De Harde Honderd week 9: nummers 20-11

Them Crooked Vultures

Dit is alweer de op een na laatste week van De Harde Honderd, een lijst vol nét niet voor de hand liggende klassiekers uit binnen- en buitenland. Zo begon het met Black Sabbath, botste wij onderweg tegen Motörhead, Melvins, The Black Keys en A Perfect Circle en eindigt de lijst deze week met Porcupine Tree. Ga met ons mee op muziekreis! Check de tracks hieronder en luister voor de échte radio experience op donderdag en zondag weer naar Pinguin Radio.

Uitzending Pinguin On The Rocks:
Donderdag van 15:00 – 16:00 uur
Herhaling Pinguin On The Rocks:
Zondag van 19:00 – 20:00 uur
Teksten: Lodewijk Hoebens, Thomas Spiekerman en Nieke Frantzen

Ready? Go!

20. Raketkanon – Herman
Stevige, experimentele noiseband uit België dat met RKTKN #2 zonder pardon de lijn van het debuut verder  trekt. De teksten zijn onverstaanbaar maar net als de muziek komt er een hoop emotie bij kijken. De Vlamingen klinken ongelooflijk heavy en dat zonder basgitaar. Live, mits er feedback heerst bij het publiek, gaat het viertal door tot het gaatje. Rare capriolen van frontman Pieter-Paul Devos zijn daarbij geen uitzondering. Zeker wanneer de logge Herman van het debuut komt aankloppen. Een gitaar als een raket en een drumkit als een kanon! (LH)

19. Audioslave – Cochise
Wat krijg je wanneer je een van de bekendste rockzangers uit de 90’s pakt en laat zingen met een van de beste bands uit die tijd? Audioslave!  Rage Against the Machine zit in 2000 zonder frontman maar via producer Rick Rubin komt de naam van Chris Cornell ter sprake. De rest is geschiedenis. De eerste plaat, onder leiding van Rubin, is meteen raak. Like a Stone laat horen hoe de band en de zanger elkaar perfect weten aan te vullen. De strot van Cornell en het typische gitaarspel van Morello. Beide heren hebben vorig jaar laten weten graag weer samen op te treden, dus wie weet nog een reünie voor 2016. (LH)

18. Nirvana – Negative Creep
Smells like teen spirit! Wat een negatief zelfbeeld beschrijft Kurt Cobain wel niet in Negative Creep. Het overwegend treurige leven van Kurt wordt tegenwoordig op allerlei manieren in beeld gebracht. Zelfs zijn afscheidsbrief prijkt op t-shirts. Gelukkig vertaalde dat leven zich wel in dé muziek van een generatie. Het begint met de 80’s oergrunge van Bleach en wordt onsterfelijk op Nevermind. Een heel ander gezicht van de band krijgen we dankzij MTV Unplugged. Een jonge Dave Grohl achter de drums en een goedlachse Cobain, die elke noot met zo veel gevoel weet te brengen. De laatste tonen van Where Did You Sleep Last Night…Kippenvel. (LH)

17. Alice In Chains – Dirt
Het werd niet Would? en ook niet Nutshell. Jullie kozen Dirt. Dat is het mooie en onvoorspelbare aan de songkeuze van grungefans die Never Mind The Hype volgen. Dirt is een steengoed album van Alice In Chains en je zou al snel in de verleiding komen om te kiezen voor één van de bekendere nummers of juist het depressieve Down In A Hole. Maar het met gierende gitaren aangeklede Dirt is volkomen terecht hoog in de Harde Honderd terecht gekomen. (TS)

16. Rage Against The Machine – Bombtrack
Voor het grote publiek is Rage Against The Machine die band van Killing In The Name. Een klassieker waarbij het publiek op Pinkpop ooit een lichte aardbeving wist te veroorzaken door massaal synchroon mee te springen. De band met de geniale gitarist Tom Morello is zoveel meer dan dat. Heerlijke opgefokte anarchistenrock en de ruggengraat van supergroep Audioslave. Bombtrack meeschreeuwen is minstens zo lekker als Killing In The Name meebrullen. (TS)

