Het industriestadje Jonquière ligt ruim 2 uur noordwaarts rijden van de Canadese hoofdstad Québec. Daar richtten in 1981 Michel ‘Away’ Langevin (drums; had zijn bijnaam te danken aan het feit dat hij vaker in de collegebanken te vinden was dan in de oefenruimte met zijn band), Jean-Yves ‘Blacky’ Thérauilt (bas) en de wat oudere gitarist Denis ‘Piggy’ D’Amour (RIP, 2005) de band VoiVod op. Het duurde ongeveer een jaar voordat
Anniversary time baby! Zilveren jubileum zelfs: jazeker, dit is de 25e editie van Hardhitting Albumreviews. Daar hebben we welgeteld twee jaar en twee maanden over gedaan, sinds de lancering van de door NMTH’er van het eerste uur Steve Gröniger geïnitieerde rubriek op 9 oktober 2018. Inmiddels schrijven meer redacteuren ‘korte albumreviews’ en dat schroeft het tempo op, en daarmee ook de dekkingsgraad. Dat laatste is een mooie ambitie, maar ook
Het Popronde Eindfeest gaat door! Op zich al heel goed nieuws natuurlijk en zeker waar we op hoopten. We hadden niet gerekend nu in een volle Melkweg te staan, maar de NMTH-redacteuren kruipen wel met liefde voor de laptop/tv/tablet om dertig acts uit de selectie te zien vlammen, inclusief 4 NMTH-bands. Sjawel! Met oog op je weet wel… is alles anders en dat geldt ook voor de podia. Zo doen
Licht in de duisternis van de lockdown light! Liefst vijf recente heavy, alternative and/or deviant releases hebben we voor je verzameld: drie buitenlandse en twee Nederlandse. Een mooie en veelzijdige selectie, die tegelijkertijd natuurlijk nauwelijks recht doet aan de enorme vloed aan releases die door de mailboxen, boxen en pods spoelt. Daarom ditmaal niet vier, maar vijf Hardhitting Albumreviews voor je! Gelukkig kun je ook terecht in de (voor deze
De najaarsstorm aan releases blijft maar aanwakkeren en eerlijk gezegd verwachten we ook niet dat die gaat liggen voor kerstmis. De gebruikelijk hausse aan nieuwe platen zwelt dit jaar echter nog verder aan door releases die eerder wegens covid-19 zijn uitgesteld. Het is voor onze redacteuren dan ook een flinke klus, maar tegelijk luxeprobleem, om te kiezen uit de vele verse albums. Tussen de vier geselecteerde recente platen zien we
Zware tijden zorgen voor een shitload aan emoties. Een band die dat dan ook altijd goed als uitlaatklep heeft weten te gebruiken is Bring Me the Horizon. Muzikaal pakten ze het de laatste jaren anders aan, met wisselend resultaat, maar de groei als band is er hoe dan ook en dat siert ze. Van deathcore in den beginne tot elektronische nu-metalcore anno 2018 in de vorm van laatste langspeler amo.
Die laatste maanden van het jaar zijn toch altijd een zware eindsprint als het op releases aankomt. Vooral in deze langdurige periode van corona: vertraagde releases vinden alsnog doorgang om marktverzadiging te voorkomen of bands hebben nu eenmaal alle tijd gehad om een release te versnellen. Hoe dan ook, met zoveel albums in de omloop en genoeg op komst, bespreken we weer vier recente platen die keihard binnenkomen. Redacteuren Pieter
Eindelijk, het goede nieuws dat Amenra in Nederland speelt wordt bekend gemaakt. Het wordt uiteindelijk nog spannend of met de aangescherpte maatregelen het concert ook door kan gaan, maar gelukkig wel. Voor veel mensen het eerste concert in een lange tijd. TivoliVredenburg is er klaar voor en geen band die beter in het moment past dan Amenra. Er wordt ‘s middags nog via social media aangekondigd dat Amenra bij Relapse
Qua metalcore zit je in Nederland in principe echt wel prima. Terwijl de internationale titanen van het genre om de zoveel jaar albums blijven uitbrengen zijn er dichter bij huis genoeg bands van kwaliteit te vinden. Eerder had je natuurlijk nog The Charm, The Fury, nu heb je bijvoorbeeld nog For I Am King, Born From Pain, Undawn, Trust Us We’re Liars en The Royal. In de huidige Popronde-selectie vinden
“Het therapeutische karakter van muziek mag niet onderschat worden. Zeker in deze tijden niet.” Het zijn de woorden van sopraan Astrid Stockman tijdens het 24 Hours Deep Listening evenement, georganiseerd door het kwaliteitslabel Consouling Sounds. Therapeutisch is het. Twee dagen lang balanceren op de grens van muziek en kunst. Het hoofd leeg maken en het hart vullen. Op een plek waar licht en donker constant tegen elkaar aan schuren. Gewoon
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.