Met alweer een tweede jaar voorbij in de pandemie, kijken we opnieuw terug op een aardig tumultueuze periode. Van een avondklok tot lege concertagenda’s tot #UnmuteUs protestmarsen: op sommige momenten leek het bijna een herhaling van zetten. Maar toch konden we ook heel even genieten van concerten zonder afstand, een kleiner maar kwalitatief aanbod van livestreams en bovenal een enorme lading fantastische muziek. Als we iets geleerd hebben van al bijna twee jaar leven in een pandemie, is het dat muziek een constante factor is. Sterker nog, we zijn alleen maar meer gaan luisteren, zo ook bij bands van eigen bodem. Livestreams, Spotify, Bandcamp Friday, support door een merch of albumaankoop, noem het maar op! Daarom besluiten we net als vorig jaar een grootse rundown te maken van al het muzikale moois dat ons kikkerlandje te bieden heeft. Met behulp van meer dan 15 redactieleden brachten we namelijk meer dan 60 albums en 40 EP’s in kaart, omgevormd tot een reeks jaarlijsten waar je nondeju tegen zegt! Daarom presenteren we vandaag voor het tweede jaar op rij het eerste deel van een bomvol drieluik: de 10 beste Nederlandse EP’s van 2021, op de voet gevolgd door deel 1 en 2 van de 20 beste Nederlandse albums, gekozen door de redactie. 

Tekst: Merijn Siben

De komende dagen ben je als lijstjesfreak meer dan goed bij ons dus! Want ook in 2021 kijken we terug op een ijzersterk jaar voor de gruizige, heavy gitaarscene in Nederland. Van doom tot black, psych tot garage: er kwam meer dan genoeg uit waar we blij van werden. Maar hierdoor was het aanbod erg groot, met genoeg mooi werk dat net buiten de lijst viel. Zo was Rotterdam weer goed op dreef, met brute EP’s van Distant en El Fatso, die er in de poll helaas net buiten vielen. Evenals het fraaie Pain, Resistance, Suffering van Phlebotomized en de releases van Popronde Talenten Prestcold Molly en Minor Citizen. Het was dus flink puzzelen maar goed: tijd voor de kick-off met onze favoriete EP’s van het jaar, gegroeid uit onze vakkundig bemeste Nederlandse bodem…

Lees en beluister ook: 
– Het NMTH album van 2021 + individuele jaarlijstjes
– De 66 hardste hitters van het jaar op Spotify!
– De bruutste shows/streams van 2021

10. HEY TEAM – LIVE @ FREQUENZY SESSIONS
Huh? Een live EP in de lijst? Jawel, maar eentje met louter nieuw materiaal! Ze gingen als NMTH Talent meerdere Poprondes af, totdat de resterende shows helaas gecanceld werden door het virus. Maar naast lekkere liveshows is de muziek van Hey Team ook gewoon dik in orde. Opgenomen tijdens de lockdown, bevat de EP vier tracks die een vernuftig huwelijk tussen indie, post-punk en altrock herbergen. Nummers die lekker rollen, en telkens verrassen met noisy gitaarpassages en stampende ritmes. Simpelweg een EP die tof klinkt, met de toegevoegde bonus dat het een liveopname betreft.

9. BEACHDOG – CRAWL IN PIECES
Wellicht de kortste EP in de lijst, maar wel een erg lekkere! Beachdog biedt ons de muzikale terugkeer van John Coffey-frontman David Achter de Molen, samen met leden van wijlen Searching For Relief, wat resulteert in een gave 90’s aandoende mix van hardcore, altrock en grunge. Twee songs op een 7 inch, eveneens te zien via een livesessie in een Amazing Oriental toko overigens. Jawel, dat lees je goed! Die check je hier, en hier een snippet van wat we van de track Milk vonden:

”Met Milk is het vervolgens direct aan, vol uit de startblokken alsof je voor goud gaat. Blastbeats, breakdowns en harde grooves met daarbovenop de doorleefde strot van David: Milk completeert samen met Crawl In Pieces een zorgvuldig gemikte audiobom, keihard gedropt in een toko en tevens beschikbaar op vinyl. Clean up in aisle 1…”

