Kelsey

Kelsey – Mindfulness Seminar At The end of the World

Antillectual, Bismut, No Breakfast Goodbye…het zijn slechts enkele van de bands op het collectieve CV van Nijmeegse post-hardcore gevaarte Kelsey. Daarmee trok de band dan ook meteen onze aandacht in 2020, versterkt door een dikke liveopname van experimentele klapper Paradigm Discourse, een epos van meer dan zes minuten die ons op een spijkerbed van bikkelharde breakdowns, pittig riffwerk en atmosferische klanken legde. Geheel live en DIY opgenomen, schopte de band het vervolgens tot NMTH Talent in onze 2020 Popronde Selectie. Maar helaas: in maart was het hek van de dam en vervolgde er een lange lockdown. Behalve enkele streams, waaronder eentje bij het Popronde eindfeest in Melkweg, was er van live spelen geen sprake. Maar goed nieuws: vijf jaar later heeft Kelsey hard gewerkt aan Mindfulness Seminar At The End of The World, een uiterst explosieve nieuwe EP die na hard werken eindelijk afgelopen 14 februari het levenslicht zag. En daar wilden we we het fijne van weten, dus gingen we rond de tafel met frontman Nik en bassist Toon over de nieuwe release…

Tekst: Merijn Siben

Want die sound van Kelsey mag er behoorlijk wezen. Alleen al in furieuze opener Celia Became A Small Volcano ramt de band er chaotisch en dissonant op los, met geflipte gitaarlijnen en weergaloze ritmiek. Wat volgt is 20 minuten aan pittige math en post-hardcore, in een dikke metalsaus. Van de atmosfeer in het afsluitende Social Claustrophobia tot de vurige uitbarstingen van Burnout Artist: Kelsey weet een eigenzinnige sound te bewerkstelligen. Een sound waarvan de zoektocht ernaar al in 2016 werd ingezet volgens Nik: ”De eerste 2-3 jaar hebben we maar een paar keer echt aan de muziek gewerkt. In het begin was dat nog met Barend en Justin, die nu met Swanslaughter ook heerlijk lompe herrie maken.” Het duurde vervolgens tot 2019 om de juiste line-up te vinden, wat al gauw werd gevolgd door het opnemen van het debuut Dead Aesthetic, een hardcore EP die aardig wat verschillende uitstapjes bewerkstelligde. Lomp, hard, maar vrij van conventies. ”Onze inspiraties zijn ook veelal bands die de grenzen van genres opzoeken, experimenteren met instrumenten en ritmes, maar met dat alles toch een overtuigende dosis brute herrie weten te produceren. Dat zijn niet voor iedereen in de band dezelfde artiesten, maar voorbeelden zijn La Dispute, The Chariot, Every Time I Die, Dillinger Escape Plan en Cult of Luna, maar ook artiesten als Idles, Metz, en Julien Baker vinden we tof en inspireren ons.”

Jera On Air
Het zijn niet de minste namen waar we de bandleden van Kelsey van kennen. Antillectual, Bismut, No Breakfast Goodbye: allen bands die ook vandaag nog steeds her en der actief zijn, en uiteenlopend qua genre. De wens om dit keer hardcore te maken kwam voor Kelsey voort uit vroeger, toen de leden in diverse hardcore en metalcore bands zaten. Nik: ”Tommie, Rob en ik zaten samen in Jacky Heretic, Toon heeft lang met Through the Struggle gespeeld (met Barend en Justin), en Joep speelde in Dissidents. We kennen elkaar eigenlijk ook vooral uit die scenes.” Gevalletje bloed kruipt waar het niet gaan kan dus, want ze bleven ook later contact houden. Dat ging gepaard met muzikale ideeën die een uitweg zochten, aldus Toon: ”Een aantal van ons zat ook op een berg riffs die ze niet in andere bands kwijt konden op dat moment. Ik geloof dat Jera On Air de plek is geweest waar een aantal van ons elkaar tegen het lijf liepen en voor het eerst het idee opperde om een nieuwe (post-)hardcore band te beginnen. Waar een punkfestival als Jera wel niet goed voor kan zijn!”

