Hardcore leeft, dat blijkt wel uit de Amerikaanse scene met bands als Zulu, Scowl, Drain en vele anderen. Een opvallende verschijning daar tussen is NØ MAN, een band bestaande uit leden van Majority Rule met roots in de activistische scene uit Washington D.C. Die band bestond van 1996 tot 2004 en kwam in 2017 weer samen, maar vanuit daar ontsprong dus iets nieuws met Maha Shami op vocalen. Een Amerikaanse
Afgelopen weekend was het weer zover: Into the Grave vond plaats op het vertrouwde plein van de Oldehove. En hoe! Hoewel er aanvankelijk veel kritiek was op de line-up en het gebrek aan headliners, is Into the Grave steevast een van de gezelligste metalfestivals van het land. Het heeft gewoon wat: zo midden in het prachtige centrum van Leeuwarden drie dagen herrie. En hoewel er genoeg te klagen valt over
Afgelopen weekend was het weer zover: Into the Grave vond plaats op het vertrouwde plein van de Oldehove. En hoe! Hoewel er aanvankelijk veel kritiek was op de line-up en het gebrek aan headliners, is Into the Grave steevast een van de gezelligste metalfestivals van het land. Het heeft gewoon wat: zo midden in het prachtige centrum van Leeuwarden drie dagen herrie. En hoewel er genoeg te klagen valt over
Afgelopen woensdag mochten we het al samen met Popronde aankondigen op onze socials, maar vandaag maken we het nog eens helemaal officieel: de 16 NMTH Talenten van 2024! Net als voorgaande jaren pakken we alle harde, gruizige en heavy bands uit de 101-koppige selectie samen. Het resultaat? 16 aanstormende rouwdouwers die menig kelder, jeugdhonk, café of podium een kopje kleiner gaan maken in meer dan 40 steden. En voordat het
Door al die natte regen laat het echte zomergevoel nog een beetje op zich wachten, maar het festivalseizoen is inmiddels echt in alle hevigheid losgebarsten. Later deze maand staan Graspop Metal Meeting en het traditionele Pinkpop op het programma, waar tienduizenden hun tentjes zullen opzetten in de omliggende weilanden voor de ultieme meerdaagse festivalbelevenis. Dit weekend kun je in Hilvarenbeek terecht voor Best Kept Secret, het kleine broertje van Lowlands,
In ons land zijn er een aantal kleine gespecialiseerde festivals, die het meer dan waard zijn eens te bezoeken. Een er van is Graveland Festival in Hoogeveen. Bescheiden, maar goed georganiseerd. Met altijd een interessante line-up en veel vaste bezoekers uit het hele land. Ook dit jaar was het weer dik aan op het terrein aan de Wijsterweg. Met op het podium een mooie mix van het beste uit de
In de zes jaar na Spellbound heeft het even stilgelegen rondom Drive By Wire. Met flink wat toekomstplannen na die plaat, kwam er bruut een einde aan door de lockdown. Maar met de kracht van vriendschap en gezamenlijk musiceren (en een beetje hulp van Hollywood), is het vuur weer laaiend gaan branden. En ziedaar: Time Horizon luidt een nieuwe dageraad in voor de desertrockers uit Deventer. Een plaat waarin die
Het weer was afgelopen zaterdag niet om over naar huis te schrijven. Gelukkig had Melkweg een mooie indoorfuif te pakken: de eerste editie van Pretty Pissed. Een nieuw punkfestival om al je boosheid eruit te raggen in de moshpit met klinkende namen als Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs, Shame, Deadletter en Grandma’s House. Maar dat niet alleen: Pretty Pissed bood ook een expositie en filmprogramma met o.a. Hotel
NOFX kapt ermee. Na veertig jaar puberale en activistische skatepunk maakt de band rond Fat Mike er een einde aan met hun ‘40 years, 40 cities, 40 songs’ tour. Vorig jaar stonden ze al voor hun ‘laatste’ show in de Melkweg maar omdat Fat Mike toen zijn stem kwijt was beloofde de band terug te komen. In Eindhoven wordt daarom in samenwerking met Jera On Air het Ketelhuisplein twee dagen
Een goudkleurige vinylplaat, een tweede album dat 19 jaar na het debuut komt, een rauwe stem die als een vlammenwerper door je speakers knalt en nederlandstalige black metal; dat zijn de kenmerken van weer een nieuwe portie Hardhitting Albumreviews die we voor je klaar hebben staan. Martijn Welzen en Gijs Kamphuis kropen in pen en geven je in rap tempo een fantastische eerste indruk van weer vier toffe releases. Gelijk
NOFX stopt ermee, en daarom komen ze nog één keer naar Eindhoven, voor een laatste serie feestjes. Veertig jaar is lang voor wat dan ook in het leven en na veertig jaar vechten tegen een steeds idiotere en overweldigende wereld was het op. Fat Mike, frontman van de band, heeft er geen zin meer in en geniet meer van zijn andere activiteiten, zoals stand-up comedy en zijn nieuwe band Codefendants.
