Reviews

A Rawkward Review: Russian Circles, SUMAC & Brutus in Patronaat

A Rawkward Review: Een oorverdovende glorieuze hoop, pijn en berusting in een na-sleep der titanen “Practice a lot and be tight as fuck, or no one will ever care.” – Cathy Pellow (Sargent House), NMTH, april 2015 Fucking Hel, daar zijn we weer, nog vol in de orgastische na-bevingen van dikke sonische skullfuckerij, maar dus nog niet helemaal geland. Wat in Utrecht begon bij SLEEP, vond langs BRUTUS en SUMAC

Lees verder..

Verpletterende post-rockshow van God Is An Astronaut in Pandora

Een bescheiden horde post-rockfans staat verzameld bij de roltrappen van TivoliVredenburg. Waar in de Ronda Seether staat met hun stoere mannenrock biedt Pandora juist het toneel voor intense post-rock die een gevoelige snaar raakt. Want de Ierse grootheid God is an Astronaut speelt op deze avond bovenin het pand. Met het zojuist gelanceerde album Epitaph op zak, en support in de vorm van Xenon Field, maken we ons op voor

Lees verder..

Machine Head zorgt voor verbroedering in 013

Velen kunnen niet wachten op de zomerfestivals maar er is één band die een beetje klaar is met dat hele circus. Onder de naam An Evening With komt Californische metalgigant Machine Head naar de fans toe. Tweeëneenhalf uur lang neemt het viertal de Tilburgse 013 mee op een reis door haar oersterke oeuvre. “Let freedom ring with a shotgun blast!” Tekst Lodewijk Hoebens / foto’s Rob Sneltjes Na het bevrijdingsweekend

Lees verder..

A Rawkward Review: Sonic Whip, sonische technicolor commune met bruut venijnige zweepslagen van genot

Space Lord Motherfucker! Ja, ik begin gewoon voor de tweede keer deze week een recensie met extatisch gevloek. Misschien komt het vanwege het mooie weer, of heb ik de laatste tijd teveel films met Samuel L. Jackson gekeken, het is en blijft buitengewoon lekker om met krachttermen te smijten in enthousiasme, dus beginnen we er gewoon mee. Enfin, in dit geval is het gegrond in de beleving van een bevrijdende

Lees verder..

A Rawkward Review: High on Fire bulldozert door Patronaat

“Power is not revealed by striking hard or often, but by striking true.” – Honoré de Balzac Motherfucker. Hoe de hel begin je een recensie, terwijl je nog steeds zit na te shaken van een show en probeert te bevatten wat er over je heen is gedonderd? Heeft het überhaupt wel plaatsgevonden? Was het niet een droom, of een of andere scheur naar een ander universum, waar DMT-reizigers elkaar ontmoeten?

Lees verder..

A Rawkward Review: RRRags, een amalgaam van 1973 vakkundig gesmeed in een nieuwe tijdsgeest

‘Light up your worries and then burn ‘em up / tear up your fears tonight / lay off the chains and sing a song / make up the story as you go along…’ – RRRags, Ragmachine Wat betreft rockmuziek valt er misschien veel te bediscussiëren wat nu het absolute hoogtepunt was. De ene groep zweert bij ‘the summer of love’ van 1967, waar een andere groep claimt dat het 1969

Lees verder..

RB18: Het beste van Roadburn volgens de NMTH-redactie

Roadburn 2018, het zit er nu echt op. Gelukkig zijn de data en de eerste namen van Roadburn 2019 al bekend gemaakt (11-14 april met o.a. Heilung, Louise Lemón en GORE) dus kunnen we vanaf nu ook alweer vooruit kijken naar volgend jaar. Maar niet voordat we nog één terugblik hebben gedaan. We vroegen om een persoonlijke top-5 van alle redacteuren die deze editie aanwezig waren, of ze nu meewerkten

Lees verder..

Roadburn dag 4: Sól án Varma, Iron Chin en het epische epiloog van een geslaagde editie

Roadburn dag vier… het is zondag en het festival is nog in volle gang. Daarom zou je zomaar vergeten dat het morgen gewoon weer maandag is en het normale leven weer op je staat te wachten. Binnen de redactie hebben we hier ook last van en hoewel we zouden willen dat dit weekend vol fantastische bands eindeloos zou duren, moeten we onze spullen pakken en vroegtijdig het festival verlaten. Hierdoor

Lees verder..

A Rawkward Review: FLOWERS’ zielsontregelende sonische droom geketend in pure, rauwe schoonheid van troost

Als schrijvende muziekfreak met een platform krijg je over het algemeen zoveel verschillende acts en mogelijke hypes over je uitgestort, dat je jezelf in een zelfbeschermende luxepositie kunt begeven dat iets dat jou op enige wijze triggert meer dan waarschijnlijk de moeite waard van je beperkte aandacht is. Je kunt dat typeren als lui, of nog erger: arrogant. Het is kortgezegd vooral praktisch. Want op het moment dat door welke

Lees verder..

Roadburn dag 3: IJslandse rituelen, skatepsych van ‘de zoon van’ en eindeloze blastbeats van Occvlta

De derde dag van een vierdaags evenement is altijd de zwaarste: de kater klopt harder dan op de voorgaande dagen en de benen lijken wel van stroop. Maar de line-up van Roadburn liegt er niet om en wat dat betreft staat ons sowieso een ‘zware’ dag te wachten. Eenmaal oog in oog met alweer een heavy band, zijn de uitgeputte lichaamsdelen zo vergeten. We nemen een kijkje bij het IJslandse

Lees verder..