Slayer op Into The Grave! En nog een tweedaagse editie ook. Alle seinen op groen dus voor onze fotograaf Rob Sneltjes. Hij reisde dus vrijdagochtend al naar Leeuwarden voor een beeldverslag met een korte sfeerimpressie: Voor het eerst krijgen we een editie van twee dagen en Cityrock, normaal op de vrijdag ervoor, is nu twee weken later gepland op vrijdag 2 en zaterdag 3 september. De uitbreiding van Into The Grave
“But after all we’ve been through I didn’t think that we’d survive” Een goede maat van mij – laten we hem Jim noemen, want zo heet hij – zat net na het verschuiven van het millennium in een Schots freak-rock bandje dat shows speelde in het pubcircuit. Een van deze pubs was een soort veredelde stamkroeg, waar pub-bands een soort toevlucht hadden. Onderdeel van deze kliek waren onder andere de
Met de overrompelende tweede full-length Sky Burial (2013) en de minstens zo sterke EP The Cavern (2014) heeft Inter Arma aangetoond groots te kunnen excelleren in een zeer breed speelveld van blackened sludge, post- en death metal, tot psych (stevige seventies tinten), prog en southern aan toe. Weinigen binnen de huidige harde muziekwereld zetten die veelheid aan stijlen zó neer dat het ook nog eens natuurlijk klinkt. De band uit
Weinig rode Yankees-petjes afgelopen maandag in Tilburg, terwijl Fred Durst met zijn Limp Bizkit 013 alsnog, met gemak, op stelten weet te zetten. De nu metal-iconen bestaan alweer twintig jaartjes en tsja iedereen wordt op een gegeven moment volwassen. Tekst Lodewijk Hoebens, foto’s Sandra Grootenboer Iedereen, behalve Fred Durst. ‘’Time is something that may change me, but I can’t change time, so fuck it!’’ Een treffende quote uit 9 Teen
Vol goede zin pakten we afgelopen zaterdag de trein naar Utrecht. Op papier stond er een gouden combinatie in de Pandora-zaal van TivoliVredenburg. Uiteraard waren we al uit onze holen gekomen voor (stoner)rock-mastodonten Red Fang, maar met de Vlaamse vrienden van Tangled Horns als supportband waren we al helemaal met geen tien paarden tegen te houden. Het werd een memorabele avond vol class A rock, saamhorigheid, oude bekenden en halve liters. Onze fotograaf Rob
Uit de restanten van Acrostichon en Outburst – beiden konden gerekend worden tot de bovenlaag van de Nederlandse metal-scene – herrees in 2012 Razend. Het kwintet heeft als thuishaven het tegenwoordig goed van metal(bands) gonzende Tilburg. De band maakt melodieuze thrash en knipoogt hierin sterk naar de hoogtijdagen van het genre in de latere jaren tachtig. Het vizier nu op EP White Goat II, thans enkele maanden uit. Door: Jurgen
De tweede editie van Dynamo Metal Fest vindt wederom plaats op de Kunstijsbaan in Eindhoven. Daar waar het Dynamo Open Air festival voor het eerst in 1988 neerstreek, nadat de binnenstad te klein was geworden voor dit inmiddels legendarische festival. In het interview met organisator Paul van Berlo lazen we vorig jaar al dat deze dag weliswaar los staat van wat Dynamo Open Air ooit was, maar dat de naam
Tilburg heeft het, en alweer voor langere tijd. Als het gaat om het toedragen van een heel warm hart aan donkere muzikale klanken, met de toonaangevende jaarlijkse festivals Roadburn en Incubate (de laatste vanaf dit jaar opgedeeld in meerdere edities) en beste stenen eraan bijdragende podia als 013, Little Devil, Cul de Sac en Extase. Plaats daar een bruisende scene van stevige bands bij. Zo huisvest Tilburg formaties die het
Je kent ze wel die middelgrote regiofestivals; twee podia, twee bier- en één snacktent en op het affiche een paar namen uit de categorieën pop, urban, dance en rock. Vaak de artiesten die al op Noorderslag opvielen en sindsdien elk weekend minimaal twee keer optreden (denk: Sevn Alias, Indian Askin, De Likt) en een of twee grote namen als Kensington en Typhoon. Als je mazzel hebt, hebben ze John Coffey
Wie de Franse geweldenaren van Gojira nog niet op de korrel had, heeft de afgelopen 15 jaar behoorlijk slecht opgelet. Hun derde plaat From Mars To Sirius uit 2005 was al een absoluut meesterwerk. Het is nu vier jaar geleden dat L’Enfant Sauvage uitkwam en Gojira is terug met het extra zwaar beladen Magma. En hoe! Door Tim van der Steen Op Fortarock werden wij recent nog van onze sokken
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.