Shining in Midi
Het zijn mooie, drukke weken waarin de eerste drie Poprondes nog eens parallel lopen met het hoogtepunt van de Incubate festivalweek. Nadat we woensdag al een instore en 7″ presentatie met Richie Dagger in Sounds deden en een heel goed Melvins aan het werk zagen; brandt de Incubate ervaring op donderdag goed los in Tilburg. En dus staan we rond etenstijd al te trappelen in de Extase en Hall Of Fame en slagen we erin tien bands op rij te zien. Dat was niet eenvoudig, want ook een Incubate donderdag betekent gruwelijke keuzes. Gelukkig liggen de meeste zalen dicht bij elkaar, wordt het speelschema strak gehanteerd en ligt het niveau hoog. Nu het verslag nog.
Lees ook het verslag van de vrijdag, het zaterdag verslag en de zondagse slotrepo.
Tekst Clemens Lambermont, Ingmar Griffioen, foto’s Ingmar Griffioen
Een impressie van beide dagen in 73 seconden:
MELVINS
In een muur van scratchend gitaargeluid verschijnt Melvins ten tonele. Frontman King Buzzo is gehuld in een zwart gewaad met zilveren ogen erop en een gigantische bos warrig grijs haar, bassist Jarred Warren met sjaal en tulband. Het lijken bijna de leden van een vergeten new-age groepering ergens aan de Amerikaanse west-coast. Maar niets is minder waar, op het moment dat de eerste riffs door de zaal denderen, wordt duidelijk dat het hier om gasten gaat die ergens halverwege de jaren ’80 de instrumenten oppakten om een van de meest invloedrijke bands uit de alternative rockscene te worden. The Melvins stond aan de wieg van wat later grunge en stoner zou worden. Ze draaien inmiddels al bijna dertig jaar mee en hebben een gigantisch repertoire om uit te putten. Misschien hebben ze alleen daarom van Incubate twee avonden gekregen om in te vullen.
Van die hoge leeftijd is bij de band weinig te merken. Nog steeds staat Buzzo met een woedende blik, wild headbangend in de microfoon te schreeuwen. Elke kreet lijkt bijna een getergde krachtmeting. Daarbij ondersteund door de soms halsbrekende ritmes die drummers Coady Willis en Dale Crover eruit gooien. Absurd hard, maar vaak ook slepend en traag gaan ze door de set heen. Waar ze met A Civilized Worm open akkoordenschema’s gebruiken waarin je duidelijk de 90’s grunge hoort galmen, gaan ze net zo makkelijk over tot verpletterende stoner met At The Stake. Om vervolgens een bijna komische, slechts door drums begeleide ode te brengen aan het roken van wiet (‘we don’t take no trips on LSD’).
King Buzzo lijkt op de voorgrond zeker de show te stelen met een waanzinnige performance, maar de ritmesectie verdient echt de meeste lof. Zeker, je moet niet allergisch zijn voor drum-solo’s, maar de manier waarop de drumkit deze avond dienst doet als volwaardig instrument is fenomenaal. Altijd perfect geïntegreerd met het gitaarspel en nergens een rock ’n roll-gimmick. Bij de merch-stand hangt een shirt met ‘Melvins rule, you do not’. Na een avondje met deze band doorgebracht te hebben, kan je concluderen dat ze nog steeds het muzikale equivalent zijn van Godzilla. We kunnen natuurlijk niet voor iedereen spreken, maar dat shirt lijkt de waarheid aardig te verkondigen. (CL)
Beasts op Incubate 2015
DONDERDAG
Door een kleine hobbel in de NS-planning moeten we de gedroomde aftrap met Youff in Hall Of Fame skippen en meteen door naar een ander baken in de Tilburgse live-scene: Cafe Extase. Eerste band Beasts staat geafficheerd als psychedelische en garagerock, maar wij krijgen iets mee dat aan opvallend melodieuze grunge punk doet denken. Het trio uit Londen is nog zeer beginnend (bracht in augustus de debuut-EP uit) en live gaat niet alles naar tevredenheid. Geinig: de twee mannen vooraan hebben zich allebei in een T-shirt met doodshoofd gehuld, de vraag is of die van Metallica of die van stadgenoten Slaves meer op de plaats is. Best lekkere opwarmer, maar niet echt een vlotte set en wat voorspelbaar, zeker qua opbouw van de songs. (IG)
Hup op de fiets naar de Hall Of Fame, wat aan de relatief nieuwe spoorzone ligt en nu ook per voet goed te bereiken is vanaf centrum en station. Die zone ligt er vandaag wat troosteloos en verzopen bij. Binnen heerst VVOVNDS, maar de hardcore punkende Belgen moeten het met weinig licht en matig geluid doen. In de Hall Of Fame staat het geluid zo hard dat je zelfs met oordoppen de zaal niet in hoeft. Sterker: buiten is het geluid beter. Dat kan natuurlijk ook aan VVOVNDS liggen, dat muren van noise en distortion over ons uitsmeert. Gekraak uit boxen, overstuurde instrumenten, feedback; alles lijken ze prima te vinden. De krijsende frontman staat hardcore op de zaalvloer te brullen. Heel intens. Fysiek ook: we voelen het volume in onze maag en houden het na een kwartier voor gezien. Dat gehoor is iets om te koesteren immers. (IG)