8. HEIDEROOSJES – INFOCALYPS
Dat we het nog mogen meemaken! Nadat in 2012 Heideroosjes ermee kapte, hadden we niet verwacht deze Nederpunk helden ooit nog eens terug te zien. Maar lo and behold, enkele reünieconcerten en een single getiteld 2020, de tering! later is daar Infocalyps, een uit 8 nummers bestaande EP waar de Roosjes als vanouds weer op volle energie hun ongenoegen uitspugen betreft de stand van zaken. Van het eerdergenoemde 2020 De Tering!, een rundown van de pandemie en diens ellendige gevolgen, tot de anthem Wij Zijn Met Meer waarbij Marco Roelofs zijn ongenoegen uitspreekt over de coronarellen in Eindhoven. Geen enkele actualiteit blijft bespaard middels bijtende, humoristische teksten uitgeroepen boven heerlijke punktracks van een band die, ook na jaren van afwezigheid, voelt als een weerzien met die oude kameraad uit de brugklas. Punk recht uit het hart.

7. TEITAN – VÁKUUM
Oef, dit kwam ons even verpletterende binnenwalsen afgelopen september…Je zou bij het horen van Vákuum niet direct denken dat het een eenmansproject is, maar het is zowaar volledig in elkaar gemusiceerd door Devi Hisgen. Ook bekend van grensverleggende black metalband Cthuluminati en onder de noemer Teitan al even weird en razend spannend. We citeren even onze hoofdredacteur Merijn Siben in zijn review:

”Het resultaat is een trippy 22 minuten durend avontuur bestaande uit vijf tracks. Zo komt The Grinding Teeth of the Wheel of Time binnen als een moordenaar in de nacht, inclusief heerlijke avantgardistische arrangementen in synergie met keiharde metaluitbarstingen. Eenzelfde obscuriteit en eigenzinnigheid is in de teksten doorspekt, gezien de dissonante riffs en melodieën worden bijgestaan door tekstuele thema’s over duistere wetenschappelijke en filosofische theorieën.”

6. GET JEALOUS – WORRIED
Aan productiviteit geen gebrek bij Get Jealous, ook dit jaar weer, met naast singles als het hilarische Wannabe Skater en de aangrijpende kerstsingle Gabriele ook opnieuw een EP. En hoewel voorganger Easily al niet mis was, toont Worried ons een nieuwe kant van het drietal. Op Worried laten de garagepunkende muzikanten hun creativiteit de vrije loop, resulterend in een afwisselende, volwassenere sound. Tracks als Lipstick of Working Title bieden die heerlijk rebelse punk anthems, maar het prachtig gezongen Aah weet dan weer vakkundig te beklijven met sporadische noiseuitbarstingen. Op Thoughts About Life 2 gooien ze nog eens alle remmen los, met alle chaotische gevolgen van dien. Kortom, een erg fraaie EP op een verdiende zesde plek!

5. SEVERANT – CLOSURE
Het lijkt een mooi jaar voor het Nijmeegse Lay Bare Recordings. Ze kregen de eer een retevette liveplaat van King Gizzard & the Lizard Wizard uit te brengen, verkochten ze de vinyl van Belgische sludge aanwinst Modder uit (interview volgt) en tevens lieten ze ons ook kennis maken met Severant. Dit psychrock kwartet heeft met Closure een veelbelovende EP te pakken. Twee nummers telt de release, goed voor 17 minuten aan kwaliteit psych van eigen bodem. Denk aan een supercharged mix tussen Pink Floyd, The Devil’s Blood en 70’s protometal en je hebt zo ongeveer het correcte mengsel. Zowel Soulsplit als Candles bouwen uiterst vernuftig op naar intense uitbarstingen, vol avontuurlijke wendingen die de aandacht opeisen. Dit smaakt naar meer, alvast een goed voorproefje dus.

