In This Lifetime presenteerde het langverwachte debuutalbum Vultures in Simplon en fotograaf Jan Westerhof was erbij voor In 1 Beeld. De Groningse hardcoreband bestaat uit ex-leden van The Hunger, Lies! en INSTIL en om de eerste langspeler te luisteren of aan te schaffen ga je naar de Bandcamp. Meer werk van Jan Westerhof vind je op bazaal.nl Vultures (2016) by Not In This Lifetime
Ortega uit Groningen debuteerde in 2010 met langspeler 1634. Daarop waren nog heel duidelijk de invloeden te vernemen van post-metal/sludge/doomcracks als Neurosis, Cult of Luna of Isis. Echter een prima plaat, die vervolg kreeg met twee uitstekende EP´s. De stadjers ontdeden zich op A Flame Never Rises On Its Own en The Serpent Stirs geleidelijk aan van het ´juk´ van de aangehaalde invloeden. Live heeft het kwartet inmiddels een behoorlijke
De Popronde arriveerde donderdag in Groningen voor weer een sterk bezette editie. Extra goed nieuws was dat het de eerste mogelijkheid bood om Karawane op de Popronde aan het werk te zien. De band rond muzikant en kunstenaar Anne Caesar van Wieren (bekend van LPG en De Speech) maakt deel uit van de 27-tallige NMTH-selectie voor Popronde 2016. Karawane speelde in de Basement van muziekschool Vrijdag en die was volgens
Is het verdikkeme alweer donderdag! De tijd vliegt en voor je het weet zit je weer in een nieuwe Popronde-achtbaan. Vanavond gaat die los in Groningen met een heuse tienklapper, wint dan aan vaart en pikt vrijdag in Arnhem weer tien NMTH-acts op, om dan zaterdag te eindigen in Haarlem met een liefst veertienvoudige NMTH-route, afgetrapt met drie previews. Alle reden om daar tot diep in de nacht los te
Geen half werk van Kin inderdaad. Het was even wat rustiger rond de Groninger shoegaze/post-rockformatie zo dachten we, maar het viertal stak die tijd in de opnames van een hagelnieuwe EP. Dumb Shock Cinematic komt deze zaterdag 8 oktober uit en wel op een fraaie roze cassette in gelimiteerde oplage. Presentatie dezelfde avond bij Lepel Concerts in De Gym, Groningen met The Sweet Release of Death, het noisy trio uit
Een bommetje? Vier bommetjes! Fake O’s is van de rudimentaire hardcore punk en garage, denk aan Circle Jerks maar dan met het plezier van een FIDLAR. Dat gaat allemaal vol furie, branie en vooral zonder enige rem erop. Dus als je niet oplet zijn die vier nieuwe tracks zo in je gezicht geschreeuwd en voorbijgevlogen. De NMTH-oplossing: gewoon nog eens aanzwengelen die Friends 7″. De Groningers speelden recent Sleazefest nog
Ah dat hadden we even nodig met deze temperaturen: een heerlijk psychedelisch en lekker loom op gang komende pot blues. Instrumentaal, bezwerend en opbouwend naar scheurende bluesrock. Te danken aan de Groningse band De Kat, die ons deze sessie ter beschikking stelt. Je hoort de nummers What Time Do We Meet en Black Rose, de eerste is de openingstrack van de begin dit jaar verschenen plaat De Kat. Er is
Jawel; goed nieuws uit het hoge en vooral ruige noorden! Grunn garagerock-outfit traumahelikopter komt met een nieuw album. Competition Stripe gaat die heten en op 21 oktober is het zover. Het zal geen verrassing zijn, dat de langspeler wederom verschijnt op Excelsior Recordings. Bonus: volgend voorjaar brengt het garage-cassettelabel Burger Records die uit in de VS. Nog een meevaller: je kunt hieronder vast naar een eerste voorproefje luisteren in de
Over Daydreams gesproken… We volgden Santa Fé tijdens het vorige Popronde-seizoen, zagen ze ver komen in de Grote Prijs van Nederland en de Groningers hebben de stijgende lijn gewoon doorgetrokken. Denk aan uitermate slackende dream- en psychpop met een loom doch sleazy randje. Nu ligt er een wederom uitermate relaxede EP op Purple Noise Record Club, met vijf nummers. Waaronder Daydreams, waarvan meteen een fijne video is getrokken die je
How about een mix van sixties garage, mod, ’77 punk rock en psychedelica, geserveerd met Zwitserse precisie? Dat dus en meer van The Jackets. Hun laatste langspeler ‘Shadows Of Sound’ kwam in september 2015 uit bij hun nieuwe en vermaarde label Voodoo Rhythm. Het garagerocktrio uit Bern stond in Bambara, volgens fotograaf Jan Westerhof, “een van de drie podia in Groningen die zich door niemand de wet laat voorschrijven”. In
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.