Het is wel heel vroeg op een snikhete maandag als de snoeiharde klanken losbarsten in de kleine, donkere zaal van de Little Devil. Een bijzondere package met Nargaroth, Hate, Absu, Bloodrocuted en Nekrodelirium strijkt neer in Tilburg en laten we wel wezen, met de flinke airco installatie zijn er vervelender plekken om te zijn.
Tekst: Guido Segers, fotografie: Paul Verhagen
Al erg vroeg trappen Nekrodelirium uit Zweden en Bloodrocuted uit België de avond af. Wegens het vroege tijdstip moeten we die toch echt even laten schieten, wat natuurlijk jammer is. De Belgen van Bloodrocuted hebben net een nieuwe plaat uit namelijk, getiteld ‘For The Dead Travel Fast’. Zeker een fijn plaatje met een toegankelijk, doch venijnig geluid.
HATE
De eerste band die we dus in actie zien is het Poolse Hate. Hate bestaat al een goede 27 jaar en gaat nu Europa door om de nieuwste plaat ‘Tremendum’ te promoten. Het geluid van het viertal is solide, zwaar en intens met een dikke knipoog naar bands als Behemoth. De death metal van de Polen heeft het gitzwarte black randje, zoals de befaamde band dat ook heeft, maar steunt vooral op die ratelende drums en jankende gitaren. Geen applaus tussendoor, maar aangespoord door gitarist Dominik Prykiel gaan de hoorns de lucht in.
Met schmink ziet de band er tamelijk imposant uit, wat ook past bij het imposante geluid. Toch hebben de Polen een geluid wat erg beheerst voelt en nooit echt de ongetemde furie laat horen in de kleine zaal. Het is dan ook nog steeds erg rustig binnen, wat kan bijdragen aan het feit dat Hate nooit helemaal los komt. Aan het slot van de set bedanken de bandleden op vriendelijke toon het publiek, alsof het eigenlijk toch lieve jongens zijn.
ABSU
Een klein jaar geleden stond Absu ook in Tilburg, maar in het veel grotere Patronaat. Het blijkt echter snel dat het voor de Amerikaanse ‘Mythological Occult Metal’ band niet zoveel uitmaakt waar ze spelen, de overgave is altijd volledig. Met gitarist Vis Crom op de voorgrond samen met bassist Ezezu is het wat lastig om zanger/drummer Proscriptor McGovern te spotten achter het drumstel. Zijn vocale capriolen worden door Ezezu ondersteund, wat ervoor zorgt dat doorlopend zang te horen is. De intense sound van de band is eclectisch met veel black metal-elementen, maar ook de nodige death, waardoor de stijl terecht onder de noemer extreme metal valt.
Absu ratelt op theatrale wijze door de set heen. Favorieten komen natuurlijk langs, zoals het vurig gebrachte ‘Highland Tyrant Attack’, het onheilspellende ‘Never Blow Out The Eastern Candle’ en het met doedelzakintro (van de band) geïntroduceerde ‘Stone Of Destiny’. Aan het einde van de set kruipt McGovern met zijn kenmerkende headset achter het drumstel vandaan om de laatste nummers te zingen aan de podiumrand. Gregory Czapla vervangt hem dan even achter de drums. Druk gebarend en het publiek opzwepend laat Absu in die slotminuten zien, waarom het zo’n hoeksteenband is van het extreme genre. De frontman wijst en gesticuleert naar het publiek en heeft een bijzondere aantrekkingskracht. De muzikanten razen ondertussen door met vurige passages. Van hun vreemde look, die ergens tussen een verdwaalde glam- en black metal-band in lijkt te liggen, tot hun veelzijdige, complexe geluid zijn de Texanen een belevenis.
NARGAROTH
Nargaroth is natuurlijk het vleesgeworden black metal-cliché sinds hun plaat ‘Black Metal ist Krieg’. De band stuitte na deze plaat op veel onbegrip en dankzij hun deal bij het wat controversiële No Colours Records aantijgingen van nazisme. Op het podium wil het ook niet altijd lukken met Nargaroth, omdat frontman René ‘Ash’ Wagner een beetje een moeilijke jongen is. De band heeft een nieuwe plaat uit, ‘Era Of Threnody’ is de eerste op een ander label (Inter Arma Records) en eerlijk gezegd is het een ontzettend goede plaat. Maar wel van Nargaroth… Al vroeg in de set valt zanger Ash in de door de band op Facebook reeds als ‘terribly small place’ omschreven zaal uit tegen een pratende bezoeker. Iets later wordt hij pissig op een fan die met flits foto’s maakt.
De performance van Nargaroth is uitstekend, de nummers staan als een huis en als favoriet ‘Black Metal ist Krieg’ langs komt mag dat toch een hoogtepuntje van de avond heten. De frontman geeft aan meer te verwachten van het publiek, maar krijgt een ietwat lauwe ontvangst. De band ramt op volle vaart de setlist er doorheen, waarna Wagner van het podium springt en verdwijnt. De overige bandleden blijven ietwat verward achter en na een aantal seconden halen de heren de schouders op en beginnen met afbouwen. Online gaat de clash met bezoekers ook nog even door. Jammer, want Nargaroth zette een prima set neer op een, tot dit ongemakkelijke einde toe, leuke avond.
Meer werk van Paul Verhagen hieronder en op zijn website paulverhagen.nl
Grappig dat Kahnwulf/Ash/whatever Little Devil een terribly small place (is het natuurlijk ook) noemt aangezien zijn band zelfs zo’n small place niet kan vullen.