En alweer een jaar bijna ten einde. Al sinds het begin van NMTH blikken we terug op de beste albums en beste shows, maar vandaag kiezen we eveneens voor de derde keer op rij de beste Nederlandse releases van het jaar! Aanvankelijk opgezet in de pandemie, om door de lockdown ondergesneeuwde bands en albums in de schijnwerpers te zetten, is het nu post-corona uitgegroeid tot minstens zo vaste prik naast de eindejaarslijstjes. Zo ook vandaag, want maar liefst 17 redactieleden kozen uit een lijst met 70 albums en 35 EP’s voor de beste releases uit ons kikkerlandje. En man, wat kwam er veel kwaliteit uit! Daarom presenteren we vandaag voor het derde jaar op rij het eerste deel van een bomvol Hollandsch drieluik: de 10 beste Nederlandse EP’s van 2022, op de voet gevolgd door deel 1 en 2 van de 20 beste Nederlandse albums, gekozen door de redactie. 

Tekst: Merijn Siben

Het juiste adres voor de lijstjesfreak dus! En ook in 2022 was het een ijzersterk jaar, zowel qua albums als EP’s. Van hardcore tot punk, post-metal tot noise: er kwam meer dan genoeg uit waar we erg blij van werden. Dusdanig dat veel mooi werk net buiten de lijst viel, zoals de self-titled van Burlers, de brute None Will Mourn EP van Adversary en noemenswaardige werkstukken van Euroboy, Dyatlov en Gott. Ook een split-ep van Torn From Oblivion en Changing Tides kwam erg dichtbij. Flink wat puzzelwerk dus, maar de uiteindelijke Top 10 mag er zeker wezen! Tijd voor de kick-off met onze favoriete EP’s van het jaar, gegroeid uit onze vakkundig bemeste Nederlandse bodem…

Lees en luister ook: 
– Het NMTH album van 2021 + individuele jaarlijstjes
– De 66 hardste hitters van het jaar op Spotify!
– De bruutste shows van 2021

10. SWELL – MERCY NEVER WANTED ME
Als eerste binnenkomer hebben we Tilburgse hardcorehelden SWELL met Mercy Never Wanted Me. Heerlijk groovy hardcore die zich ook nog eens tot NMTH Talent bombardeerden tijdens Popronde. Dit schreven we eerder over de EP Mercy Never Wanted Me:

”Hoor maar eens hoe Blacklist uiterst venijnig en uptempo binnenkomt razen, om vervolgens heerlijk door te pompen. Of hoe King of Lies na twee minuten in een erg creatieve breakdown riff terechtkomt. Bij Test of Time is dat niet veel anders, heerlijk in your face aan elkaar gespuwd door de zanger. De titeltrack is de kers op de taart van een bondige maar uiterst effectieve hardcore EP”

9. BAD PENNY – GLITTER GUITAR
Jawel, Bad Penny in de lijst! Hoewel Popronde voor dit Amsterdamse trio in het water viel dankzij de pandemie, weerhield het ze er niet van om een heerlijke upbeat DIY garagepunk/grunge EP uit te brengen. Glitter Guitar is een heerlijke handvol gruizige garage die net zo vrolijk sprankelt als de titel doet vermoeden.  Perfecte om je met een goed gevoel en een scheut energie op gang te brengen. Check deze Amsterdamse release nu op nummer 9 nu via:

8. WASTED YOUTH CLUB – WYC
Het is duidelijk dat de Club van 17 NMTH Talenten zich flink bewezen hebben dit jaar. Ook qua EP’s, want man, als je geen genoeg krijgt van dynamische partygaragepunk, zit je ontzettend goed met Wasted Youth Club! Nog voordat ze tientallen Poprondes afgingen brachten ze met WYC een knaller van een EP uit. Zoals we schreven in februari destijds:

”Niet geheel een verspilde jeugd dus, daar de EP niet alleen erg lekker is, maar ook een goede focus laat zien betreft songwriting. Of het nu het pittige Ice Cream Sandwich is, of de dreunende noise van Worth It: het geheel blijft scherp, punky maar ook verrassend catchy en memorabel.”

7. ONTAARD – I AM BUT MY FLESH
Schijnbaar vanuit het niets kwam Ontaard op ons pad. Er was al geroezemoes van een nieuwe post-metalband die de waters aan het testen was in het Utrechtse clubcircuit, maar toen kwam daar ineens I Am But My Flesh, vlak voordat ze bevestigd werden voor Black Earth Festival. En die wist toch wel met een klap te overtuigen. Emotionele sludge/post-metal, vol bezieling gebracht door ervaren muzikanten uit de lokale Utrechtse scene en tevens geproduceerd door Marius Prins van Throwing Bricks. Zoals we al omschreven in onze EP van de dag rubriek:

”Hoor maar eens hoe Into Soil op de tweede minuut er een smerige sludge riff uitgooit, of hoe de track Erik S. op atmosferische wijze opbouwt naar een venijnige ontknoping. Daar gooit het afsluitende titelnummer nog een schepje bovenop, heerlijk giftig doordreunend alsof de wereld door de vleesmolen wordt gehaald.”

