Niels (Throwing Bricks) en Shira (Ontaard), foto Sabrine Baakman

Bandleden Jordi, Jesse en Niels drie jaar eerder op Roadburn 2022, foto Roy Wolters

In drie jaar kan veel gebeuren. Terug naar 2022: na een lange lockdown-periode ontmoetten we drievijfde van Utrechtse sludge/post-metalformatie Throwing Bricks voor een uitgebreid interview in Tilburg, 100 meter van het Roadburn-terrein af. Met een verpletterend debuut op zak en een tweede op komst, werd al snel duidelijk dat de band een visie voor ogen had. Een visie gekenmerkt door out-of-the-box denken, elke mogelijkheid aanpakken om hun muziek in een andere context te plaatsen en samenwerkingen aangaan met bevriende creatievelingen. Sindsdien zagen we tegelijkertijd een andere zware belofte uit het midden des lands ontpoppen: Ontaard wist al gauw naam te maken in de underground met diens verhalende, aangrijpende post-metal. Bevlogen optredens, waaronder Roadburn vorig jaar, positioneerden beide als een van de spannendste Utrechtse heavy bands van het moment. En hard werken loont: dit jaar op de vrijdag van Roadburn, presenteren de twee groepen met een resem gastmuzikanten ‘Something To Lose’, een nu al indrukwekkende commissioned piece in de Koepelhal. Locatie Engine Room om 13:00. Hoofdredacteur Merijn Siben en fotografe Sabrine Baakman namen een kijkje bij de repetitie in dB’s, gevolgd door een uitgebreid gesprek met vocalisten Shira van der Wouden en Niels Koster over een droom die werkelijkheid wordt. 

Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Sabrine Baakman

Binnen in repetitiekot nummer 7 van dB’s is de sfeer serieus en zijn de oogjes licht vermoeid na een flinke dag repeteren. Maar wanneer de laatste twee nummers worden ingespeeld, ontvlamt de energie en is het aanstekelijke enthousiasme zichtbaar. De sound van Throwing Bricks en Ontaard is een typisch gevalletje onstuitbare kracht versus onbeweegbaar object. Alleen al in het compacte repetitiehok hoor je decibellen die driftig willen ontsnappen uit de kleine microkosmos waar we ons op dat moment in bevinden. Ontaard drummer Mart van Lier stampt met zijn voet op de grond, aftellend naar een keiharde, smerig sludgende breakdown inclusief dodelijke grunts van Niels. Een ontzagwekkende sneak preview van wat ons Roadburners volgende week te wachten staat, zoveel is zeker. En een project van deze omvang, waar het laatste half jaar met man en macht aan gewerkt is, daar willen we het fijne van weten. Terwijl de rest van de band afbouwt, zoeken we de relatieve rust op, verderop in de straat bij het gezellige terras van culturele hotspot Warmoes. 

Ontaard en Throwing Bricks @ dB’s repetitie, foto Sabrine Baakman

Shira (Ontaard) en Niels (Throwing Bricks, foto Sabrine Baakman

Een uur aan muziek
Eenmaal gezeteld steken Niels en Shira van wal. Niels: ‘We hebben elke dinsdag en woensdagavond repetitie, plus ook nog eens een weekenddag. Deze week een dag in de dB’s zaal, zodat we onze set uit kunnen uitproberen. En dan nog deze zondag weer.’ Het idee zat al een tijdje in de koker, nadat Niels samen met Roadburn-baas Walter Hoeijmakers een dj-set verzorgde in de EKKO. De zaden werden vervolgens finaal geplant na een enthousiaste oproep in de groep. Shira: ‘Dat moet zeker nog voor de zomer geweest zijn dat we dat berichtje van Niels kregen. En toen moest het nog vorm krijgen. Vervolgens zijn we een keer met beide bands en Walter en Daan Holthuis (hoofd programmeur van 013) gaan zitten, en werd de opdracht duidelijk. Het plan: een uur aan muziek met beide bands en gastmuzikanten uit de scene. Toen werd het al gauw beuken!’ Beide bands nemen daarbij niet bepaald de weg van de minste weerstand: in 2024 alleen al brachten Throwing Bricks en Ontaard de collab-EP ‘Oud Zeer’ uit, gevolgd door een EP met remixes. Tevens waren enkele leden druk bezig met het event Can of Worms, waarbij Throwing Bricks ook nog eens nieuwe muziek debuteerde. Niels lacht: ‘Het liep allemaal gelijk ja! Dat was echt insane.’ Het kon dan ook niet anders: Ontaard en Throwing Bricks sloegen opnieuw de handen ineen. Negen muzikanten, negen creatieve kokers, negen stemmen.

