“When I was in the emergency room, I felt the worst pain I’ve ever felt. Then I left my body. I completely dissociated. There was a period of time, though I’m not sure if time had anything to do with it, where I was aware but I wasn’t ‘me’ at all…”
Het is een statement van YOBs zanger/gitarist en frontman Mike Scheidt uit de toegestuurde presskit van Relapse Records. Die liegt er dus niet om. Scheidt refereert ermee aan het moment in begin 2017, toen hij bijna overleed aan de gevolgen van een darmziekte. Een meer dan zes uur durende operatie bracht gelukkig redding. De ingrijpende ervaring en het zware herstelproces dat volgde vormen – niet geheel verwonderlijk – de gewichtige ankerpunten op YOBs achtste doom-epos in successie: Our Raw Heart.
Door Jurgen de Raad
Het powerhouse trio uit Eugene, Oregon is inmiddels meer dan twintig jaar bezig en absoluut niet meer weg te denken uit de (doom) metalscene. Anno nu mag het zich de status toekennen van één van de belangrijkste, baanbrekende peilers ervan. Met hun moderne, verfrissende doom-variant ploegen Scheidt en metgezellen Aaron Rieseberg (bas) en Travis Foster (drums) vooral episch rond in merendeel kolossale nummers. Materiaal dat een intrigerende en eigenzinnige versmelting kent van pure emotie, betonnen slagkracht en gevoelige verfijning. Stoner, psych en prog zijn opvallende bouwstenen bij YOBs innovatieve en interstellaire doom. Webzine Pitchfork plakte zodoende de sticker ‘cosmic doom’ op de band, na aanleiding van comeback-plaat The Great Cessation (2009), die de Amerikanen na een hiatus van vier jaar weer helemaal terugbracht aan het firmament. Eveneens viel de band vanaf dat moment meer en meer hard juichende media-exposure ten deel. The New York Times bejubelde het drietal als ‘één van de beste bands in Noord-Amerika’. Voorlaatste album en instant classic Clearing the Path to Ascend (2014) werd door Rolling Stone betiteld als no.1 metalalbum van het jaar.
De nieuwbakken plaat is weer opgetrokken uit YOBs typerende fundaties van prangende drum-bombast en dikke, diepgravende baslijnen. Die vormen de massieve, ondoordringbare basis in die unieke YOB-sound, met verder de sterk bezielde zang van Scheidt en zijn gelaagde gitaar-panorama’s. Bandoprichter Scheidt heeft altijd een duidelijk filosofisch stempel gedrukt op YOBs songwriting. Our Raw Heart is ontegenzeggelijk Scheidts meest persoonlijke kijk op leven en dood geworden. Eén die de nieuweling – vergeleken met YOBs voorgaande werk – een onvergelijkbare lading geeft, gezien dus de forse fysieke en emotionele beproevingen die de beste man heeft moeten doorstaan.
Het net over de tien minuten reikende Ablaze is de eerste van de drie albumtracks (op een totaal van zeven) die de tien minuten grens passeert en een opener die zich al gaandeweg in je vastzet. Hechte donderriffs dicteren en trekken in zo´n heerlijk deinende YOB-cadans over je heen. The Screen stuitert dan misschien iets te droogjes en te lang door op een Meshuggah/Gojira-esque riff (standje doom, welteverstaan). Maar YOBs krachtige troef van subtiel uitvouwende song-weidsheid, gepaard gaand met innemende melodie, zorgt voor een climax die de track op tijd goed opentrekt.
Het bekruipende In Reverie trekt het leed helemaal door, met urgent ploeterende riffs die mooi tergen en waarin YOBs typische spelkarakters overduidelijk aanwezig zijn (vooral in de timing). Scheidts ondervonden pijn is opvallend goed te merken, zijn emotionele zang spreekt aardig boekdelen.
In Reverie live:
“Unbound power that you hold in your hands But don´t understand Unquestioned This source of disease” – In Reverie/Lungs Reach
Het naadloos aansluitende Lungs Reach brengt dan deels introspectie in de vorm van eenzaam doorgalmende akkoorden. De gevoeligheden komen tot een hoogtepunt in het wonderschone Beauty In Falling Leaves. In een meesterlijke opbouw, zoals YOB dat kan, passeren zowel sereen cleane als heavy aangezette akkoordprogressies, bij deze zestien minuten durende brok. Niks geveinsd en je gemoed een beste opdonder gevend, met weer een indringend zingende Scheidt on top.
“A drum of unrest Beating in my chest Within raging days Pounding at the gate” – Original Face
Na de tendens van berusting en hoop in de voorgaande track laat Scheidt – met opvallende Matt Pike intonatie en rauwheid in de stem – zijn doorstane doodstrijd horen in het opzwepende en verbijtende Original Face. De beschouwingen op leven en dood vinden hun crescendo in een andermaal sterk evocatieve track die tevens het titelnummer van de plaat vormt.
“The raw within Ayni Sent reverence For what has been given” – Our Raw Heart
Scheidt die bij zijn herwonnen levenskracht een link maakt met het principe van de wederkerigheid, Ayni genaamd. Ontleend aan een filosofie van de Indianen in het Andesgebergte, die leert dat de eenheid en puurheid van mens en natuur verbinden vanuit ons rauwe hart. Van daaruit zal kracht op je pad komen. Een hoopgevende gedachte. En hoop ademt ook onmiskenbaar door in de 14,5 minuut aantikkende track. Die raak is in al zijn geledingen; hartstochtelijke doompracht die je op z’n YOBs weer vrij moeiteloos inpakt.
Door dan naar de conclusie. Hoewel echte muzikale verrassingen uitblijven op de plaat, is het werk wederom treffend en onvervalst YOB. Met de indrukwekkend in elkaar grijpende dan wel afwisselende massieve sludgy doomriffs en uitgesponnen gitaarmelodieën, die emotievolle zang – van clean tot grunt – , de meeslepende songdynamiek, het is er allemaal. Gevat in een meer compact, wat droger klinkende productie dan voorheen. Die echter het intense karakter van de plaat niet in de weg zit. Intens is alles zeker en dus niet in de laatste plaats door die duidelijke voelbaarheid van Scheidts ondervonden drama. Nee, het is geen Clearing the Path to Ascend, die toch een slagje spannender, onvoorspelbaarder is. Maar, buiten kijf, Our Raw Heart is opnieuw een steengoed album. Het zal de Amerikanen hun ongekroonde doomkoning-status ongetwijfeld verder onderstrepen.
Our Raw Heart verschijnt 8 juni via Relapse Records en is daarmee YOBs eerste release bij zijn nieuwe stalmeester. De langspeler is onder meer te beluisteren op Spotify (hieronder). Bestellen kan zoal op Bandcamp. In oktober komt de band naar Europa, waarbij op de zesde wordt neergestreken op de derde editie van Soulcrusher in Doornroosje, Nijmegen. Op de twaalfde staat het drietal geprogrammeerd voor Desertfest in Trix, Antwerpen.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.