpletterend epos dat ons langs grootse death, doom en sludge passages brengt, uitgebracht via Relapse Records. Enerzijds typisch Inter Arma, anderzijds een plaat gekenmerkt door een intense wirwar van dissonante riffs, extreme tempowisselingen en melancholische ballades. Het speelse
Soms kan een release zo hard binnenkomen dat muziek die je daarna nog hoort er in het licht van komt te staan. Of het nu komt door de echt brute riffs, de productie die de muziek zo geweldig je oren binnen doet zweven of de teksten die je zo impactvol bij je lurven vatten. Bij zo’n album lijkt alles op zijn plek vallen, dat het haast allesoverstijgend begint te voelen.
Dat het goed gaat met de Utrecht heavy muziekscene wisten we al. Maar dan nog komen we soms bands tegen die ons omver blazen. Throwing Bricks cementeerde zich met debuutalbum What Will Be Lost in 2020 als een van de meest veelbelovende sludge metalbands uit het hart van Nederland. Sindsdien is die trein blijven rollen. Niet alleen dankzij overtuigende shows, van Popronde tot Doomstad, maar ook vanwege de out-of-the-box mentaliteit.
De vuurstorm Yantras neemt vanuit thuisbasis Roermond de mensheid op de korrel met dikke post-doom en sludge zo vet dat de tijd zelf tot stilstand wordt gedwongen. Ja echt. De Roermondse post-doom band was met eerste plaat -SON- uit 2021 aan onze aandacht ontsnapt, maar dat laten we niet nog eens gebeuren. Ziedaar dubbelsingle I Am You: twee splinternieuwe apocalyptische hymnen die op 3 mei live de verdorven wereld in
Vervreemdende drones, intense noise, akelige screams…de muziek van Mirusi Mergina is een allesomvattende aanslag op de zintuigen. En dat bedoelen we op een positieve manier, want debuutalbum Whispers of Danger loopt over van atmosfeer. Noise, drone en doomklanken bieden de grondlaag van wat een intrigerende achtbaanrit vol sonische horror blijkt. En die achtbaanrit leidde al tot een supportshow voor Liturgy in Little Devil en een plekje op het U?-programma van
Video van de Week van No Man’s Valley op je Tweede Paasdag! Ja ho eens even, daar is deze rubriek helegaar niet voor bedoeld he. Flight of the Sloths betreft namelijk niet zozeer een videoclip, maar meer een hele EP! Eén lange song van ruim 18 minuten zelfs. Maar wel verpakt in een duizelingwekkende video, die hier de nodige, en nogal prettige Jeroen Bosch-associaties oproept, dus vooruit dan maar. De
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.