Schrijven en schrappen
Hoe pak je zoiets in vredesnaam aan? Shira legt het uit: ‘We zijn bij mij en Jordi thuis gaan zitten, en hebben daar met zijn allen bedacht hoe we het voor ons zagen. Heel systematisch. Wat is een goed systeem om dit aan te pakken? Wat zien we voor ons en wat willen we?’ Het plan kwam om groepjes te maken, met een deel die eerst op dinsdag ging repeteren en schrijven, een ander deel op de woensdag. ‘Binnen een paar maanden hadden we ineens twee uur aan muziek geschreven! Dus dat werd flink schrappen’, aldus Shira.

1+1=3
Aan inspiratie geen gebrek dus, maar de uitdaging lag met name in hoe het moest klinken volgens Niels: ‘Het schrijven en samenwerken ging echt heel vanzelf. Wat ik persoonlijk wel had: ik wil niet dat het gewoon klinkt als onze twee bands samen maar juist als 1+1=3. Dit door nieuwe dingen uit te proberen.’ Die experimenteerdrift werd ontketend toen een goede vriend, Yoni (actief als DJ, waaronder in het verleden op Roadburn), een keer meekwam naar de oefenruimte. Shira: ‘Hij had zijn… hoe noem je dat? Euh, synth…pakket meegenomen? Hij speelde vervolgens een paar samples die precies in dezelfde toonsoort zaten. Dat bleek een grote bijdrage aan die rekensom. We haakten daar enthousiast op aan.’

Ontaard, Throwing Bricks en gastmuzikant Yoni aan de knoppen @ dB’s repetitie, foto Sabrine Baakman

Niels (Throwing Bricks) en Shira (Ontaard), foto Sabrine Baakman

Samen schreeuwen
Als zangers zijn Niels en Shira aan elkaar gewaagd: toen beide bands hun eerste post-coronashows deden, zongen ze beiden steevast een stukje met elkaars set mee. Nu met ‘Oud Zeer’ op zak is het duidelijk dat opnieuw samenwerken een no-brainer is. Shira: ‘We zijn begonnen met een soort thematiek en concept. Dat kreeg al gauw de titel ‘Something To Lose’. De insteek werd als volgt: ‘Something to lose means something to fight for’. Het houdt in: er zijn veel kantelpunten in het leven. Je hebt wat opgebouwd voor jezelf, maar ook met anderen. Toch voelt de toekomst soms op losse schroeven.’ Met dat in gedachten begonnen ze beiden aan het vormen van de teksten. Sommige stukken zingen ze solo, maar ook af en toe samen, waarbij de teksten ook op elkaar aansluiten. Niels: ‘Het is heel fijn en organisch gegaan. Daardoor hebben we allebei de helft van de set qua vocalen. Er moest wat geschrapt worden, maar ook dat kwam goed.’ Shira sluit daarop aan: ‘Dat heb ik sowieso altijd wel met jou, het samen schreeuwen…dat flowt wel en gaat goed samen.’ 

Something To Lose
Jaren die verstrijken, ouder worden, verantwoordelijkheden krijgen: waar het leven in het begin nog klein en simpel lijkt, wordt dat met elk jaar een stuk complexer. Hoe meer erbij komt, hoe meer er op het spel staat en des te meer er ook te verliezen valt. Met ‘Something to Lose’ gaan de bands de confrontatie aan met wat ze hebben gebouwd, en de wijze waarop het leven continu anders kan lopen. Niels legt uit: ‘We worden ouder. Velen van ons gaan richting de dertig of zitten in de dertig. Compleet anders dan tien jaar geleden bijvoorbeeld. Mensen krijgen een kind, je koopt een huis, je gaat samenwonen…of een relatie gaat uit. Er valt meer te verliezen, maar dat zijn dingen waar je juist voor wilt vechten.’ Dat thema trekt zich ook nog breder. Namelijk het bewust zijn van een band of een community die je hebt opgebouwd. Zo geeft Shira aan: ‘Ook met Ontaard hebben we gebouwd aan iets. Het begon nog met gewoon lekker fun, een keertje jammen…en dan wordt het ineens heel serieus en spannend. Maar je kan het ook veel groter trekken. Bijvoorbeeld dat je je eigen leven heel lekker op de rit hebt, maar wel de geopolitiek ineens in elkaar aan het storten is. ‘Something To Lose’ heeft betrekking op al die facetten.’

Grunten
De preview die we meekregen in de repetitieruimte bleek al niet mis. De collectieve kracht van twee bands schalde als een meteorietinslag door de compacte repetitieruimte. In luttele minuten hoorden we zielsplijtende post-metal, black, doom en hardcore voorbij komen. Zelfs een hevige midtempo death metalpassage gegrunt door Niels ontbreekt niet in het stuk, waarbij Ontaard-drummer Mart de hogere regionen voor zijn rekening neemt. Een explosieve voorbode. Niels: ‘Zo’n death metal-grunt kan ik al heel lang, maar bij Throwing Bricks past dat niet echt. Maar nu is het daarom lekker om andere dingen te doen. Zo heb ik nog nooit zo hoog geschreeuwd als nu, er zitten echt black metalachtige stukken in.’ Ondanks die experimenteerdrift, moest natuurlijk wel de helft van de initiële twee uur het ontgelden volgens Shira: ‘Toen er nummers werden geschrapt, voelde je ook wel dat iedereen passie heeft voor de set. Er werden tijdens dat proces wel wat traantjes gelaten. Het betekent enkel dat mensen hun hart erin hebben gestopt, dat is juist erg mooi. We kunnen er in de toekomst vast wel iets mee doen.’