4. REFORMIST – REFORM, REBUILD
Eerder dit jaar kwam REFORMIST even met de subtiliteit van een mokerhamer aankloppen bij ons. De band heeft heel wat uren in hun debuut EP zitten, maar het resultaat mag er wezen! De technische metalcore/deathcore van deze Eindhovenaren zit gewoon dondersgoed in elkaar, en bracht ze ondanks de pandemie al langs diverse podia. We citeren maar hun feature in onze Middagbangers rubriek eerder dit jaar:

”Met de debuut EP Reform, Rebuild illustreren ze de huidige stand van zaken betreft klimaatverandering, vervormd tot een brute bak audiogeweld. Dit wordt al meteen duidelijk in The Warning, waarbij de Eindhovenaren waarschuwen voor de onheilspellende gevolgen van klimaatverandering. ”The world as we know it is about to change”, griezelig profetisch daar de EP al voor de pandemie geschreven is. Van het technische djent beukwerk van Meshuggah tot de verpletterende deathcore van Whitechapel tot zelfs een vleugje black metal in de bridge van de track Nuntius Terrae: het wordt allemaal in een verrassend gestructureerde vorm gegoten, met een goed gevoel voor songwriting en melodie.”

3. CERVUS – IGNIS
We hadden niet verwacht dat er nog enkele steengoede EP’s december in zouden sluipen, net op het moment dat we de longlist voor onze Nederlandse poll met 40 EP-keuzes maakten. Maar verdomd, die van Cervus wist toch wel erg lekker binnen te komen zo halverwege de maand. Dikke Amsterdamse stoner, die ook niet vies is van wat 70’s psych en old school doominvloeden. Dit hadden we eerder te vertellen over de Ignis EP:

”Het is duidelijk dat afwisseling het uitgangspunt is bij Cervus, en dat zorgt voor een zeskoppig totaalpakket van verschillende stijlen. Luister maar eens naar die crunchy gitaarpartijen en uptempo ritmes van Scarecrow en Run Baby Run, tracks die een goede vervanging bieden voor de zoveelste bak koffie deze ochtend. Of dan weer Queen of Damnation, die zich in het stonerdoom spectrum bevindt, dankzij trage drums en een heerlijk fuzzy gitaarsound.”

2. THE COVIDS – EP1
Kijk, dit is het soort covid waar we pap van lusten! Het had weinig gescheeld of deze Amsterdamse punkers waren ondergesneeuwd in onze digitale brievenbus. Een toevoeging aan onze Bruut Nationaal Product playlist later bleek dat dit debuut eigenlijk wel gewoonweg erg lekker in elkaar steekt. Wellicht met minder dan tien minuten de kortste EP in deze lijst, maar wel eentje die steevast voor een goede toevoer aan energie zorgt. Het helpt ook dat naast de sound het ook qua songwriting helemaal in orde is. Catchy garagepunk die van begin tot eind op volle snelheid doorraast, zonder avontuurlijke uitstapjes en sterk musiceren uit de weg te gaan. Erg fijn dus!

1. AKELEI – EEN VAN ONS
Misschien ligt het aan de wintertijd of simpelweg het lege gevoel die de lockdown met zich meebrengt, maar de eerder in deze maand uitgebrachte EP Een van ons van Akelei schopt het zowaar tot nummer 1! Elf jaar na hun debuut De Zwaarte van het Doorstane is de band terug met een gloednieuwe release, met drie nummers goed voor zo’n 37 minuten aan atmosferische doom. Wat lang voor een EP wellicht, maar bij doom maken we een uitzondering! En zeker bij opnieuw een beeldschoon werkstuk als dit. Een stukje uit onze review lees je hier:

”Alleen al het titelnummer dat opent is er een die als een perfecte ijzige soundtrack fungeert voor een kille winter. Vanaf de eerste tonen wordt een omvangrijk scala aan geluiden uit de kast getrokken, dankzij het gebruik van een vleugel, viool en altviool. Naast de diepe, geslepen stem van Misha zelf ontbreekt ook een vrouwelijke stem niet. En die komt van niemand minder dan Lisette van den Berg (o.a. Scarlet Stories). Hoogtepunten genoeg gedurende de speelduur, ook in het tragische Nabij, inclusief die magistraal uitgesponnen gitaarpartijen waar we Akelei van kennen.”

Meer Nederlandse muziek ontdekken? Volg dan nu ons Bruut Nationaal Product, de maandelijks roulerende Spotify-lijst met heavy releases van eigen bodem:

 


Deel dit artikel