Het anonieme Franse trio Birds In Row is alweer sinds 2009 gaande. Spannende post-hardcore en screamo uit het 50.000 bewoners tellende Laval, die al vanaf debuut You, Me & The Violence vooral hun eigen plan trok. En dat resulteerde in flink wat aandacht in binnen-en buitenland, hoewel de opvolger lange tijd op zich deed wachten. We Already Lost The World zag in 2018 het levenslicht, en nu, vier jaar later
Hopla, daar zijn we weer met de Hardhitting Albumreviews. In maand twee én aflevering twee van dit jaar hebben we weer vier hele uiteenlopende heavy releases voor je. Vier harde, alternatieve, deviant, heavy tot kiezelharde albums (ok, waarvan 1 EP, maar dan wel op albumlengte) waarbij je speakers en oorbuizen ongegeneerd doorgesmeerd worden en het ijs zo voor je ogen van je stoep geblazen wordt. Hoofdredacteur Merijn Siben dook in
”It’s the most wonderful time of the year…” En die tijd betekent ook lijstjes, heel veel lijstjes! Want hoewel er zeker een argument gemaakt kan worden tegen het arbitrair rangschikken van muziek, zoals te lezen in de scherpe column van onze Barry Hofstede laatst, blikken we ook dit jaar weer vrolijk terug met de beste albums en shows van 2019! We gingen natuurlijk weer een hoop festivals en concerten af,
En daar is hij dan, die debuutplaat van het Haarlemse Illuster. Een project van gitarist/zanger Luuk Derksen, dat in drie jaar tijd uitgegroeid is tot een volledige band bijgestaan door Wouter Jansen op bas, Géraldine Pinon op de toesten/zang en Joas van der Laan op drums. Tot voor kort was het bestaan van Illuster ons nog onbekend, maar sinds deze maand staat de titeltrack van Iridescent in ons Bruut Nationaal
In het harde genre komen we een hoop creatieve visuele uitspattingen tegen, zo ook bij bands uit de Benelux. Maar eentje van een beeldschoon, artistiek kaliber als die van het Belgische THOT zien we niet vaak. RHEIN komt van het laatste album FLEUVE dat alweer uit 2017 dateert en geproduceerd werd door niemand Magnus Lindberg van Cult of Luna. Een indrukwekkend en eigenzinnig werkstuk in het prog, industrial en postrockgenre.
Zwarte rook! En meteen veel ook. Roadburn Festival heeft zojuist de eerste namen, de curatoren en commissieopdrachten bekendgemaakt. Roadburn 2020 kent voor het eerst twee curatoren: Emma Ruth Rundle met ‘The Gilded Cage’ (darkfolk-songwriter maakte vorige edities veel indruk) en James Kent, de Fransman achter synthwave-grootheid Perturbator. Ook is de Amerikaanse singer-songwriter Julie Christmas vastgelegd voor een exclusieve set, waarin ze begeleid wordt door onder meer Johannes Persson (Cult of
Het leek toch even goed mis te gaan met FortaRock. Dag in dag uit deden mensen hun beklag over het gebrek aan grote namen, een goede line-up of te dure kaartjes. Het uitblijven van Slayer evenals een tegenvallende kaartverkoop, resulteerde in de oproep dat iedereen een +1 mee mocht nemen. Maar toch, wat aanvankelijk een deprimerende proloog lijkt van een festival dat ooit 40.000 bezoekers trok, heeft een gouden randje.
Pfffff, even stoom afblazen voordat de kip uit de oven rolt en de eerste flessen ontkurkt worden. Want wat was 2018 weer een jaar om helemaal kapot op te gaan: Zoveel te doen en zo ongelofelijk veel goede concerten en festivals bezocht. Veel NMTH-redacteuren lukte het dan ook niet om hun ‘Bruutste shows van 2018′ te beperken tot een Top 10. We bezochten met z’n allen vele festivals waar we
Never Mind The Hype was niet alleen op Roadburn Festival om verslag te doen, we deden ook video-interviews en schoten een aftermovie voor het festival. Na Isaiah Mitchell van Earthless en duizendpoot Justin K. Broadrick kregen wij Johannes Persson van Cult of Luna en Julie Christmas voor de lens in onze studio bovenin de V39. Tijdens Roadburn speelden zij Mariner voor de laatste keer integraal live, hoe kwam die samenwerking eigenlijk tot stand? Verder een
Dat Roadburn aan terrein wint is allang geen nieuws meer. Het eigenzinnige en uiterst gevarieerde evenement verlegt elke keer weer grenzen, verkoopt steevast uit en weet de internationale reputatie moeiteloos waar te maken. Alleen al op donderdag, de eerste dag waarbij nog niet eens alle zalen open zijn, is het ondanks de broeierige 27 graden een drukte van jewelste. Of je nu kapot gaat bij Une Misére in de Cul de
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.