Alestorm, foto Sandra Grootenboer
Graspop ahoy? Enter Alestorm! De Schotse piraten zijn graag geziene gasten op festivals. Festivals = Bier, dus dat is een win-win actie voor zowel Alestorm als Graspop. Toch prefereert captain Christopher Bowes liever een wijntje of een glaasje cider. Wij hebben laatst de skype even aangezet met Tennessee in het diepe zuiden van de Verenigde Staten. Home of Ol’ Jack Daniels en sinds kort de woonplaats van de Alestorm-frontman en Gloryhammer-wizard. “Door de verhuizing en een fout bij migratie mocht ik op een gegeven moment de VS niet uit, daarom kon ik vorig jaar niet bij Into the Grave aanwezig zijn. Helaas, maar we maken het dit jaar goed!”
Door Lodewijk Hoebens, foto’s Sandra Grootenboer
Lees ook:
– NMTH tipt Graspop Metal Meeting: van Tribulation via Europe, Gojira en Mayhem tot Primus
– Profiel van headliner Rammstein: Twintig jaar Du Hast
Alestorm is weer helemaal terug met de wind in de zeilen en een nieuw album in de schatkist. Halverwege oktober komen ze het album netjes voorstellen in Paradiso en Doornroosje. Maar eerst de festivals! Nieuwe plaat No Grave but the Sea werd ditmaal in Miami opgenomen en niet in de vaste LSD studios in het Duitse Lübeck. De song Bar ünd Imbiss is nog wel een herinnering aan het Duitse bier en de oneindige hoeveelheid schnitzels daar. No Grave but the Sea kwam toevallig op dezelfde dag uit als de laatste Pirates of the Caribbean gereleased en ging vrij snel viral met enkele opmerkelijke tracks. Mexico en Alestorm zijn oldschool Alestorm-songs “We komen altijd met van die stupid-catchy-poppy-partysongs. Ze werken als singles. Natuurlijk zijn er veel betere tracks op het album, zoals To the End of the World, maar als single werken ze niet. Niemand zou ernaar luisteren.“ Eerste single Alestorm valt op door de harsh vocals van toetsenist Elliot Vernon. “We begonnen ermee ten tijde van de song Death Troes of the Terrorsquid van derde plaat Back Through Time. Daarna gingen we meer van die vocalen gebruiken maar deze keer zijn we echter volledig doorgeslagen. Ik hou er enorm van. ‘It’s an extra bit of sonic power.’ We vinden het leuk om extra tools te gebruiken tijdens het opnemen. Elliot kan goed grunten. Al zijn er een hoop mensen die schreeuwen dat het te veel op metalcore lijkt. False metal! Maakt voor ons niks uit, we proberen van alles om anders te zijn, maar toch cool te blijven! De coupletten klinken heavy maar de refreinen mogen lekker poppy zijn. Singin-a-long.”
Yo! Ho! Mexico!
Far to the south where the cactus grow
Tequila and a donkey show
Na een zware zeeslag is het natuurlijk tijd om te feesten en dat laten ze horen en zien met de track Mexico. De videoclip heeft dwergen, mooie vrouwen en een ezel. Maar het lijkt niet echt op Mexico? “Het is opgenomen in Servië. We werken samen met een geweldig bedrijf. Kost weinig maar levert fantastische resultaten op. Als ik bijvoorbeeld dwergen wil laten vechten… Geen probleem! Een ezel? Komt voor elkaar, met twee lieve dames. Ze krijgen daar alles voor elkaar. Erg leuk. In een studio met green screen waar honderd mensen jouw stomme ideeën proberen te realiseren. I love it! Het is ook vrij professioneel. Niet wat veel mensen denken van Oost-Europa. We hadden de dag ervoor een feestje in Belgrado. Vroeger zouden we ons dan helemaal lam drinken. Nu letten we daar wel op als je de volgende dag 12 uur werkt aan een video.”