Kelsey op Popronde Eindfeest, foto JessieKamp

Lockdown
In 2020, na het uitkomen van de Dead Aesthetic EP, leek het erop dat het een uiterst veelbelovend jaar ging worden voor de band: ze denderden onze hard’n’heavy NMTH selectie binnen voor Popronde. Uiteindelijk viel die finaal in het water door de lockdoen. Nik: ”Het was natuurlijk super jammer dat Popronde toen niet doorging. We hadden al een paar leuke boekingen binnen en hoopten nog op meer. Tegelijkertijd hebben we in die periode veel kunnen schrijven aan de muziek die we nu met Mindfulness Seminar at The End of The World uitbrengen.” Dat proces bleek uitdagend, eerst nog in kleinere samenstellingen bij mensen thuis. ”Maar juist omdat er verder niks mogelijk was, was dit eigenlijk ook een heel tof project omdat we in ieder geval bezig konden blijven en elkaar geregeld zagen.” Toch bleef het voor Kelsey een gek moment: een mooie start met een EP en een plekje op Popronde. Toon: ”Het is gek om terug te denken aan die periode. We keken er ontzettend naar uit! Om uiteindelijk de eerste twee jaar een handjevol livestreams en seated shows te spelen was interessant en bizar. Omdat alles zo wankel was, was het lastig om actief met boekingen en promotie bezig te zijn. In mijn herinnering is er veel introspectie geweest, zoals Nik zegt hebben we in die periode veel kunnen schrijven, maar we hebben het ook wel uitgebreid gehad over wie we zijn als band en wat we willen uitdragen. Dat heeft denk ik wel een mooie basis gelegd voor hoe de nieuwe nummers zijn geworden.”

Popronde Eindfeest
Toch waren er een paar lichtpuntjes. Zo streamde Popronde het Eindfeest live in Melkweg, waar Kelsey in een lege zaal toch nog als een vernuftige sloopkogel binnenkwam. Nik: ”Ergens was het heel bizar dat het als stream en zonder publiek plaatsvond, een soort antithese van wat Popronde eigenlijk betekent voor livemuziek, maar tegelijkertijd juist ook wel weer precies wat Popronde wil aanbieden voor bands. Die stream was heel tof!” Beelden van die show zijn nog steeds van nut geweest voor Kelsey: voor de clip van This Is The Girl duiken ze namelijk weer op. Toon sluit erop aan: ”Mega tof om zo vroeg in je bestaan als band – daarin neem ik 2019 even als jaar dat we “serieus” zijn begonnen – in een van de meest iconische venues van Nederland te spelen, maar zonder publiek voelde het heel raar. Daar kwam nog bovenop dat we een halfuur na onze show het pand uit moesten, omdat er vanwege de pandemie maar een beperkt aantal mensen binnen mochten zijn. Ik geloof dat we naderhand buiten nog heel even met de mensen van SØWT hebben staan kletsen, maar dat was het wel.”

Kelsey

Anno 2025
Inmiddels is daar sinds 14 februari Mindfulness Seminar At The End of The World, vijf jaar na de Dead Aestethic EP. De reden voor die lange wachttijd had met o.a. de lockdown te maken. Nik: ”Naast dat we in die tijd weinig samen konden doen als band, betekende het ook dat we in 2022 eerst nog een paar shows en andere dingen konden doen die eigenlijk voor 2020-21 gepland stonden. We waren natuurlijk wel al met nieuwe nummers bezig, maar de noodzaak om die al op te nemen kwam pas wat later. We waren ook bezig met shows voorbereiden en de nummers weer goed als band instuderen.’‘ Het leidde ertoe dat er eind 2023 een plan werd gemaakt voor het opnemen, met als voordeel dat de songs toch ook meer tijd kregen om te ontvouwen. Toon: ”Het momentum van die eerste EP was na 2020 vrij snel weg, en een aantal van ons is in de tussentijd ook bezig geweest met andere bands/projecten. Maar de tijd die we hadden hebben we goed benut om aan nieuwe muziek te werken en dingen uit te proberen.”

