#RB22: To boldly go…. De highlights van Roadburn volgens de NMTH-crew

We zijn weer teruggekeerd van onze vierdaagse missie naar Planet Roadburn. Inmiddels is starship NMTH geland, zijn de ervaringen geanalyseerd en alles op rij gezet van wat over ons heen gekomen is en kunnen we even terugblikken op het festival. Alle data is ingevoerd, tijd voor conclusies. En wat was het een mooie Roadburn, deze emotionele, beladen en onnavolgbare 2022 editie met de erfenis van twee jaar pandemie achter ons (en natuurlijk nog altijd aanwezig).
We hoorden het Walter Hoeijmakers en Becky Laverty ook zeggen bij de panelsessies; deze Roadburn is het verleden afsluiten en zorgen dat we weer naar de toekomst kunnen kijken. De grote ‘posternamen’ ontbraken ook een beetje in 2022, maar toch lieten we ons verrassen door Roadburn. Door de secret shows, de bijzondere acts in de line-up, maar ook door de unieke kracht van Roadburn, ‘that Roadburn feeling’. Wat vonden we nou het allervetst? Onze redactie blikt terug. 

Alles van Never Mind The Hype over Roadburn 2022 vind je HIER.

Tekst: redactie NMTH / Fotografie: Roy Wolters en Paul Verhagen

---

ROY WOLTERS – FOTOGRAAF/Away Team

#1 SLIFT @ The Terminal &  013 Main Stage
Op vrijdag werden we voor het eerst getrakteerd op Slift. Hun Ummon plaat denderde door De Terminal waarbij het schier onmogelijk bleek stil te blijven staan. Op zaterdag speelden ze met saxofonist en modulaire synth artiest Etienne Jaumet een wervelende improv set op de Main Stage. Superieure performances!

#2 Thou x Mizmor @ 013 Main Stage
Op de website en in het programmaboekje een groot gat op de Mainstage op de vrijdag… Of dit bewust is, is moeilijk in te schatten maar gezien het grote aantal verassingsacts is het natuurlijk wel een ontzettende bold move om je Main Stage leeg te laten op de voorlaatste plek op de vrijdag. Timesquare meldde in de loop van de vrijdag dat de plek ingevuld zou worden door Thou in samenwerking met Mizmor. Gek, want Thou stond helemaal niet op de bill dit jaar. En zo gebeurde het dat ik aan de grond genageld stond te luisteren naar een geweldige bak sludge/doom.

#3 Arottenbit @ Ladybird Skatepark
Dan het skatepark waar ineens Arottenbit wordt aangekondigd. Wat in vredesnaam mag dit nou weer zijn? De omschrijving wekt de nieuwsgierigheid van zo ongeveer de gehele NMTH crew. Chiptune on steroïdes. Cyber technogrindcore. Allerlei termen vliegen over de interne app groep. Het bevestigt de veelzijdigheid van het festival maar weer eens te meer en het is een geweldig energieke set compleet met een bescheiden circle pit.

#4 Emma Ruth Rundle @ 013 Main Stage
Al jaren fan en dus een must see voor mij persoonlijk. Een podium met een vleugel en een akoestische gitaar en één enkele spotlight. Engine of Hell wordt integraal gespeeld vanavond en als er iets een kwetsbare sound heeft dat is het die plaat wel. Het is dan ook een hele belevenis om de overweldigende stilte in de zaal te ervaren! Halverwege spreekt ze een emotioneel en oprecht dankwoord aan de Roadburn organisatie en community uit. Een uur lang kippenvel. Op de Roadburn website lezen we: Engine of Hell is the sound of one woman claiming dominion over her past and leading it with authority into her future. De enorme glimlach op het einde van het optreden spreekt boekdelen.

#5 Duma @ Engine Room 013
Twee mannen uit Nairobi die als omschrijving meekrijgen ‘industrial grit of Godflesh, the breakneck fury of Napalm Death, the experimental approach to black metal of Liturgy and the crushing weight of Sunn o)))’. Daar willen we meer van weten! Als de mannen beginnen kijken collega Paul Verhagen en ik elkaar aan waarbij Paul hoofdschuddend de fotopit verlaat. Toegegeven, ik had er ook moeite mee. Maar eenmaal een kwartiertje onderweg in de set sta ik hevig hoofdschuddend mee te deinen op de beats. Ook hier laat Roadburn zich weer van z’n beste kant zien. Gewaagde programmering die weer helemaal klopt als een bus!