Alestorm in Doornroosje, foto Sandra Grootenboer
Net als de epische track 1741 Battle of Cartagena van vorig album Sunset on the Golden Age heeft tweede single Mexico een geinig computergame introotje. “De twee songs liggen inderdaad in elkaars verlengde. Ik heb de synthesizersoftware en in feite is het niet al te moeilijk om te maken hoor. Maar het is een soort van voortzetting van Battle of Cartagena om in te haken op die sound. In de credits staat Bobo voor het leveren van de 8bit sound, maar het blijkt gelukkig niet de Zwitserse Euro-houseproducer DJ Bobo. “Hahaha, het is eigenlijk onze (nieuwe) gitarist Máté Bodor maar we noemen hem Bobo.”
Fucked by an Anchor klinkt als een voetbalanthem en is onder de fans inmiddels reuze populair. Daarom besloot de band de song al te spelen tijdens Download Festival. Het is echter geen reactie naar iemand toe. Niemand hoeft zich aangevallen te voelen. “Nee, we wilden gewoon lekker veel vloeken op het album. Weet je wel al die spreekkoren in een voetbalstadion. “Oi oi oi the referee is a fucking wanker.” Wij wilden zo’n nummer maken. Het klinkt heerlijk ‘offensive’, maar de muziek en de melodie zijn erg vrolijk. Het is onze meest vrolijke song van de plaat. In major key nog wel. Een wonderlijke combinatie.”
De band heeft weinig mee gekregen van de Trump gekte. To the End of the World kan natuurlijk een dubbele betekenis hebben. Samen met afsluiter Treasure Island twee epische songs vol trompetten en violen.
“Trump, nee daar ben ik niet echt bezig. Momenteel woon ik in Tennessee, dat is diep in Republikeins terrein en alles gaat goed hier. Iedereen is vriendelijk. Mooie plek om te wonen. De belastingen zijn hier veel lager dan in Schotland. Dus het is makkelijker om dronken te worden. Heerlijk in de open natuur, een berg opwandelen en dan wat moonshine drinken. Mensen worden overspoeld met politiek. Ik denk dat je er niet zo zwaar aan moet tillen. Ik heb er zelf in ieder geval geen last van. Bovendien lijkt de politiek nooit echt te veranderen.”
Alestorm in Doornroosje, foto Sandra Grootenboer
Binnenkort is er door heel het land de Vans Warped Tour. Maar wat moeten piraten op een skateboard?
“Vrij weinig maar het is iets voor de jeugd. De gemiddelde leeftijd van de bezoekers van het festival is 17, we doen veertig shows voor 20.000 man. Als band vallen we natuurlijk wel op, we zijn denk ik de eerste folkmetalband die op een Warped Tour speelt. De organisator van de tour vindt ons geweldig en wilde ons hebben omdat onze muziek toegankelijk is met de ‘poppy metal sing-a-long stuff’. Dat gaat erin als koek. Het wordt een korte set, we spelen maar een half uur dus alle pophits als Keelhauled, Drink, Mexico en Shipwrecked komen langs. Short and sweet.”
Je speelt ook shows met Gloryhammer, een steeds populairder wordende band.
“Dat had niet mogen gebeuren eigenlijk. Het combineren wordt lastig. Maar binnenkort ga ik wel beginnen aan het derde Gloryhammer album. It’s about time!”
Misschien kan je in de tussentijd de orchestral edition re-releasen want wat een geniale zet is me dat. Lijkt wel de soundtrack van een oldschool Warcraft game.
“Alle orkestrale versies zijn bedacht door Gloryhammer-drummer Ben Turk. Ik schrijf de songs en de melodieën en hij verandert het in een symfonische nachtmerrie. Het samenwerken verloopt geweldig.”
“Alestorm werkt op een andere manier. Voor de plaat maken we gebruik van echte instrumenten. Zo hebben we een violist, twee trompetspelers en een brassband. Zo klinkt het lekker groots. Live verdelen we de sounds dan per keyboard. Bij Gloryhammer is het eigenlijk allemaal nep. We maken veel gebruik van software.”
Nou moet ik wel zeggen dat je voor beide bands regelmatig moeilijke woorden gebruikt. ‘Conjectural convolution’ van To the End of the World. De zinnen passen zo wel perfect bij de melodie.