Twee dagen lang stond Doornroosje in het teken van het fijne festival Sonic Whip. Anders gezegd: afgelopen weekend baadden de beide zalen van het Nijmeegse poppodium in de sferen van heavy psych, doom en stoner. Smullen geblazen voor de liefhebbers die liefst 22 acts voorgeschoteld kregen. Dat gold ook voor de onvermoeibare NMTH- en huisfotograaf Kamil Parzychowski aka The Buried Herald, die het hele festival wist vast te leggen. Eindredacteur
Vlammen! Deze vrijdag en zaterdag is Doornroosje weer het toneel van Sonic Whip, het festival voor de betere, dampende, stoner, doom en heavy psych. Ook dit jaar heeft het Nijmeegse festival een pak steengoede bands voor je geboekt, afgemaakt met een toef headliners: van Kadavar en Monolord tot aanstormende groepen als Mojo & The Kitchen Brothers en Kintsugi Empire. De NMTH-redactie dook erin en heeft een tros van liefst vijftien
‘The Big Four-O’, vandaag is een bijzondere dag, want we vieren de veertigste editie van Bandcamp Friday sinds de oprichting in 2020. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Never Mind The Hype een paar keer het feestje heeft gemist, want dit is pas de eenendertigste editie van onze Heavy tips voor Bandcamp Friday, maar al met al toch geen geringe prestatie en persoonlijk hadden we 4 jaar geleden nooit gedacht
Het is tijd om de mouwen op te stropen. Enerzijds omdat het begin mei ineens een partij warm is geworden, anderzijds omdat we een portie hardhitters voor je klaar hebben staan. En je kunt er best even voor gaan zitten want Martijn Welzen gaf verzamelbox The Albums 1979-82 van UK Subs, goed voor 111 tracks, een grondige luisterbeurt. Natuurlijk is er in deze NMTH Hardhitting albumreviews ook plek voor nieuw
Weet je wat, deze review is echt ‘long overdue’, maar na het zien van de band op Roadburn was het toch tijd. ‘Desolation’s Flower’ is de vierde full-length van het Amerikaanse duo met een Baltische naam. Ragana komt namelijk uit het Lets/Litouws (de roots komen van de Letse familie van Coley (zang/drum/gitaar, maar dat legt niks uit want dat doen ze beiden)), en betekent ‘heks’ in de platte vertaling, maar
27 april is een dag die ons nog lang zal heugen en wel om twee redenen die niets met het koningshuis te maken hebben: allereerst vanwege 27 april 2022. Op die bewuste avond speelde de Utrechtse death/thrash formatie Beyond The Pale eindelijk voor de eerste keer in dB’s na 2 jaar lockdowns vanwege corona. Het noodlot sloeg echter toe, toen gitarist Jeroen van Donselaar op het podium een hartstilstand kreeg
The dust has settled…Roadburn zit alweer in de achteruitkijkspiegel, maar nagenieten doen we nog steeds. Want jemig: het was weer goed toeven in Tilliewood! Roadburn 2024 had eveneens een diverse, verrassende line-up te pakken. Eentje die uitblonk in muzikale diversiteit. Traditiegetrouw stellen de aanwezige NMTH-teamleden ook weer hun vijf favoriete shows samen. Het zegt dan ook wat dat ieder NMTH-teamlid met een totaal andere lijst komt aanzetten. Ondanks wat drukte
Vandaag is hij officieel uit, maar vorige week donderdag mochten Roadburn-gangers hem al aanschouwen: New Heaven, de nieuwe plaat van Richmond zwaargewichten Inter Arma is alweer langspeler nummer vijf. Een typisch onnavolgbaar, verpletterend epos dat ons langs grootse death, doom en sludge passages brengt, uitgebracht via Relapse Records. Enerzijds typisch Inter Arma, anderzijds een plaat gekenmerkt door een intense wirwar van dissonante riffs, extreme tempowisselingen en melancholische ballades. Het speelse
Op de zondag van Roadburn zijn er nog maar vier zalen over, wat het dan wel weer lekker overzichtelijk maakt voor de NMTH-crew die op de laatste benen de Spoorzone en de 013 in strompelt. Vooral het wegvallen van de Engine Room (capaciteit 1300) baart nog enige zorgen, zeker met de lange rijen van zaterdagmiddag in gedachten. Gelukkig is het op zondag ook een stuk rustiger qua bezoekers. En dat