Roadburn 2023 wens
Roadburn 2022 was een editie vol verassingen, samenwerkingsverbanden en top acts, die vaak nog veel meer top waren dan ik aanvankelijk dacht of verwacht had! Wat dat betreft is en blijft het festival absoluut uniek. Vooruitkijkend naar volgend jaar is mijn bescheiden mening dat bands als Lowrider, Domkraft of Slomosa toch wel erg lekkere en erg relevante platen hebben uitgebracht de afgelopen periode. De beats van dit jaar vielen erg goed in de smaak en in die categorie zou ik clipping zeker willen tippen voor de volgende editie.

---

GUIDO SEGERS – REDACTEUR/Away Team

#1 Senyawa @ The Terminal
Ik houd van vreemde vocalen en aggressie en Senyawa had dat in huis. Niks kan je voorbereiden op de intensiteit die het Indonesische duo kwam brengen.

#2 Solar Temple x Dead Neanderthals @ The Terminal
Misschien is het deels mijn eigen enthousiasme, maar ik vond deze show ‘something else’ op de laatste Roadburn dag. Beide bands slagen erin om samen echt iets nieuws te maken en dat doet deugd.

#3 Tau & The Drones of Praise @ Sounds
Goed, niet officieel deel van het programma, maar dit was de set die ik fris kon meemaken en hoe goed is deze band samen dan?

#4 Arottenbit @ Ladybird Skatepark
Ok, twee Gameboys, flinke distortion en gewoon gasgeven. Hoe kan nintendogrindcoresludge niet je favoriete nieuwe genre zijn na een set van Arottenbit in het skatepark als verrassing?

#5 Vile Creature @ Ladybird Skatepark
Ook weer een kwestie van context, KW was de ster van het panel in de ochtend en dat is blijven plakken. Wetende dat deze show zwaar telde voor de queer community van Roadburn maakte het bijzonder. De sfeer was bijzonder.

Roadburn 2023 wens
Roadburn had een programma met veel te veel moois (en veel te veel Thou ;-)). Maar wat ik wel zou willen is een podium met een soort ‘palate cleanser’. Er is altijd een plek voor goede hardcore geweest op Roadburn, en tijdens de Q&A deelde Walter daar ook zijn passie voor; gepassioneerde shows in kleine zaaltjes en kraakpanden. Denk aan bands als Great Grief, Svalbard en meer van zulks. Het Japanse Kruelty zou goed passen bijvoorbeeld.

---

INGMAR GRIFFIOEN – EINDREDACTEUR/Mission Control

#1 SLIFT @ The Terminal
Zoveel goede Roadburn-shows gezien en zelfs 3 van SLIFT! Toch blijft die, al geruime tijd ingeslepen, UMMON-set helemaal dé shit. De spacerockers uit Bordeaux leggen die vanaf de eerste ronkende bassnaar zo explosief en strak neer dat je niet anders kan dan mee zweven.

#2 Russian Circles @ 013 Main Stage
Zeer, zeer naar uitgezien en van alle headliners op de Main maakten deze instrumentale Amerikanen het wat mij betreft het meeste waar. Russian Circles sloot donderdag af met een zeer gedreven post-metalset waarbij drummer Dave Turncrantz alles en iedereen naar huis mepte.

#3 Messa @ Ladybird Skatepark
Nogal onder de indruk van Messa’s recente album Close, dat nog wel naar het niveau Feast For Water toe moet groeien. Live kwam de plaat bloedmooi doomend van de main stage, maar een dag later maakten de Italianen nog meer indruk in het Skatepark, kwamen de stem van Sara en de zware doom nog dichterbij. Meehuilen maar met Pilgrim en Rubedo.

#4 Duma @ The Engine Room
Er was dit jaar heel veel straffe, zwiepende en experimentele elektronica op Roadburn te vinden. Zo ging ik vrijdagavond hard en diep dankzij Amnesia Scanner en HEALTH (en dan nog dieper met Sum of R). Verrassender was Duma. De (door Thomas en Milena gecureerde) Kenianen beukten heerlijk op die Koepelhal in met alles tussen grindcore en industrial noise. Nogal opwindend. Het maakt ook erg benieuwd naar het nachtleven in miljoenenstad Nairobi.

#5 Dans Dans @ Paradox
Aftikken met cowbell en in een paar minuten naar een erg prettige psychjazzgroove gaan: Dans Dans kan dat. Ook goud: mensen die gewoon ‘sssshhttt’ zeggen tegen onnodig gekwebbel. Bonus van de toevoeging van jazzzaal Paradox waar ze bovendien goed bier in glas schenken. Ook Pulled By Magnets was genieten, maar de Belgische band rond gitarist-componist Bert Dockx gaat instrumentaal nog een paar meeslepende stappen verder, met bluesy en psychedelisch rockende ingrediënten en weergaloze solo’s die eindigen met gefreak uit Dockx’ pedalboard.

