Zola Jesus op Roadburn 2023, foto Paul Verhagen
Tekst: Wybren Nauta / Fotografie: Roy Wolters en Paul Verhagen
Ossaert op Roadburn 2023, foto Paul Verhagen
OSSAERT
De laatste loodjes zijn altijd het zwaarste, dus ietwat gesloopt starten we de vierde festivaldag op zoek naar wat rust en bezinning en komen we uit bij de zondagsmis van Ossaert. Veel rust zullen we hier echter niet vinden aangezien de Zwollenaren deze dag gitzwart kleuren met hun black metal. Gehuld in face paint, gewaden en omgekeerde kruizen pompen ze oldschool black de zaal in met razendsnelle tremolo’s en blastbeats, vrijwel volledig onversneden zodat elke purist hierbij zijn hart kan ophalen na meerdere dagen van genre-crossovers en experimentatie. Net als dit verstikkend dreigt te worden, bouwen ze een welverdiende rust in met een soort chorale soundscapes die door hun galmende orgels daadwerkelijk het beeld van een heidense kerk opwekken om vervolgens hun furie met hernieuwde toewijding te hervatten. Als dit gezelschap eenmaal uitgeraasd is, zijn we eigenlijk pas net begonnen want samen met o.a. Witte Wieven en Iskandr staat de black centraal op de Roadburn zondag, maar nergens meer zo kvlt als bij Ossaert.
Ossaert op Roadburn 2023, foto Paul Verhagen
BIG BRAVE
Hoewel er zelfs op de zondag nog genoeg scheurende gitaren te bespeuren zijn, is er niets zo heavy als de vergankelijkheid van het leven, blijkt maar weer bij Big Brave. Met hun laatste plaat Nature Morte laveren ze tussen zwaar doomy gitaarwerk en minimale melodische passages die getekend worden door de fragiele zang van frontvrouw Robin Wattie. Dit levert live ook een verrukkelijk dronende set op die bij vlagen doet denken aan Anna von Hauswolffs All Thoughts Fly. Een louterende ervaring die op deze zondagmiddag aangenaam over ons heen spoelt en vervolgens meetrekt naar de dieptes van de wildernis met grommende gitaren en melodieuze harmonieën. Na afloop staat gitarist Mathieu Ball vol tranen op het podium. Net als bij vele andere bands is de dankbaarheid om hier te mogen spelen groot en is deze ervaring voor Big Brave zelf waarschijnlijk even overweldigend als voor het publiek en geeft het weer een extra bevestiging aan de wederzijdse dankbaarheid tussen de artiesten en het publiek die als een rode draad door het festival loopt.
Zola Jesus op Roadburn 2023, foto Paul Verhagen
ZOLA JESUS
Waar Nika Danilova de dag ervoor de kleine zaal van de 013 snel leeg kreeg met haar oorsplijtende power electronics, staat ze nu onder haar gebruikelijke artiestennaam Zola Jesus op het hoofdpodium met een volledige band in plaats van met haar gebruikelijke synthesizer. Dit levert meteen wat extra dramatiek op door de aanwezige gitaren en viool. De nadruk op de zware pulserende bassen wordt hier verschoven naar een voller grootser geluid die meer aansluit bij haar monumentale stemgeluid. Zelfs met de microfoon op een armlengte afstand zijn haar vocalen nog indrukwekkend en immens doordringend. Deze verschuiving van instrumentatie zorgt wel dat nummers als Skin en Exhumed hun heaviness wat missen, maar anderen als Into the Night en In Your Nature juist veel rijker aan klanken en textuur worden. Afsluiter Sewn van laatste plaat Arkhon is een megalomane afsluiter waarbij Danilova steeds verder in een soort manie ontaardt met uitgelaten schreeuwen van ‘Don’t wake the baby’ terwijl te violen en gitaren met een steeds zwaardere distortion zich ontvouwen tot een overrompelend slotstuk.
Zola Jesus op Roadburn 2023, foto Paul Verhagen
MAMALEEK
Er is op Roadburn geen gebrek aan weirde acts, maar het Amerikaanse Mamaleek is met hun Jazzy Noise en outfits met bivakmutsen waarbij de zanger geen gat voor zijn mond heeft een uitzonderlijke verschijning. Freaky jazz en dissonante noise loopt door elkaar in een verrassend groovy set die eigenlijk voor de liefhebbers van de nodige experimentatie best gemakkelijk te verteren valt. Het is even vervreemdend als speels en even heavy als krankzinnig en is hiermee eigenlijk een hele passende afsluiter voor Roadburn. Hoewel Cave in en Deafkids straks de avond ongetwijfeld nog met het nodige beukwerk zullen afsluiten, moeten we alweer een trein huiswaarts halen. Het is opvallend dat een line-up die op voorhand de nodige kritiek kreeg door eigenlijk alle bezoekers die we gesproken hebben lovend ontvangen is, of zelfs als een van de beste edities van de afgelopen tien jaar. Het is duidelijk dat ondanks zijn leeftijd het festival nog steeds in evolutie is, maar een ding dat onomstotelijk vast staat is het onderlinge respect dat hier heerst tussen alle aanwezige artiesten, de organisatie en het publiek. Het klinkt misschien als een cliché maar op geen ander festival krijg je het idee dat iedereen zo oprecht dankbaar is om deel ervan uit te mogen maken en deze ervaringen met elkaar te delen.
Bekijk alle foto’s van fotograaf Paul Verhagen die hij maakte tijdens deze editie Roadburn op zijn website en lees op onze site alle artikelen over Roadburn 2023:
Dagverslag donderdag: #RB23: Nieuwe ingeslagen koers Roadburn pakt uitstekend uit op eerste festivaldag
Dagverslag vrijdag: #RB23: Verwoestende maatschappijkritiek en ingetogen melancholie op tweede Roadburn dag
Dagverslag zaterdag: #RB23: Roadburn zaterdag dendert door van ongenaakbare noise tot zijn meest dansbare headliner ooit
Panel The Queer Side of Heaviness: #RB23: de dag rustig beginnen met panel The Queer Side of Heaviness: Part II
Opera Dance of the Seven Veils: #RB23: Opera op Roadburn even intens en beklemmend als de zwartste metal
Q&A Walter en Becky: #RB23: Walter en Becky over de toekomst van Roadburn tijdens uitgebreide Q&A op de zondag
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.