6. KNIFE MASSAGE – CAUGHT UP FIGHTING
Deze EP van Knife Massage zagen we aanvankelijk bijna over het hoofd ten tijde van de release, maar na meerdere aanvaringen met dit knettergekke trio op het podium, van Sniester tot Popronde Utrecht, rakelde Caught Up Fighting bij menig redactielid alsmaar meer luisterbeurten op. En terecht, want deze Rotterdammers weten die georganiseerde garagepunkchaos op plaat net zo goed over te brengen als live. Geflipte trippyness, die je bijna ervaart als een zweterige bad trip tijdens het uitgaan, om er vervolgens apestoned mee de moshpit in te duiken. Heftige meuk:

5. KALAALLIT NUNAAT – TEXOPRINT
Kalaallit Nunaat kon uiteraard niet uitblijven. De Rotterdamse noiserockers waren al verantwoordelijk voor een paar van de meest intense Popronde shows in 2021, maar drukten in 2022 verder hun stempel met een aardige reeks shows en de langverwachte release van de EP Texoprint! En die stelde niet teleur, met een welverdiende plek in de top 5. Texoprint is in alle opzichten een verscherping van hun sound, goed voor heel wat zweterige shows in 2023. We riepen de release in mei nog uit als EP van de Dag, we citeren:

”Zelfs wanneer die heerlijke midtempo groove van Free Money of het titelnummer voorbij komt is rust niet aan de orde: stuk voor stuk klinken de tracks alsof ze in de meest gure kelder gebrouwen zijn, met als doel de luisteraar te verzwelgen in een explosieve bak noise van heb ik jou daar.”

4. THE BALLET BOMBS – MUTATIONS
Was da? Een live EP in de lijst? Inderdaad! Maar wel een met grotendeels nieuw materiaal. The Ballet Bombs dropten hun explosieve EP Mutations welgemikt tijdens hun Roadburn set, een mooie kers op de taart van een goed jaar voor de band. Mutations houdt ons zoet voor een uiteindelijke langspeler, en is er eentje die het heerlijke muzikale spel en de liveshow goed vervormt tot een venijnige EP. Zoals hoofdredacteur Merijn Siben het omschreef in zijn review:

”Een EP die ons doet herinneren aan de vele zweterige shows die de Eindhovenaren bewerkstelligden. Wat je kunt verwachten is stomende garagerock, maar dan de deluxe variant. Dit is al meteen hoorbaar in het briesende Fliedieflatsie, een knapperige, heerlijk rollende track die naast een dikke laag fuzz ook niet vies is van een vleugje psych en stonerrock. Een beukende blauwdruk voor die uitgewerkte sound van The Ballet Bombs.”

3. RATS AND DAGGERS – RATS AND DAGGERS
Als er een band was waarbij alles wel heel goed getimed op zijn pootjes terecht kwam, was het Rats and Daggers wel. Al in de pandemie werkte het Utrechtse trio hard aan shows en muziek om vervolgens in 2022 een van de meest geboekte bands op Popronde te worden. Daarbij tekende de band ook nog eens een platendeal bij Lay Bare Recordings, stonden ze op het Popronde Eindfeest en zijn ze volgend jaar te zien op onze ESNS showcase. Maar ook natuurlijk: RATS AND DAGGERS, de vettige sludgepunkin’ debuut EP van dit vlammende trio! In het kort: erg gave, stoere, afwisselende punk met een schurende sludge inslag. Met al een ijzersterk gevoel voor songwriting op zak. Laat je onderdompelen door deze tweeluik EP op een welverdiende derde plek:

2. TRAMHAUS – ROTTERDAM 
Tramhaus ging als een speer dit jaar. De Rotterdamse post-punk/noise band met leden van bands als VULVA, Nagasaki Swim en Pig Frenzy hadden amper een single uit of er begonnen al her en der verhalen te verspreiden over hun zinderende liveshow. En dat resulteerde in een druk jaar van touren door Nederland en daarbuiten, met nu al legendarische shows op o.a. Lowlands, Into the Great Wide Open en Valkhof. Met de Rotterdam EP horen we een band die klaarstaat om niet alleen buiten de stadsgrens de stempel te drukken, maar ook de rest van de wereld. Vuige post-punk met een heerlijk noisy randje, van het smerige Amour Amour tot het opgejaagde Marvan: allen tracks die de intense liveshow uitdragen en het ongetwijfeld goed zullen doen op het podium in 2023. Tweede plek dus voor een uiterst heerlijke EP:

1. TEMPLE FANG – JERUSALEM/THE BRIDGE
Temple Fang is niet te stoppen. In korte tijd bracht dit spacerockcollectief al twee langspelers uit, beiden met een unieke aanpak en sound. En nu is daar alweer een vervolg EP in de vorm van Jerusalem/The Bridge. Twee nieuwe tracks die opnieuw laten horen waarom Temple Fang een van de spannendste Nederlandse bands van het moment is. Het hoogtepunt is Jerusalem wellicht, een vlammende, stevig rockend epos. Maar The Bridge doet daar op eigen manier weinig aan onder: die meer trippy opbouwende sound naar zorgvuldig afgemeten hoogtepunten. Maar bovenal: verrassend op zijn eigen manier. En dat verrassende is waarom Temple Fang een band is om in de gaten te houden. Spelen op gevoel, op emotie en gericht op muziek maken als eenheid, je hoort het terug op deze nummer 1 EP van eigen bodem:

Meer Nederlandse muziek ontdekken? Volg dan nu ons Bruut Nationaal Product, de maandelijks roulerende Spotify-lijst met heavy releases van eigen bodem:


Deel dit artikel