Zoveel meer geweldige sets gezien, soms ronduit ontroerend van Emma Ruth Rundle, GGGOLDDD, Midwife, Sólstafir en Lingua Ignota, tot kiezelhard genieten van Maggot Heart, Svalbard en Liturgy tot Full of Hell.

Roadburn 2023 wens
Een commissioned piece van Run The Jewels en All Them Witches 🙂 Serieus: de eerste zal te duur zijn helaas, maar de (net verschenen) nieuwe Dälek vraagt om een terugkeer. Dark hiphop van clipping. is zeer welkom en hoe staat het eigenlijk met Death Grips?? Daarnaast is een losse show van All Them Witches echt nooit te versmaden…

---

MARIJE HEIDA – EINDREDACTEUR/Mission Control/Medical Officer

#1 Alcest @ 013 Main Stage
Aan het eind van 2019 verkozen we met de redactie Spiritual Instinct van de Fransozen tot album van het jaar en ik keek dus al een tijdje uit naar een live performance van deze mannen. Maar goed… corona ensu. Op vrijdagavond speelden ze het album Écailles de Lune plus een aantal tracks van Spiritual Instinct. Ik was een intens blij mens op dat moment.

#2 Hunter Hunt-Hendrix/Liturgy + chamber ensemble @ 013 Main Stage
Ja jee… De screams van Hunt-Hendrix zijn van een buitenaardse categorie. Over het algemeen slaat mijn hoog sensitieve brein daar behoorlijk van op hol, maar op zondagmiddag werd ik overvallen door kippenvel en een gevoel van rust toen ik het schouwspel in 013 aanhoorde. Prachtige visuals plus de intensiteit van Liturgy dat in het kwadraat ging door muzikale ondersteuning van een kamerorkest.

#3 Dödsrit @ Hall of Fame
Rijen dik stonden er al dagenlang voor de deur van Hall of Fame. Tering man… om daar binnen te komen was best een ding. Collega Merijn en ik kregen het voor elkaar om zonder vrij veel moeite binnen te lopen (zo’n 15 minuten voor take off) bij Dödsrit. Wat een energie kwam daar los! Ik was zo flabbergasted en opgewonden na afloop dat ik pardoes ter aarde stortte bij de uitgang (ik zag de afstap gewoon niet), waardoor een deuk in mijn ego plus een blauwe plek van héb-ik-jou-daar op mijn derrière een pijnlijke herinnering is.

#4 Hangman’s Chair x Regarde Les Hommes Tomber @ 013 Main Stage
Het is zondagavond. Niks in het lijf functioneert nog naar behoren (mede door de ter aarde storting na Dödsrit) en ik moet nog tweeëneenhalf uur terugrijden naar Leeuwarden. Het tandvlees is reeds zichtbaar en tóch strompel ik de grote zaal van 013 nog in om te spieken bij de collab van Hangman’s Chair en Regarde Les Hommes Tomber. Allejeses. Wat een genot. Daarna met gierende banden naar Friesland gereden zonder een centje pijn.

#5 Arottenbit @ Ladybird Skatepark
‘Waar gaan we heen?’, vraag ik achteloos aan mijn collega’s. ‘Skatepark. Een of andere gast met een Nintendo-ding. Schijnt wel lollig te zijn’, was het antwoord. Wat we daar aantroffen was hysterisch. Niet de muziek waar ik warm van word, maar de hele situatie was entertaining as hell. Ik werd er vrolijk van en het was het eerste moment dat weekend ik bedacht: Corona… dikke doei!

---

MERIJN SIBEN – HOOFDREDACTEUR/Mission Control/Chief Engineer

#1 Thou ft. Mizmor @ Main Stage 013
Er waren veel collaboraties, heel veel collaboraties. Redacteur Guido Segers werpt overdaad een kritische blik toe in zijn Collabomania stuk. Maar toch, verreweg de meest geslaagde collab die ik zag kwam van Thou en Mizmor. Kort maar krachtig, brachten de heren zo’n overdaad aan zwaarte met zich mee in slechts 30 minuten, dat deze hoofdredacteur even buiten zichzelf trad. Holy fuck.

#2 Alcest @ 013 Main Stage
Voor mij, en waarschijnlijk vele anderen, was Écailles de Lune een eerste kennismaking met de post-metal/blackgaze band van Niege. En om die in zijn geheel te horen in de 013 was een emotionele ervaring. Puike lichtshow ook.

#3 Vile Creature @ Ladybird Skatepark
Als een gebroken enkel na een mislukte grind klapte Vile Creature erop in Lady Bird. Een stuk minder pijnlijk kan ik zeggen uit persoonlijke ervaring, maar even krakend en verpletterend. Waar het hele weekend dikke rijen stonden, kon ik bij deze loeizware band gewoon binnenlopen halverwege de set. Grove fout voor velen, maar in het voordeel van mij. Harde meuk.

