Articles
Bassist/vocalist Jarvis Leatherby van de Amerikaanse heavy metalband Night Demon is een bezige bij. Niet alleen heeft hij zijn eigen band, maar daarbovenop managet hij ook nog eens bands als Midnight, Visigoth, Satan, Cirith Ungol (waarin hij ook bas speelt) en beheert hij zijn eigen heavy metal podcast. Vandaag is dan ook nog eens het derde Night Demon album uit! Outsider ligt nu in de winkels via Century Media, toepasselijk
Lees verder..
De treurige cello die het intro vormt voor het instrumentale titelnummer van de nieuwe plaat Angry God is anders dan wat het Maastrichtse Backfire! ooit heeft gedaan. Toch is het te begrijpen waarom dat intro en de rest van deze track op de plaat staat wanneer de donkere achtergrond van het hele project duidelijk wordt gemaakt door gitarist Wybrand ‘Wyb’ Brouwer, die al vanaf het eerste uur een voorname rol
Lees verder..
Russian Circles is een zeldzaam begenadigde band. Het Amerikaanse trio speelt iedere zoveel jaar een album vol met instrumentale post-metal en weet je dan toch weer weg te blazen. Zo ook met het achtste album Gnosis dat in augustus 2022 uitkwam en waarmee ze dit voorjaar door Europa touren samen met Cult Of Luna en Svalbard. Voor Gnosis werd het hele schrijfproces noodgedwongen omgegooid. Dat leverde een vloot aan composities
Lees verder..
Steven Wilson is misschien een van de meeste bekende onbekende artiesten in de underground wereld. Eigenlijk universeel geliefd, behalve door enkele extreme metalfans die geloven dat Wilson eigenhandig Opeth kapotgemaakt heeft. Dat is niet waar, en dat weet je zelf eigenlijk ook wel, of niet? Afijn, Steven Wilson is ondanks zijn voorkomen van een achtentwintigjarige hipster dus al ergens in de vijftig en liet zich verleiden om een boek te
Lees verder..
Bloodywood ervaart een momentje, en met recht. De Indiase metalband combineert moderne heavy metal met invloeden uit hun thuisland, combineert op intrigerende wijze hun metalsound met kenmerkende instrumenten uit India, zoals de Dhol en de Tumbi. Daarnaast wisselt de band hun coupletten en refreinen af tussen Engelstalige rap (verzorgt door Raoul Kerr) en moedertaal Hindi/Punjabi (verzorgt door Jayant Bhadula). Het is die unieke mix van elementen dat ze terecht de
Lees verder..
Het lijkt veel langer, maar het is nog maar iets meer dan een jaar geleden dat het land weer ‘open’ ging en we weer bandjes mochten gaan kijken in volle zalen. En dat deden we dan ook massaal, al was het alleen om eindelijk gebruik te maken van al die concert- en festivaltickets die we soms al meer dan twee jaar in huis hadden. De uitverkochte show van Lamb Of
Lees verder..
Viagra Boys (album Street Worms, 2018) en Iguana Death Cult (single Can Of Worms, 2017) zijn zomaar twee bands die in me opkomen als het gaat om fascinatie voor wormen. Wormen hebben dan ook iets poëtisch; het zijn de vuilnismannen (en -vrouwen, wormen zijn tweeslachtig) der aarde. Ze vreten alles op, ook ons, als we later in de grond zakken. Wormen staan daarom al gauw metafoor voor de dood, en
Lees verder..
Carnaval is al even voorbij, maar als het aan de mannen van Avatar ligt is het elke dag een verkleedfeest. Dan kunnen ze doen wat ze het liefste doen: optreden. De freakshows van de Zweedse circusband zijn altijd iets om naar uit te kijken. Vooral wanneer de groep met een nieuwe plaat op de proppen komt. Wat heeft de negende langspeler Dance Devil Dance voor ons in petto? Door Lodewijk
Lees verder..
Eigenlijk is dit een apart boek om iets over te schrijven. Cosey Fanni Tutti is vooral bekend vanwege haar werk met Throbbing Gristle, de pionierende industrial band die het genre z’n naam gaf. Dit is het tweede boek van de performance artiest, muzikante, kunstenares, schrijver, die ooit werkzaam was in de ‘adult industry’ als deel van haar kunstproces. Het leven van Cosey Fanni Tutti zelf is al meer dan fascinerend,
Lees verder..
De meteorologische lente is aangebroken. Qua buitentemperatuur merken we daar helaas nog weinig van en ook deze editie van de Hardhitting Albumreviews is eerder winters getint met duistere tot spijkerharde releases. Vier stuks weer, eerlijk verdeeld tussen onze recensenten Martijn Welzen en Gijs Kamphuis. Welzen zette zijn tanden in de laatste van het Nederlands/Slowaakse deathcore-collectief Distant en duikelde Fahrenheit 451 op uit een grijs verleden: hun hardcore-crossover-plaat uit 1996 krijgt
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.