Ontaard-drummer Mart op de backing vox @ dB’s repetitie, foto Sabrine Baakman

Niels (Throwing Bricks) en Shira (Ontaard), foto Sabrine Baakman

Gastmuzikanten
Even een flashback naar anderhalf jaar geleden. Toen gingen we, nog in het oude dB’s, rond de tafel met Niels en Jordi over de eerste Can of Worms (een event opgezet in Patronaat, Haarlem). In dat gesprek benoemden ze beiden de logistieke uitdaging van een estafetteshow met zes bands. Wanneer ik vraag in hoeverre dit lijkt op zo’n commissioned piece, komt hoongelach me tegemoet. Shira: ‘Dit is wel de overtreffende trap!’ Niels knikt instemmend. Toch heeft Can of Worms juist een hoop leermomenten opgeleverd, denkt Shira: ‘Nu weten we gewoon een stuk beter hoe we dit secuur moeten aanpakken.’ Niels sluit daarop aan: ‘Dit keer hadden we heel vroeg uitgerekend hoe we de podiumopstelling wilden hebben. Ook helpt het dat we nu mensen om ons heen hebben die het hele productiegedeelte oppakken.’ Goed geolied zijn is dan ook een must: naast Yoni op de synths, brengen ze ook violiste Johanna Kouwenhoven mee, Joep Schmitz (Radar Men From The Moon, Yama) en Yannick Verhoeven a.k.a. Ramses3000 (Cairo Liberation Front, G.O.D.). Goede vrienden met veel ervaring dus. Shira: ‘Het scheelt echt dat al onze gastmuzikanten ontzettend professioneel zijn, en goed weten hoe ze het moeten aanpakken. Ze weten wat Roadburn voor ons allemaal betekent, dus ze nemen het ook heel serieus.’

Grootste show tot nu toe
Inmiddels hebben zowel Ontaard als Throwing Bricks er wat grote shows op zitten. Zalen als Doornroosje, Tivoli Pandora en Nobel moesten het ontgelden met deze post-metal sloopkogels. Maar de Engine Room is een geval apart: met een capaciteit van 1500 man is het de bands vergeven als ze voorafgaand een paar peentjes zweten. Toch blijven Shira en Niels er relaxed onder. Niels: ‘De set zit nu goed in de vingers. Zenuwachtig ben ik nu niet. We voelen wel een druk om te presteren, maar ik heb het idee dat het gewoon gaat lukken. Het zal vast wel anders zijn als we voor een volle zaal staan, maar nu ben ik nog relaxed.’ Shira ziet het eveneens goed komen: ‘Het ging elke keer meer dan goed genoeg, we gaan het sowieso rocken en superveel plezier hebben.’

Sidenote van de redactie: kom op tijd, want vorig jaar met Knoll was het afgeladen in de Engine Room. En er staat niks anders op het programma, dus uitbrakken in bed is er niet bij.

Ontaard en Throwing Bricks @ dB’s repetitie, foto Sabrine Baakman

Slooppotentie
Het moge duidelijk zijn: alle tekenen wijzen erop dat Throwing Bricks en Ontaard geen half werk gaan verrichten. Alleen al twee drummers, twee bassisten en drie gitaristen hebben behoorlijk wat sonische branie in het vat. En dat terwijl beide bands vorig jaar pas hun debuut maakten op Roadburn. Niels: ‘Omdat die shows goed ontvangen waren, kwam Walter denk ik op het idee voor dit project. Volgens hem straalde het ervan af dat we goede vrienden zijn. Het is voor ons in ieder geval heel bijzonder! We hebben dit keer echt andere dingen gedaan dan wat je zou verwachten.’ Onwerkelijk blijft het wel, ook voor Shira en Ontaard: ‘Een paar jaar geleden liepen we op Roadburn rond, en toen zei Mart: let maar op, volgend jaar staan we hier! Wij allemaal: ja hoor, echt niet! Na onze show op Roadburn 2024 zei hij: let maar op, volgend jaar staan we op een groter podium! Heeft ie nog gelijk ook.’

Throwing Bricks en Ontaard staan dit jaar in het kader van commissioned piece ‘Something To Lose’ op Roadburn Festival. Deze show is te zien op vrijdag 18 april in de Engine Room van de Koepelhal. Dag-en weekendtickets voor Roadburn zijn verkrijgbaar via de website. Check tevens de split-EP van Ontaard en Throwing Bricks via Bandcamp en Spotify: 


Deel dit artikel