We tellen alweer de derde dag met heavy muzikaal genot dat Roadburn ons voorschotelt. Vol goede moed en met enigszins vermoeide lijven, verkennen redacteuren van dienst Wybren, Justin en Guido samen met fotograaf Roy opnieuw het festivalterrein. Op dag drie serveert de organisatie een dikke bak aan sludge en doom, waar je de vingers bij aflikt. Er wordt getrakteerd op bittere zoetigheid van bijvoorbeeld Khanate en Frail Body, maar ook
Plaatjesdraaiers of Spotify-lijsten zijn heel gewoon voor, tussen en na de optredens. Dat die meestal niet in een verhaal als deze hun opwachting maken is begrijpelijk. Maar vandaag in Venlo heeft de huis-DJ een uitzonderlijk gevoel voor Venlose punkhistorie. We komen binnen op de tonen van Pandemonium die toch als lokale punkroyals mogen worden gezien. Daarna maakt ook nog eens Fugazi zijn opwachting. Een band die in de vorige eeuw
De tweede festivaldag is vaak een zware. De euforie van de dag één, maakt plaats voor een stevig gevoel van brakheid, omdat het toch wel weer erg hard ging met die biertjes. Toch heeft ook de tweede dag van Roadburn genoeg redenen om tijdig je hotel, AirBNB, vakantiehuisje of, voor de echte strijders, je tent te verlaten. Allereerst om een goede bodem te leggen in één van de vele eetgelegenheden
Dag twee van Roadburnfestival (#RB24) is in Tilburg al in volle gang, maar voor de thuisblijvers, of voor wie op het festival staat en wel even een pauze kan gebruiken, hebben we alvast ons verslag van dag 1 voor je klaar staan. Razende reporters Justin Scholtze en Wybren Nauta deden verslag en Roy Wolters schoot de spannende beelden. De eerste festivaldag kenmerkte zich door een overvloed aan metal, fans kunnen
Primeur vorig jaar op Roadburn! Alkahest was de eerste band die in de Metal Factory in Eindhoven van de band rolde en meteen op Roadburn speelde. Een bijzonder ambitieus project, waarbij op de zaterdag in Hall of Fame al snel duidelijk werd, dat het geen prefab-groep betrof. Vele, vele uren aan begeleiding gingen onder de bezielende leiding van Michel Nienhuis in het educatietraject. Mooie Brabantse samenwerking dus en als je
Het is zover: de openingsfuif van Roadburn is inmiddels van start gegaan in The Spark, en ook NMTH maakt zich op voor een vier dagen lange trip naar planeet Roadburn. Potverdorie: wat ziet die line-up er dit jaar weer te gek uit! Vorig jaar toonde ons al een verrassende, diverse affiche. Het werd er dan ook een voor de boeken, met vele hoogtepunten. En ook dit jaar lijkt het erop
Soms kan een release zo hard binnenkomen dat muziek die je daarna nog hoort er in het licht van komt te staan. Of het nu komt door de echt brute riffs, de productie die de muziek zo geweldig je oren binnen doet zweven of de teksten die je zo impactvol bij je lurven vatten. Bij zo’n album lijkt alles op zijn plek vallen, dat het haast allesoverstijgend begint te voelen.
Dat het goed gaat met de Utrecht heavy muziekscene wisten we al. Maar dan nog komen we soms bands tegen die ons omver blazen. Throwing Bricks cementeerde zich met debuutalbum What Will Be Lost in 2020 als een van de meest veelbelovende sludge metalbands uit het hart van Nederland. Sindsdien is die trein blijven rollen. Niet alleen dankzij overtuigende shows, van Popronde tot Doomstad, maar ook vanwege de out-of-the-box mentaliteit.
Vervreemdende drones, intense noise, akelige screams…de muziek van Mirusi Mergina is een allesomvattende aanslag op de zintuigen. En dat bedoelen we op een positieve manier, want debuutalbum Whispers of Danger loopt over van atmosfeer. Noise, drone en doomklanken bieden de grondlaag van wat een intrigerende achtbaanrit vol sonische horror blijkt. En die achtbaanrit leidde al tot een supportshow voor Liturgy in Little Devil en een plekje op het U?-programma van
Het eerste kwartaal van 2024 zit er alweer op. ‘Time flies when you’re having fun’ zei een wijs man ooit en dat is zeker het geval, want het waren drie mooie maanden: de concertagenda’s van de diverse podia in het land waren goed gevuld met talloze mooie harde en heavy shows en we zijn verwend met verrassend sterke albums van grootheden, zoals Saxon en Judas Priest. Zo zijn we de
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.