Articles
Rond 2013 zijn ze er ineens: Blues Pills. In de voetsporen van Wolfmother overspoelt in die jaren een golf van retro rockbands de Europese podia. Of ze nu Graveyard, Witchcraft, Uncle Acid of Kadavar heten, vrijwel allemaal grijpen ze terug op de rauwe bluesrock en psychedelica die opbloeide in de jaren zestig en zeventig. Toch springt Blues Pills er direct uit, dankzij de geweldige soulvolle vocalen van zangeres Elin Larsson.
Lees verder..
Een week geleden werden we al bij de strot gegrepen door het industrial doomduo All Are To Return met het verschijnen van hun eerste single Bare Life. Met de privileges van een muziekredactie, mogen we ook de overige nummers van de gelijknamige debuut-ep beluisteren. Redacteur Wybren laat de duisternis als een koele deken in tijden van een hittegolf over zich heen glijden en schrijft er – toepasselijk – diep in
Lees verder..
Een van de meest verrassende en opzienbarende metal acts van het moment is alweer aan langspeler nummertje acht toe. Jawel, we hebben het over die clowneske Zweden van Avatar, die eerst nog begint als weinig opzienbarende melodeathband tussen een oceaan van betere soortgenoten. Tot daar sinds The Black Waltz verandering in komt: niet alleen muzikaal een omslagpunt met experimentele uitspattingen en een hoop groove, maar ook qua aankleding en stijl.
Lees verder..
Een kwart eeuw al weet het Finse folk metal kwartet Ensiferum ons te boeien met legendes, mythes en saga’s. De laatste langspeler Thalassic is een nieuw hoofdstuk met enkele verfrissende ideeën en een nieuwe hoofdrolspeler. Het achtste album heeft als centrale thema de zee. Dit keer komen de mythes niet alleen uit eigen land maar varen we mee langs Frankrijk en Engeland. Terug gaan in de tijd pakt niet altijd
Lees verder..
Het is inmiddels een veelgebruikt riedeltje: Er is corona, er zijn geen concerten, geen festivals en het is in principe een groot drama en alle bands zitten zodoende thuis. Maar! Je hebt natuurlijk bands die bij wijze van spreken bij de pakken neer gaan zitten, maar je hebt er bij die inventief zijn en alsnog wat weten te verzinnen. De vintage rockband Tricklebolt uit Salland raakte een tijdje terug al
Lees verder..
De afgelopen jaren is noisemuziek zeker in Amerika weer bezig met een opmars, maar naast bands als Dead Neanderthals blijft het in Nederland een relatief weinig verkende stijl. Een van de grootste krachten van dit genre is dat het met zijn schurende en vermalende geluiden als geen ander uitblinkt in het vertalen van gevoelens als eenzaamheid en weemoed. Met het afgelopen jaar als een vruchtbare voedingsbodem voor dit soort emoties
Lees verder..
‘Wat zou er met je gebeurd zijn als je op cruciale momenten in je leven een andere kant was opgegaan en in de gevangenis beland?’ Met lovende kritieken op zak lijkt het zelfgetitelde debuut van De Niemanders er eentje voor de boeken. Dit bijzondere, muzikale project van Rocco Ostermann en Wout Kemkens, beiden bekend van Donnerwetter en Shaking Godspeed, is tot stand gebracht samen met (ex)-gedetineerden, en sinds 1 mei
Lees verder..
De harde hitters blijven gelukkig binnenstromen. Het zijn de lichtpunten in dit bijzonder vreemde jaar met een festivalloze zomer. Ondertussen glijdt juli aan ons voorbij en staan we alweer met twee benen in de maand augustus. Voor de broodnodige bezigheidstherapie buigen de NMTH-redacteuren zich gretig op de releases die onlangs op de heavy paden zijn tegengekomen. In aflevering 18 van Harhitting Albumreviews wordt er de zonnekoninging van de Maya’s ritueel
Lees verder..
Popzalen doen hun uiterste best om tijdens deze covidcrisis het hoofd boven water te houden. TivoliVredenburg in Utrecht heeft een concept bedacht waarbinnen de anderehalvemetermaatregelen toch live shows mogelijk zijn. Het fenomeen opereert onder de noemer Walk The Line en een beperkt aantal bezoekers wordt onder leiding van een gids meegenomen door het pand. Gemoedelijk wandelen groepen op verschillende tijden van zaal naar zaal, alwaar een act de muzikaal hongerige
Lees verder..
Het lijkt nog maar even geleden dat we kennismaakten met Verval, maar het debuut Wederkeer dateert alweer uit begin 2018. Maar de band bestaande uit Ruben Schmidt en Wessel Damiaen heeft verreweg van stilgezeten. En dan bedoelen we niet alleen de vele projecten en bands van de heren, waaronder Wesenwille, Laster, Mystagogue en Wessel’s eigen Catacomben Studio’s, maar ook het feit dat ze op Doomstad #4 al nieuw werk presenteerden.
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.