Schrijven als eenheid
Een album schrijven met Kelsey is dan ook een collaboratief proces, dat plaats vindt in de oefenruimte. Nik: ”We spreken ook geregeld in kleinere groepen af om specifieke dingen uit te werken. Als het nummer in basis staat kan iedereen met zijn eigen partij nog verder aan de slag en hieruit komen vaak ook weer ideeën om toch een stuk ergens nog aan te passen of toe te voegen.” Het zorgt ervoor dat Kelsey qua sound kundig op elkaar afgestemd is, met ieder lid die een kans krijgt om te schijnen. Toon: ”Ik sprak pas iemand die me vroeg of daardoor niet onsamenhangend klinkt, maar ik denk dat dat wel mee valt. Uiteindelijk neem je het allemaal op dezelfde plek met dezelfde gear op, waardoor het qua sound wel één geheel is. Daarbij hanteren we misschien geen hele strakke kaders qua muzikale stijl, maar iedereen vist wel een beetje uit dezelfde vijver, dan wel aangrenzende vijvers. Die diversiteit tussen nummers houdt het voor onszelf in ieder geval fris en interessant en ik hoop dat anderen dat ook zo ervaren.”

Kelsey op Popronde Eindfeest, foto JessieKamp

DIY aanpak
Voor het merendeel is Kelsey een DIY operatie, met ieder lid dat iets weet in te brengen. Zo kwam er in aanloop van de nieuwe EP bij elke single een apart artwork uit. Volgens Nik komen deze allemaal uit de koker van Toon: ”Hij is met een analoge camera met een redscale fotorol op pad gegaan en heeft daarbij d.m.v. light leaks en dubbele belichting toffe composities gemaakt. Uiteindelijk hadden we zo veel toffe foto’s dat we er moeilijk maar eentje van konden kiezen. Omdat we toch van plan waren om alle singles een voor een uit te brengen voordat de hele plaat online kwam ontstond daarom al snel het idee om inderdaad ook iedere single een eigen artwork te geven. Vervolgens vonden we het leuk om voor iedere single een videoclip te maken, gemaakt met bestaande beelden uit films, evenals livebeelden van Kelsey zelf. Noemenswaardig is nog de clip van Burnout Artist. Toon heeft deze gemaakt door in heel Nijmegen foto’s te schieten op “burst”-mode en deze achter elkaar te monteren. Het beeld heeft hij zo bewerkt dat het overeenkomt met de redscale foto’s die in het artwork van de singles en plaat zijn gebruikt, en ook een paar van dezelfde locaties komen voorbij.” Het belangrijkste punt vervolgens: het moet de energie en rauwheid van de muziek uitstralen. Toon legt uit ”Ik heb zelf een voorliefde voor fysieke en analoge media, met m’n handen werken. Daarbij komt dat de hele aanpak van band een beetje eigenwijs en DIY is: waarom makkelijk doen als je aanzienlijk meer lol kan hebben met een beetje extra moeite? We mikken qua muziek en productie ook niet op de meest gestileerde en gelikte sound, dus ik wilde qua artwork ook iets met een rafelrandje, iets dat een mate van onvoorspelbaarheid in zich heeft.” Opnieuw ook weer Burnout Artist, die tot leven is gebracht door middel van stop-motion animatie. ”Veel werk, ook veel voldoening!”, zegt Toon. Check hier dan ook het resultaat van Burnout Artist:

