We schrijven 11 februari 1997 als ik voor het eerst de gewijde grond van Paradiso betreed. Een vriendin met connecties heeft tickets voor TOOL geregeld. Via Kink FM zit het nummer Stinkfist ramvast in m’n kop gebeiteld en het – een half jaar eerder verschenen – tweede album Ænima is op cassette en cd bijzonder grijs gedraaid. Het resulteert in mijn eerste betekenisvolle concertherinnering, een avond die qua indrukken en
Op een zomerse zondagavond hebben we het genoegen om thans deelgenoot te zijn van een fijn potje onvervalste Kyuss-era woestijnrock. Alleen in plaats vanuit Zuid-Californië, heeft Melkweg voor vanavond een band uit Israël en een band uit Griekenland geïmporteerd. Als opener treffen wij het powertrio The Head Machine uit Tel-Aviv en als hoofdact een band die zichzelf vernoemd heeft naar hun geboortedorp Chiliomodi, namelijk 1000mods. Tot zover de plechtige formaliteiten
Was het de eerste dag al warm, is het zo mogelijk nog broeieriger de dag erna. FortaRock dag 1 heeft zich bewezen in ieder geval. De bands waren uiterst goed, de sfeer top en juist de intieme setting blijkt de grootste kracht van FortaRock dit jaar. Op de zondag bereikt ons het nieuws van een bezoeker die tijdens Children of Bodom een hartaanval kreeg, maar wonder boven wonder het heeft
Het leek toch even goed mis te gaan met FortaRock. Dag in dag uit deden mensen hun beklag over het gebrek aan grote namen, een goede line-up of te dure kaartjes. Het uitblijven van Slayer evenals een tegenvallende kaartverkoop, resulteerde in de oproep dat iedereen een +1 mee mocht nemen. Maar toch, wat aanvankelijk een deprimerende proloog lijkt van een festival dat ooit 40.000 bezoekers trok, heeft een gouden randje.
Dat Alice in Chains ooit nog is teruggekeerd mag een klein wonder heten. Want een stem als die van wijlen Layne Staley vind je maar eens per generatie. Maar met het aannemen van William Duvall in 2006, lijkt de grungelegende sterker dan ooit, met een dikke discografie op zak. En na negen jaar doet Alice in Chains eindelijk weer Nederland aan, in een stijf uitverkocht 013. Vele grunge mijlpalen, stampende
Alle gekheid op een stokje: wat ging de kaartverkoop ineens hard voor alweer de vijfde editie van Doomstad, met het plakkaat uitverkocht op de deur. Precies op tijd, dankzij mensen die toch nog voor het perfecte uitje op deze zaterdag 11 mei kozen. Op het Never Mind The Hype hoofdkantoor keken we al maanden reikhalzend uit naar dit vuurpeloton van zwaar muzikaal vertier. Met de mesjogge Belgen van Raketkanon en
‘There were three men in her life. One to take her, one to love her, and one to kill her’ Voor een wijze, diepgravende en indrukwekkende les in hoe je een stervend genre reanimeert op een manier die gevoelens van melancholie, nostalgie en vrijheid opwekt, kun je het niet beter treffen dan The Picturebooks. In het kader van het onlangs verschenen album The Hands Of Our Time, deden de immer
If you want to know how the international metal business network is threaded, you should check out the Inferno Music Conference and the Inferno Metal Festival in Oslo, Norway. Mark van Schaick did, and he came home a tired but happy bunny. Text & photos by Mark van Schaick Every year at Easter, Inferno Metal Festival offers a selection of the biggest names in Norwegian extreme metal, and not just
Accepting the inevitable and gruesome, the saying goodbye to a festival we love with all our hearts – for about 360 days – and to make matters worse, to rub it in and make the pain even more tangible: we’ve asked our staff to give us their Roadburn 2019 Highlights. And to confine those picks to just 5… sheer torture, we know. But here goes. Also; the video crew let
Roadburn had no shortage of female musicians showcasing their sonic art this weekend. Whether it is the otherworldly bass work of Tamaki Kunishi (MONO), the multi-layered keyboards of Helen Stanley (Crippled Black Phoenix) or Amalie Bruun (Myrkur) achieving two critically acclaimed black metal albums. Of course, it seems redundant writing about female representation in heavy music today, let alone in regards to a massively diverse festival such as Roadburn. However,
