Het is natuurlijk altijd heerlijk om veelbelovende heavy bands te ontdekken, maar als ze ook nog eens uit Utrecht komen en zich als een sludge/post-metalband omschrijven? Beide oren, gespitst, wel direct. En laat Ontaard dan ook meteen die verwachtingen inlossen, want I Am But My Flesh is metal van beeldschone aard, gevangen in overstromende dijken van emotie. Niet zo gek ook dat dit viertal op oktober voor Black Earth Festival is bevestigd deze week. Tot die tijd, maak je alvast kennis met hun EP, vers van de pers.

Met de eerste track, toepasselijk getiteld Hoog Catharijne, zit je al gebakken eigenlijk. Midtempo grooves, post-rockende soundscapes en diepgravende screams: het blijkt een blauwdruk voor de sound die fraai over de EP wordt gesmeerd. Hoor maar eens hoe Into Soil op de tweede minuut er een smerige sludge riff uitgooit, of hoe de track Erik S. op atmosferische wijze opbouwt naar een venijnige ontknoping. Daar gooit het afsluitende titelnummer nog een schepje bovenop, heerlijk giftig doordreunend alsof de wereld door de vleesmolen wordt gehaald. I Am But My Flesh is tevens voorzien van een deftige productie, gedaan door Marius Prins van Throwing Bricks. Luisteren die hap, en vergeet Ontaard niet te volgen via Instagram:


Deel dit artikel