#4 Hangman’s Chair feat. Regardes Les Hommes Tomber @ 013 Main Stage
Verdomd, en ik dacht nog dat zondag een rustige dag ging worden. Met de eindreis al in het vooruitzicht, bood deze collaboratie de perfecte hekkensluiter. Zwaar groovende, atmosferische doom met een kop en een staart. Evenals een goed geluid waarbij de vele gitaren uiterst solide tot hun recht kwamen. Dit was wel even mooi eindigen zo.

#5 Dödsrit @ Hall of Fame
Of het lag aan de brakheid of de programmering: de zaterdag was er eentje waar ik veelal de verkeerde keuzes maakte. Ik wilde beuken en hardgaan die dag, om zo mijn dipje tegen te gaan, maar behalve de hectiek van Liturgy bleef de juiste act tot mijn frustratie uit. Dödsrit gaf mij het perfecte tegengif. Gelaagde black metal vol melodie, agressie en geslepen passages. Razend spannend, en zo dachten er meer over. Uitstekende palate cleanser, om het vervolgens grondig af te maken met de donderslag van Duma.

#6 Russian Circles
Ja joh, ik klap deze er ook nog even bij. Modderfokking groove, keer op keer, nummer na nummer. Russian Circles is wellicht wat voorspelbaar qua compositionele aanpak, maar verdomd als het niet keihard schuurt en stompt. Erg lekker!

Verder nog: Sublieme optredens gezien van SLIFT, Duma, GGGOLDDD, Terzij de Horde + Ggu:ll, Euroboy, Radar Men From The Moon en SØWT.

Wishlist: Het is heel gaaf om te zien dat Roadburn zo geëvolueerd is door de jaren heen, en daar werk van maakt het te blijven doen getuige zalen als Paradox. Hoewel het festival zoveel meer is geworden dan de stonerrock/metal insteek van vroeger, lijkt het me desondanks gaaf om volgend jaar bands als Lowrider of King Buffalo op de bill te zien. Twee bands die bewijzen dat er nog zeker grensverleggende platen in het genre gemaakt worden. Verder nog, uit ons buurland: Psychonaut. Belgische bulldozers die al een livestream deden tijdens Redux, maar naar verluidt ook in het echt een knaller van een show geven. Eveneens: Doodseskader! Qua NLse acts zouden Throwing Bricks, Ter Ziele, Radeloos///Ziedend en Gavran ook niet misstaan naar mijn mening.

---

WYBREN NAUTA – REDACTEUR/Away Team

#1 Liturgy @ 013 Main Stage 013
Waar we op de zaterdag al op een indrukwekkende show werden getrakteerd door deze geweldenaars op de zaterdag, was de uitvoering van hun laatste plaat Origin of the Alimonies met een kamerorkest er eentje van zeldzame schoonheid.

#2 Amnesia Scanner @ The Terminal
Het duurde even voordat dit Berlijnse duo de show een beetje op gang had, maar eenmaal op stoom is hun buitenaardse glitchy ambient een trip waar je je volledig aan over kan geven. 

#3 Duma @ The Engine Room
Hoe zou black metal klinken als ze in Scandinavië niet eerst een gitaar opgepakt hadden, maar een bak synths met daarop een lading noise en de greatest hits van Napalm Death? Zo ongeveer dus, als een verzengende bak herrie die opzwepender is dan…

#4 Sum of R @ 013 Main Stage
Er was geen gebrek aan collaboraties dit jaar, maar zeker in het geval van Sum Of R leverde dat ook wat bijzonders op. Bezielende doom die heerlijk sleept met hypnotiserende grooves en een melancholisch tintje. Wat wil je nog meer van een band op Roadburn.

#5 Lingua Ignota @ 013 Main Stage
Twee jaar geleden al een van de artiesten waar ik reikhalzend naar uitkeek, zeker na een weergaloze show op Soulcrusher kort daarvoor. Nu is er eindelijk de revanche met het nieuwe album Sinner get Ready waarbij ze niks aan kracht of schoonheid heeft ingeboet.

Roadburn 2023 wens
Met als thema redefining heaviness lijken een aantal experimentele hiphop acts me een mooie toevoeging voor de editie van 2023 zoals Clipping, Moodie Black of Billy Woods. Ook de levendige psych en stonerscene in Zuid-Amerika heeft de afgelopen jaren veel lekker spacende acts voortgebracht als Vinnum Sabbathi, IAH en Black Sky Giant die allemaal niet zouden misstaan op Roadburn.

---

 

PAUL VERHAGEN – FOTOGRAAF/Away Team

#1 Ulver @ 013 Main Stage

#2 Dodsrit @ Hall of Fame

#3 Lingua Ignota @ 013 Main Stage

---