“Hmmm, weet je wat het is? De meeste bands uit het Europese metalcircuit hebben Engels niet als moedertaal. Met alle respect maar hun teksten zijn vaak shit. Daarom gebruiken wij grote woorden, maar vaak vergeten we dat het merendeel van de fans uit Duitsland, België en Nederland de betekenis ook niet weten. Ook al zijn ze goed in Engels.”
Zoals in de Pegleg Potion, een song over het maken van een vervaarlijk drankje. Hoe verzin je de lyrics?
“NGewoon inspiratie, denken aan rijmende woorden en dan komt het altijd wel goed. Ik wou dat ik je een serieuzer antwoord kan geven. Maar dat kan ik niet. De reden van het bestaan van Mexico komt alleen al door het rijmen van de woorden Yohoo en Mexico. Meer was er niet nodig en vandaar ben ik verder gaan bouwen.”
Rum, beer, quest and mead
These are the things that a pirate need
Raise the flag and let’s set sail
Under the sign of the storm of ale
En dan nog verschijnen er een hoop rare songteksten online.
“Belachelijk hoe sommige mensen opgewonden raken omdat ze als eerste de lyrics van een song online hebben staan. Vaak klopt er helemaal niks van, maar het wordt vervolgens wel overgenomen door iedereen. Ik heb nog geen een goede versie gezien van Drink, terwijl je enkel het albumboekje hoeft te lezen en voila daar heb je de originele versie staan. Kan ik soms best een beetje pissig om worden.”
Het meezingen op de festivals zal er niet minder van worden. Zeker na een paar biertjes. Maar als we vragen welk pilsje hij lekkerder vindt, een uit Nederland of uit BelgIë, krijgen we een opmerkelijk antwoord.
“Om eerlijk te zijn, ben ik geen echte bierdrinker. Ik drink liever een wijntje of cider maar als ik toch een favoriet moet noemen dan ga ik voor het Belgische Kasteelbier Rouge. Smaakt naar kersen. Denk dat ik ervan hou omdat het juist geen biersmaak heeft. Smaakt meer naar Bacardi Breezer. Hahaha.”
Alestorm in Doornroosje, foto Sandra Grootenboer
Kunnen we trouwens nog een laatste saluut aan Jack Sparrow verwachten? Toevallig kwam de laatste Pirates of the Carribean film tegelijk met jullie nieuwe album uit.
“Dat is echt heel toevallig, maar een song gaan we er niet over schrijven. Dat hebben we niet nodig. En een cross-over van Gloryhammer met Alestorm? Never! Ik wil die twee kanten zo gescheiden mogelijk houden. Wat wel leuk zou zijn is wanneer Thomas Winkler, de zanger van Gloryhammer, een cover brengt van Alestorm met de symfonische sound van Gloryhammer. Maar niets meer dan dat.”
Vorig jaar in 013 was er tijdens de Alestorm support van Sabaton nog een gigantische badeend te zien. Naast eenden hoeven we echter geen andere dieren te verwachten op het podium.
“Dat kan zeker interessant worden maar ik denk dat we het bij onze eenden houden. We nemen het eendengedoe namelijk nogal behoorlijk serieus. Bij de special edition van de nieuwe plaat zit een nieuwe badeend en onze backdrop blijft een eend hebben. Dus we gaan er zeker nog even mee door. Ik weet niet wat het nog met piraten heeft te maken, maar we doen het gewoon. ‘Long before mankind, ducks are the original pirates’!”
Alestorm speelt zondag 18 juni van 14:05 – 14:50 uur op de Main Stage 2 van Graspop. Verder staan de piraten midden augustus op Into The Grave in Leeuwarden, 13 oktober in de Melkweg, Amsterdam en 14 oktober in Doornroosje, Nijmegen.
Lees ook:
– NMTH tipt Graspop Metal Meeting: van Tribulation via Europe, Gojira en Mayhem tot Primus
– Profiel van headliner Rammstein: Twintig jaar Du Hast
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.