Reviews
Eind 1999 werd het Zweedse Greenleaf als nevenproject opgestart door een aantal muzikanten, die met hun bands al wortel hadden geschoten in de stonerrock-scene. Dozer-gitarist Tommi Holappa sloeg met Dozer-collega’s en leden van onder andere Demon Cleaner de handen ineen. Holappa is uiteindelijk de enig overgeblevene van toen en hij speelde op alle zeven uitgebrachte platen – inclusief een EP – van de band. Ondanks geregelde bezettingswisselingen heeft Greenleaf telkens
Lees verder..
Roadburn 2016, Tilburg. Dit jaar heeft NMTH zich niet alleen aan de programmering van Cul de Sac verbonden, maar gaan onze verslaggevers Steven Gröniger en Tim van der Steen van hot naar her om zoveel mogelijk muziekervaringen tot zich te nemen en vast te leggen op papier. Op deze eerste Roadburn donderdag beginnen wij bij de Zweedse post-metal van Cult of Luna en de Amsterdamse spacerock van Mantra Machine. Intussen worden onze
Lees verder..
Voor de harde kant van de rockmuziek kun je in Rotterdam al 35 jaar terecht in Baroeg. Bovendien organiseert de welbekende rocktempel te Lombardijen al jaren haar eigen festival Baroeg Open Air. Vanavond staan drie opvallende acts van voorgaande edities op de planken. In plaats van dat ze ons even uit de dagelijkse sleur trekken, nemen ze ons mee naar de mooie, melancholische kant van het leven. Tekst Lodewijk Hoebens,
Lees verder..
“Ik dacht: het is donderdagavond, ik probeer het gewoon. Is er echt niets te regelen?” Een man probeert Paradiso nog binnen te komen voor de show van VANT. Tevergeefs, sinds de lovende recensies op Eurosonic is de Britse band heter dan habanero dus de kleine zaal is strak uitverkocht. De man keert onverrichter zake huiswaarts, wij gaan naar binnen voor een uurtje vlammen. Tekst / foto’s: Tim van der Steen
Lees verder..
Het Canadese Voivod – gevestigd in de overwegend Franstalige provincie Quebec – is al sinds de vroege jaren ´80 actief in de metalwereld. De band voorzag zich in die wereld vrij gauw van een eigen smoel door zijn unieke mix van thrash metal en prog. Een mix die verder is aangedikt met vurige, opstandige invloeden uit de punk. Beeld en geluid zijn daartoe bij Voivod altijd buitengewoon sterk op elkaar
Lees verder..
“I bid farewell to Old Kentucky, the place where I was born and raised.” Een toepasselijke lyric van de Soggy Bottom Boys uit de vermakelijke Coen Brothers film O Brother, Where Art Thou? Na vijftien jaar keert Black Stone Cherry terug naar het oude Kentucky nest, fraai afgebeeld op de albumhoes. De band is nog altijd in originele bezetting en heeft het vijfde album opgenomen in de studio waar het
Lees verder..
De Maassilo staat in Rotterdam bekend om haar grootse dancefeesten, maar af en toe gebruiken Rotown of Baroeg de zalen ook als de eigen infrastructuur te weinig ruimte biedt. Ensiferum mag dit jaar twintig kaarsjes uitblazen en om dat te vieren heeft Baroeg voor het industriële pand in Rotterdam Zuid gekozen. Waar zijn de drinkhoorns? Tekst Lodewijk Hoebens, foto’s Sandra Grootenboer Het Ensiferum van vanavond is heel anders dan de
Lees verder..
Seven Sisters of Sleep is een collectief afkomstig uit het doorgaans zonovergoten zuiden van Californië. De klanken die de band produceert zijn echter allerminst zonnig, men brengt vooral de donkerste kanten van de metal voor het voetlicht. In de vorm van sludge, die smakelijke combinaties vertoont met diverse harde (sub)genres. De onder de loep genomen derde volledige plaat Ezekiel´s Hags staat vol doom, death metal, grind, vleugen black en er
Lees verder..
“We hebben een hele bijzondere verrassing voor jullie, halverwege de set.” Belooft frontman Marko Korac van voorprogramma Vitamin X. De Amsterdamse band ragt in een noodtempo furieuze hardcore punk de zaal in. De hyperactieve Korac lanceert zich regelmatig via de basdrum over het podium, terwijl hij als een thrashcore ninja onzichtbare vijanden in elkaar schopt. De drummer doet intussen zijn uiterste best om die trommel het publiek in te trappen.
Lees verder..
Het is ongeveer halverwege de set en ik heb inmiddels echt dorst gekregen. Voorzichtig beweeg ik mij door het publiek naar de bar aan de achterkant van de bovenzaal in Paradiso. Lastiger dan gedacht, want overal staan mensen met hun ogen dicht weg te spacen op de intense show van Monomyth, volledig in trance in hun eigen wereld. Echt niet dat ik dit voor een biertje ga verbreken, daarvoor is
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.