Eigenlijk is dit een apart boek om iets over te schrijven. Cosey Fanni Tutti is vooral bekend vanwege haar werk met Throbbing Gristle, de pionierende industrial band die het genre z’n naam gaf. Dit is het tweede boek van de performance artiest, muzikante, kunstenares, schrijver, die ooit werkzaam was in de ‘adult industry’ als deel van haar kunstproces. Het leven van Cosey Fanni Tutti zelf is al meer dan fascinerend, maar daarvoor moet je dus Art Sex Music uit 2017 lezen, want Re-Sisters bevat wel een stukje biografie, maar dat dient meer als een spiegel en impliceert vaak dat de lezer:
A) niet meer wil weten over Cosey Fanni Tutti
B) al veel meer weet over Cosey Fanni Tutti

Tekst: Guido Segers

Het boek gaat echter niet over haarzelf, maar over twee andere vrouwen met wie ze een diep verwantschap is gaan voelen ondanks dat de ene dame in een compleet andere wereld leefde dan zij zelf en de ander een aantal eeuwen terug. Delia Derbyshire en de 15e eeuwse mysticus Margery Kempe zijn voor haar lotgenoten, vrouwen die in hun tijd en in hun missie en streven geweerd werden door een mannelijke wereld die hen vertelde wat ze wel en niet mochten doen. Het lijkt nu allemaal alsof dat eeuwen terug was dat vrouwen niks mochten, maar dat was toch echt veel recentelijker. In dit boek neemt Cosey Fanni Tutti de lezer mee door de levens van de drie vrouwen, waarbij haar eigen deel vaak beperkt is. Af en toe reflecteert ze wel op het moeizame proces wat volgde op haar eerste boek, waar ze zichzelf in uitsprak over misstanden, vooral rondom Throbbing Gristle bandlid Genesis P-Orridge. De passage waar ze omschrijft hoe ze ‘uitgeleend’ werd aan een andere man, omdat dit de aard van de open relatie van het duo was in een specifieke periode, is bijzonder ongemakkelijk en levendig omschreven. Het illustreert de onmacht, de strijd, die alle drie de karakters hebben doorgaan.

Margery Kempe (bron: www.thewisdomdaily.com)

Margery Kempe leefde in een tijd, waarin het allemaal een tikje heftiger was. Ze werd een religieus fanaat, overtuigd van een directe relatie met God. Waanzinnig was ze echter niet (een gemakkelijk oordeel van veel geestelijken, al tijdens haar leven), en in haar leven heeft ze talloze bedevaartstochten ondernomen naar verre plekken zoals het beloofde land. Dat deed ze als alleenreizende vrouw, en haar ontberingen schreef ze tegen het einde van haar leven op. Het onderzoek achter deze delen is diepgaand en het portret is zeer levendig en overtuigend dat van een vrouw die meesteres van haar eigen lot werd. Die keer op keer terecht stond voor haar geloof in het religieus onvoorspelbare Engeland van z’n tijd, waar ze zich staande wist te houden op basis van haar diepe kennis van religieuze wetten.

Delia Derbyshire (bron: www.synthtopia.com)

Delia Derbyshire is voor velen minder bekend, maar is een van de belangrijkste pioniers van elektronische muziek. De Doctor Who Theme is van haar hand, maar credits daarvoor kreeg ze pas na haar dood omdat de medewerkers (en vooral medewerksters) van de BBC Radiophonic Workshop niet als artiesten gezien werden en geen credits kregen uit principe van de organisatie. Derbyshire heeft enorm veel invloed gehad en gewerkt met tal van artiesten. Toch stierf ze zonder veel erkenning in 2001, verzwakt wellicht door de jaren alcoholisme en eindeloze tegenslagen in haar artistieke en persoonlijke leven. Cosey Fanni Tutti bekijkt dit leven van een afstand; het liep parallelel aan het hare, maar in een soort ander universum. Ook omschrijft ze haar proces van composeren voor de film Delia Derbyshire: The Myths And The Legendary Tapes. Die is trouwens ook het kijken waard.

Cosey Fanni Tutti (bron: www.andrewliles.com)

Het zijn heftige portretten, van figuren die we zouden moeten kennen. Vrouwen die onze perceptie van de geschiedenis op z’n kop gooien zoals Margaret Kempe, die een soort Joan of Arc-karakter lijkt. Maar ook die van de muziek, waar Delia Derbyshire tegen alles in haar genialiteit de vrije loop liet en muziek veranderde in wat het nu is. Goh, iets minder gitaren, maar dit is pure rock-‘n-roll en niks dan goeds over het schrijf- en onderzoekswerk van Cosey Fanni Tutti. Het zegt veel over ongelijkheid, over onderdrukking en wat we tegenwoordig de patriarchie noemen. Maar het vertelt ook over onstopbare motivatie, dapperheid en onverschrokkenheid, en daarin zit de schoonheid.

 

 


Deel dit artikel