Reviews

A Rawkward Review: Sonic Whip, sonische technicolor commune met bruut venijnige zweepslagen van genot

Space Lord Motherfucker! Ja, ik begin gewoon voor de tweede keer deze week een recensie met extatisch gevloek. Misschien komt het vanwege het mooie weer, of heb ik de laatste tijd teveel films met Samuel L. Jackson gekeken, het is en blijft buitengewoon lekker om met krachttermen te smijten in enthousiasme, dus beginnen we er gewoon mee. Enfin, in dit geval is het gegrond in de beleving van een bevrijdende

Lees verder..

A Rawkward Review: High on Fire bulldozert door Patronaat

“Power is not revealed by striking hard or often, but by striking true.” – Honoré de Balzac Motherfucker. Hoe de hel begin je een recensie, terwijl je nog steeds zit na te shaken van een show en probeert te bevatten wat er over je heen is gedonderd? Heeft het überhaupt wel plaatsgevonden? Was het niet een droom, of een of andere scheur naar een ander universum, waar DMT-reizigers elkaar ontmoeten?

Lees verder..

A Rawkward Review: RRRags, een amalgaam van 1973 vakkundig gesmeed in een nieuwe tijdsgeest

‘Light up your worries and then burn ‘em up / tear up your fears tonight / lay off the chains and sing a song / make up the story as you go along…’ – RRRags, Ragmachine Wat betreft rockmuziek valt er misschien veel te bediscussiëren wat nu het absolute hoogtepunt was. De ene groep zweert bij ‘the summer of love’ van 1967, waar een andere groep claimt dat het 1969

Lees verder..

RB18: Het beste van Roadburn volgens de NMTH-redactie

Roadburn 2018, het zit er nu echt op. Gelukkig zijn de data en de eerste namen van Roadburn 2019 al bekend gemaakt (11-14 april met o.a. Heilung, Louise Lemón en GORE) dus kunnen we vanaf nu ook alweer vooruit kijken naar volgend jaar. Maar niet voordat we nog één terugblik hebben gedaan. We vroegen om een persoonlijke top-5 van alle redacteuren die deze editie aanwezig waren, of ze nu meewerkten

Lees verder..

Roadburn dag 4: Sól án Varma, Iron Chin en het epische epiloog van een geslaagde editie

Roadburn dag vier… het is zondag en het festival is nog in volle gang. Daarom zou je zomaar vergeten dat het morgen gewoon weer maandag is en het normale leven weer op je staat te wachten. Binnen de redactie hebben we hier ook last van en hoewel we zouden willen dat dit weekend vol fantastische bands eindeloos zou duren, moeten we onze spullen pakken en vroegtijdig het festival verlaten. Hierdoor

Lees verder..

A Rawkward Review: FLOWERS’ zielsontregelende sonische droom geketend in pure, rauwe schoonheid van troost

Als schrijvende muziekfreak met een platform krijg je over het algemeen zoveel verschillende acts en mogelijke hypes over je uitgestort, dat je jezelf in een zelfbeschermende luxepositie kunt begeven dat iets dat jou op enige wijze triggert meer dan waarschijnlijk de moeite waard van je beperkte aandacht is. Je kunt dat typeren als lui, of nog erger: arrogant. Het is kortgezegd vooral praktisch. Want op het moment dat door welke

Lees verder..

Roadburn dag 3: IJslandse rituelen, skatepsych van ‘de zoon van’ en eindeloze blastbeats van Occvlta

De derde dag van een vierdaags evenement is altijd de zwaarste: de kater klopt harder dan op de voorgaande dagen en de benen lijken wel van stroop. Maar de line-up van Roadburn liegt er niet om en wat dat betreft staat ons sowieso een ‘zware’ dag te wachten. Eenmaal oog in oog met alweer een heavy band, zijn de uitgeputte lichaamsdelen zo vergeten. We nemen een kijkje bij het IJslandse

Lees verder..

Roadburn dag 2: hard gaan van Mutoid Man tot Grave Pleasures, terwijl de psychedelische lente in bloei staat

Na een succesvolle eerste dag, opent Roadburn vandaag de deuren van de grote Koepelhal als podium, met als gevolg dat het publiek zich meer kan verspreiden. Het voordeel hiervan is dat er in theorie meer plek zou moeten zijn op alle locaties, het nadeel is dat er nu nog meer bands tegelijk kunnen optreden en er dus overlap ontstaat in het toch al overweldigende programma. Keuzes moesten er gemaakt worden,

Lees verder..

Roadburn dag 1: goed begin van 4 dagen festival en zeker geen half werk van Cult of Luna & Julie Christmas

Dat Roadburn aan terrein wint is allang geen nieuws meer. Het eigenzinnige en uiterst gevarieerde evenement verlegt elke keer weer grenzen, verkoopt steevast uit en weet de internationale reputatie moeiteloos waar te maken. Alleen al op donderdag, de eerste dag waarbij nog niet eens alle zalen open zijn, is het ondanks de broeierige 27 graden een drukte van jewelste. Of je nu kapot gaat bij Une Misére in de Cul de

Lees verder..

De nog altijd bezwerende kracht van Primordial

Hoewel het weer langzaam warmer wordt, is het een stuk killer op vrijdagavond in 013 met wel een héél sterke pagan black metal package in de kleine zaal. Hoofdrolspeler is natuurlijk het majestueuze Primordial, maar met ondersteuning van Moonsorrow en Der Weg Einer Freiheit is het een package om je vingers bij af te likken. Tekst: Guido Segers, foto’s Justina Segers Primordial en Moonsorrow mogen met een gerust hart pioniers

Lees verder..