De Spoorzone
Three Trapped Tigers in Midi
We enteren de Midi, ooit bekend en bespot als Adje Theater, maar stiekem de zaal met de mooiste ambiance en beste geluid hier. Het doel is Three Trapped Tigers, een heel experimenteel, grotendeels onnavolgbaar Brits trio, dat aanvoelt als een mix van de vroege Battles met Enter Shikari, freejazz, noise en live drum ’n bass. Maar akelig strak en ondanks het veelvuldige hak-op-de-tak-gevoel toch zeer meeslepend uitgevoerd. Een performance waarmee de Londenaren zich met recht als gekooide tijgers neerzetten. We zagen de band eind 2009 op State-X New Forms in Paard van Troje, waarna ze ook onder meer Eurosonic en Motel Mozaique deden, maar verloren ze daarna uit het oog. Dat kan kloppen, want de band vertelt voor het eerst in lange tijd weer Europees te touren met nieuw materiaal op zak (het laatste stamde uit 2012). Boeiende set. Met weergaloos circulerende synths, math gitaar, jazzy drumwerk en vervormde vocalen. Geen gewone zang uiteraard, het moet niet te makkelijk worden he. Niettemin een erg goede band, technisch en qua geluid het hoogtepunt tot nu toe. (IG)
Spectres in Extase
Spectres dan, terug naar de aanpalende Extase dus. Gruizige, noisy psychrock met een dikke post-punk drive is wat we op ons bord krijgen. We like! De Incubate-dag heeft duidelijk de stijgende lijn ingezet. Was Three Trapped Tigers de meest technische band, Spectres zuigt je onverbiddelijk mee. Gaandeweg drijven de groovende shoegazetapijten van de Britten boven en gaan we alsmaar harder op Spectres’ trip. Tofste show tot dusverre, maar we zijn op een missie en moeten verder. Naar weer een moeilijke keuze: het altijd geweldige, Nijmeegse Dead Neanderthals in Midi of toch de veelgetipte Duitse band met die onmogelijke naam, die we op Eurosonic ook al misten? (IG)
ZHOD op Incubate 2015
Door naar de Stadskelder dan maar voor Zentralheizung Of Death Des Todes (ZHOD oid). Deze nieuwe Incubate-locatie ligt ook al op loopafstand en moet zich op de hoek van de Heuvel onder een hotel bevinden? Inderdaad: via een zij-ingang van het City Hotel, een met marmer betegelde lobby en een trapje omlaag komen we in een nauwe kelder terecht. Er is hooguit plek (en zuurstof) voor een man of zeventig en een klein podium met een stel maffe Duitsers erop. Daar blijkt al snel dat we een goede keuze hebben gemaakt: ZHOD brengt ganz geile noisy psych garage rock ’n roll. Erg lekker. De uitstraling is erg punk/kraak met bassiste in wegwerkershesje en het sfeertje is alsof elk moment de vlam in de pan kan slaan. Fotograaf Tom Roelofs staan dan ook klaar om die orgie aan biersmijtende, crowdsurfende, moshende kids vast te leggen. Maar nee; we zijn in Nederland, dus bewaren we gepaste afstand en knikken nog eens met het hoofd. Ok. (IG)
Jeff The Brotherhood
We weten de uitgang van het hotel en verse lucht te vinden en schuifelen richting Dudok. Dudok?! Ja, dat is dus de nieuwe naam voor wat we tijdens vorige edities van Roadburn en Incubate leerden kennen als Patronaat. Opgekocht door een keten inmiddels en de plek waar Jeff the Brotherhood de kunsten mag vertonen. Prachtige zaal waar je zo 600 man kwijt kunt, alleen staat het nu gek genoeg maar kwartvol. Live is het Amerikaanse duo uitgebreid met twee snarenplukkers, waarvan de linker exact de snor van Freddie Mercury heeft weten te kopiëren. Live is The Brotherhood meer stoner dan grunge, ook in vergelijking met laatste plaat Wasted On The Dream, en dat is wel zo lekker. We genieten van vettige stonergrunge met ook Weezer tracks (luister Black Cherry Pie eens) in een steeds leger lopende Midi. De vele pauzes tussen de tracks zijn ook echt niet ok, noch bevordelijk voor de set en zo gaat deze laatste show van de tour voor de band uit Nashville als een nachtkaars uit. Maar hé: Shining is al begonnen! (IG)
Shining