15. De Staat – Input Source Select
Voor maffe deuntjes, harde dreunen, gekke ritmes en psychedelisch gitaarspel ben je bij De Staat aan het goede adres. Hoekige songs die knarsen, schuren en kraken dat het een lieve lust is. Je moet geen technische perfectie, emotie of sprankelende melodieën verwachten, maar daar is De Staat ook niet op uit. Tegen de stroom in gaan en de boel eens stevig op z’n kop zetten, daar slagen deze Nijmegenaren al heel wat jaren met veel succes en uitverkochte zalen in. (TS)

14. Iron Maiden – Murders In The Rue Morgue
Deze Londonse heavymetallers horen sowieso in iedere muzieklijst thuis, al is het om het aantal albums dat zij hebben uitgebracht (38!). Het begon allemaal in 1975. Het was Kerstmis, en in plaats van singing carols around the Christmas tree zongen ze heavy rock around the drumkit. Murders In The Rue Morgue komt van het tweede album Killers (1981), en is gebaseerd op het gelijknamige verhaal van de Amerikaanse schrijf-dichter Edgar Allen Poe. De bijbehorende Killers tour, als support voor Judas Priest, waren hun eerste shows in Amerika. (NF)

13. The Mars Volta – Cicatriz ESP
Een track van de allereerste full-length plaat van de Texaanse The Mars Volta. Ze staan bekend om hun conceptalbums, en De-Loused in the Comatorium (2003) vertelt het verhaal van een comateuze jongen die in zijn diepe slaap worstelt met goed en kwaad. De band heeft in interviews vrijgegeven dat het verhaal op een vriend is gebaseerd die na een opzettelijke overdosis in coma raakte. De jonge kunstenaar, Julio Venegas, ontwaakte hier uit, maar pleegde kort daarna alsnog zelfmoord. ‘Cicatriz’ is, heel toepasselijk, Spaans voor litteken; het nummer is met een lengte van twaalf minuten, conceptueel, experimenteel en progressief. Leuk weetje: Flea en John Frusciante (Red Hot Chili Peppers) hebben beide op meerdere albums de bas- en gitaarpartijen verzorgd. (NF)

12. Them Crooked Vultures – No One Loves Me And Neither Do I
Opnieuw een supergroep in de Harde Honderd. Naast Audioslave, A Perfect Circle en Temple Of The Dog heeft ook Them Crooked Vultures een mooie positie in de Harde Honderd verkregen. De band die bestaat uit Dave Grohl, Josh Homme en John Paul Jones kwam in 2009 als verrassings-act naar Lowlands. Een enorme volksverhuizing was het gevolg. Toch haakte de helft van deze toegestroomde meute halverwege het optreden af. De volgers van Never Mind The Hype zijn de hondstrouwe diehards die wel bleven staan en nog altijd van deze muziek genieten. (TS)

11. Porcupine Tree – Anesthesize
Progressieve rockband van de zeer productieve muzikant Steven Wilson. Gooide hoge ogen met de plaat In Absentia waar ook zeer toegankelijk werk als Trains op stond en Wilson brengt sindsdien in hoog tempo releases uit. In het ruim 17 minuten durende Anesthesize van de plaat Fear Of A Blank Planet neemt Wilson ruim de tijd om zijn verhaal te vertellen. Veel fans zien Anesthesize als het perfecte Porcupine Tree nummer. De zeer stevige passage in de elfde minuut is onovertroffen. (TS)

Dank voor het stemmen, o.a. Ruud Brok, Jonas Creton, Dennis van Hout, Thijs Schamp, Wessel Klooster, Sipke Woudstra en Sonja Plomp!

Wil je de gehele playlist (tot nu toe) luisteren? Dat kan hieronder op Spotify! Je kan ook op YouTube de hele lijst in live versies horen en zien – dit kan hier.