Kelsey

Wegkijken van een wereld die vergaat
Dit alles leidt tot Mindfulness Seminar at The End of The World, een bijzondere titel voor zulke chaotische, rauwe muziek. Nik: ”Wat wij er tof aan vinden is dat het tot de verbeelding spreekt, en dat mensen er zelf ook interpretatie aan kunnen geven. Waar het bijvoorbeeld naar kan verwijzen is het idee dat de wereld vergaat, maar mensen zo druk zijn met zichzelf dat ze ervan wegkijken of het niet door hebben. Een andere mogelijke interpretatie is dat het juist gaat om positieve energie en ook voor jezelf en elkaar zorgen in tijden van chaos en ellende. Het mooie is dat die interpretaties elkaar tegenspreken maar toch gelijktijdig kunnen bestaan.” Tekstueel is de plaat dan ook een harde uithaal naar de moderne neoliberale samenleving, en de manier waarop onze levensstijl gevolgen heeft voor de natuur. Maar dat geldt volgens Nik meer als een kader: ”Een van de filosofieën achter de teksten is dat iedereen de wereld anders beleeft, en een eigen referentiekader meebrengt. Eigenlijk net als de titel van de plaat is de opzet dus dat iedereen er andere dingen in kan herkennen. De tekst voor Burnout Artist is bijvoorbeeld verhalend geschreven, en gaat over een artiest die opgroeit in een post-apocalyptische samenleving waarin ze alles en iedereen tegen zich heeft en uiteindelijk ook alleen ten onder gaat. Maar dat geldt meer als een kader, en Het eindigt met de woorden “what a sad tale.” Door de manier waarop de tekst geschreven is blijft alles echter abstract. Dus wat ze probeert te maken, welke tegenslagen ze precies ervaart, en waar ze aan ten onder gaat zijn allemaal vrij voor interpretatie van de luisteraar.”

Opnameproces
Voor het opnameproces bood drummer Tommie de ideale uitkomst: ”Hij heeft in Utrecht met een paar collega vrienden een eigen studioruimte gebouwd: Antenne. Daar zijn de opnamen gedaan, inderdaad helemaal DIY, maar wel onder het ervaren toezicht van Tommie—die hier ook voor gestudeerd heeft. Het mixen (James Aparicio) en masteren (Dan Coutant, Sun Room Audio) hebben we wel uitbesteed.” Die aanpak past bij de filosofie en werkwijze van Kelsey, omdat het volgens Nik volledige controle geeft over het proces. ”Dit gaf tot het einde de maximale vrijheid om nog nieuwe dingen te proberen. Het is dan bijvoorbeeld niet meteen een extra dag studio huren als je niet helemaal tevreden bent over een riff of zanglijn. Dat maakt het natuurlijk ook meteen uitdagend, want het biedt ook de ruimte om oneindig te blijven finetunen. Maar uiteindelijk zijn we daar heel pragmatisch mee omgegaan. We hadden voor alle onderdelen deadlines afgesproken, en hebben elkaar daaraan gehouden. Het beviel ons heel goed om op deze manier te werken en we hebben er ook heel veel van geleerd.”

Opkomende shows
Inmiddels zag Mindfulness Seminar At The End of the World op 14 februari het levenslicht, met op dezelfde dag een release show in Slachthuis Haarlem en een dag later in thuisstad Nijmegen in De Onderbroek. Nik: ”Voor de rest van 2025 hebben we ook al wat shows staan, bijvoorbeeld op 28 maart in ACU in Utrecht. Natuurlijk schrijven we ook lekker verder en hebben we alweer een paar toffe ideeën voor nieuwe tracks.” Toon sluit daarop aan: ”Zojuist aangekondigd, op 16 maart in de Azijnfabriek in Roermond met Radeloos///Ziedend en Spit for the Masses. Sowieso allemaal toffe venues die een regelmatig bezoek waard zijn!”

Mindfulness Seminar At The end of The World van Kelsey is op 14 februari uitgekomen, hieronder te streamen en tevens verkrijgbaar op cassette bij hun shows in Azijnfabriek Roermond en ACU Utrecht. tickets voor beide shows scoor je hier en hier. 


Deel dit artikel