Inderdaad, wellicht dat dat de leegloop in Dudok verklaart, maar ook nu is Midi niet helemaal vol. Mooie opkomst nog wel voor Shining hoor. Shining als in de Noorse experimentele jazzmetalband, en dus niet te verwarren met de Zweedse extreme metal black metal groep. Deze Shining uit Oslo is een behoorlijk avant-gardistisch collectief rond zanger, gitarist, saxofonist en songwriter Jørgen Munkeby, dat met progrock, metal, freejazz en fusion stoeit. Dat is pittige kost, zoals eigenlijk tijdens deze hele, door het geestverwante Dead Neanderthals ingerichte dag in Midi, maar ook wel erg heftige kost. Shining doet eerst drie oudere, meer metal-gerichte tracks en Munkeby pakt dan voor de eerste van drie nieuwe de sax erbij. Niet direct ons favoriete instrument, maar de Noor houdt het ook als blazer fakking intens. En dan covert Shining gewoon nog even 21st Century Schizoid Man van King Crimson! De tering wat een pisgave band. De frontman bedankt de andere bands in Midi en dan vooral curator Dead Neanderthals, waarmee ze jaren terug bevriend raakten en in 2011 al een tour deden. We hebben de shirts niet gevonden, maar weten het zeker: Shining rule. Met het nieuwe album (‘International Blackjazz Society’ op 16 oktober) komen de Noren terug: 15-11 in De Helling in Utrecht en 17-11 in Brussel (Rotonde Botanique) bevelen wij vast warm aan. (IG)
Richie Dagger op Incubate 2015
We weten ons niet tijdig los te rukken uit de ervaring die Shining heet en komen dus wat laat bij de Stadskelder aan. Stom, want daar staan de Tilburgse helden van Richie Dagger te spelen. Gelukkig kunnen wij je die garage en psychrock-treat op 7″ vinyl aanbieden en hebben we een filmpje voor je van de presentatie in Sounds Tilburg. Voor vanavond doen we het met anderhalf nummer in de nu een stukje vollere Stadskelder en dat smaakt dus naar zoveel meer! (IG)
We hebben al acht bands achtereen gezien en om 23.30 uur is het even zoeken naar een vervolg. Ah wacht: Fckn Bstrds in de good old Little Devil. ‘Avant-gardistische noise uit Nederland, angstaanjagend en intimiderend weird’, lezen we. Op naar dé rock/metalkroeg van de stad en na enige worsteling geraken we met behoud van camera en leden zowaar voorin die nauwe tent, om daar bekogeld te worden met plastic, slingers, karton, een ton en een GFT-bak. Wow, springt daar echt iemand bovenop een staantafel en klapt ongenadig op de grond? En wat doet die oude man daar, zittend voor het podium op de grond, als in een larger than life grabbelton? Best een beetje waanzinnig feestje dit, zeker ook muzikaal. (IG)
Fckn Bstrds op Incubate 2015
Om de terugweg te verzachten snel nog even een goed biertje uitzoeken in het fijne Bierencafe Kandinsky. Goed rustpunt en daarna belanden we ook nog in Dudok. Want je kunt niet pretenderen van Tilburg (en Incubate) te houden en Cairo Liberation Front nog nooit gezien hebben. Ok, fair enough. De eerder gedocumenteerde totale gekte op feestjes als Eurosonic en Best Kept Secret wordt hier ietwat beteugeld door een lagere opkomt, maar het blijft een mooi feest. Kort samen te vatten als: Egyptische bruiloftsmuziek in zeer opruiende Brabantse rave-vorm, een goede boodschap met betrekking tot vluchtelingen, een shitload aan theedoeken om mee te zwaaien, crowdsurfende bandleden en uiteindelijk een grote stage invasion. Dankbaar voor deze onvermoede ontmaagding strompelen we naar het dichtsbijzijnde döner-loket. (IG)
Joep Schmitz van Cairo Liberation Front moest natuurlijk ook op de schouders
God damn. Wat een festival: Eerst zagen we acht gave bands in vier uur tijd om dan af te sluiten met twee bizarre feestjes. De kop is eraf. Voorzichtige conclusies: de Stadskelder is een goede toevoeging voor kleiner, vuiger werk en verder zit je in ieder geval in Extase, Dudok (voorheen bekend als Patronaat), Hall Of Fame, Little Devil, Cul de Sac en (op donderdag) Midi goed voor het betere NMTH-werk. Benieuwd naar de vrijdag, waarop het programma verdubbelt, het Natuurtheater in Oisterwijk en de Muzentuin ook meedoen, Mercury Rev de Schouwburg doet en er in Dudok een heel mooie heavy line-up staat, opbouwend naar de show van Converge. Als dat te pittig voor je is, dan is afsluiten met Camera in Theaters Tilburg ook een prettige optie.
Lees ook het verslag van de vrijdag met o.a. Converge, Camera, Peach Kelli Pop, All For Nothing, Fuz en Dope Body, over o.a. Ufomammut, GGU:LL, Bad Breeding, Priest en Hookworms lees je in het zaterdag verslag en dan rest je nog de zondag met Wire/Noveller/Joy/Surfer Blood.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.