Amenra op Roadburn 2016, foto Roy Wolters
Roadburn tips! Bij ieder festival van formaat en zeker Roadburn blikken we vooruit met tips, ter voorpret, voorstudie ende vermaeck. Zouden we nog een hele intro aan kunnen wijden, maar doen we niet zodat je des te eerder bij de tips bent. Over een week sta je immers al tot je middel in het loodzware drijfzand van het overweldigende programma en hier zijn je reddingsboeien.
We schreven al veel over Roadburn, heel veel, onder meer een berg recensies. Check zeker ook:
– Interview met Walter Roadburn
– Interview met Roadburn/NMTH Introduces act Laster
– Interview met Zeal and Ardor
– Het programma van de NMTH-stage in Cul de Sac
– De blokkenschema’s
DAAN HOLTHUIS (INTERVIEWER/VERSLAGGEVER)
WOLVES IN THE THRONE ROOM – DONDERDAG 18.40 – 013 MAIN STAGE
Voordat Gojira bestempeld werd als eco-metal, waren deze Amerikaanse hippies de vlaggendragers in het milieubewuste metalhokje. Ze profileerden zich met hun natuurliefhebbende lyrics en melodielijnen zo groots als de oerbossen in hun thuisstaat Washington. Dit werd gecombineerd met gruizige, atmosferische black metal in de lijn van Burzum. Voor mij blijft debuutalbum ‘Diadem of 12 Stars’ een hoogtepunt in het black metalgenre als geheel en WITTR een van de tofste bands die de Amerikaanse black metalscene heeft voortgebracht.
DEAFHEAVEN – DONDERDAG – 22.00 – 013 MAIN STAGE
Ik geniet van het feit hoeveel mensen er op hun puristische tenen zijn getrapt, gebaseerd op hoe deze band zich visueel presenteert; de bandleden zien eruit als hipsters uit je lokale indiescene en de hoes van hun tweede album ‘Sunbather’ is roze (ontworpen door Touché Amoré-gitarist Nick Steinhardt) om over het stilistisch vormgegeven logo maar te zwijgen. De band is echter zoveel meer, vooral als je naar de muzikale inhoud van het gezelschap rond zanger George Clarke en gitarist Kerry McCoy kijkt. Meeslepende mineur- en majeur-akkoorden wisselen elkaar af in soms prachtige en dan weer alles verzengende shoegazy black metalsongs, waarbij de tweezijdige relatie met de American Dream wordt bezongen. Oh Suburbia!
LASTER – ZATERDAG 13.45 – CUL DE SAC
Heeft Laster nog wel een introductie nodig? De Utrechtse band was de laatste weken niet weg te slaan van Never Mind The Hype’s voorpagina en werd speciaal door Roadburn geselecteerd. Na het indrukwekkende album ‘Ons Vrije Fatum’ en het fijne gesprek dat ik met het illustere trio had, ben ik zeer benieuwd naar de show! Ze gaven zelf al aan dat het een speciale set gaat worden die ze nooit hebben gespeeld en na Roadburn waarschijnlijk ook nooit meer live gaan spelen. “Waarschijnlijk klimmen we weer in elkaars nek halverwege de set. Een portie ontzettend serieuze muziek vol spot en gekte”, aldus Laster. Ga dat zien op het door Never Mind The Hype gepresenteerde podium in de Cul De Sac op zaterdag 21 april!
BEAR – ZATERDAG 23.20 – CUL DE SAC
Toen ik dit Antwerpse kwartet voor het eerst aanschouwde op de eerste editie van Complexity Fest was ik compleet omver geblazen nadat leden uit het publiek (!) afsluiter ‘Nadie Se Muere’ hadden afgemaakt. Niets of niemand was veilig voor deze metalmachine. Of zoals ze zelf zeggen: “We put the dent in Djent”. Als afsluiter van de zaterdagavond in Cul De Sac presenteren ze hun gloednieuwe album ‘///’. Verwacht een retestrakke, meeslepende en gewelddadig goede show. Tip: neem een bitje mee, zodat je geen tanden hoeft te rapen met gebroken armen!
WEAR YOUR WOUNDS – ZATERDAG 19.10 – HET PATRONAAT
Persoonlijk heb ik niet zoveel echte muzikale helden, maar een van de personen voor wie ik een eindeloos respect heb is Jacob Bannon, vooral bekend als zanger van Converge. Met Wear Your Wounds en het recent uitgebracht album ‘WYW’ horen we Bannon zichzelf blootgeven, waarbij hij zich heeft ontdaan van de bescherming van de vernietigende distortion van Converge-kompaan Kurt Ballou. In plaats daarvan hult hij zich in experimentele en atmosferische rock doorregen met melancholie, monotonie en fragiliteit. Samen met de etherische zang die hij hanteert is Wear Your Wounds van sinistere schoonheid.
GUIDO SEGERS (RECENSENT/VERSLAGGEVER)
COVEN – DONDERDAG 20.20 – 013 MAIN STAGE
Ik heb soms het gevoel dat ik een gekke voorkeur heb voor glorie van weleer, maar Coven is gewoon een must see deze Roadburn. Elk boek wat over duistere metal gaat, begint ergens met Coven dat in 1969 een plaat maakte met een 13 minuten durende ‘black mass’. Na 40 jaar was er in 2013 een nieuwe plaat en nu moet ik dat live mee gaan maken!
ZHRINE, NAÐRA, AUÐN – VRIJDAG VANAF 16.50 IN HET PATRONAAT / EXTASE
Vorig jaar was het jaar van de Ijslandse black metal. Ja, dat klopt helemaal, maar toen waren deze bijzonder gave bands er niet bij. Ok, Naðra wel inderdaad, maar die andere twee niet. Dus om die gitzwarte onderdompeling nog eens te ondergaan, zijn dit de bands die je niet mag missen. Vooral Zhrine is een bak ellende om u tegen te zeggen (tenzij dat iets beledigends is in het IJslands, in dat geval niet natuurlijk).
RAZORS IN THE NIGHT – ZATERDAG 16.10 – HET PATRONAAT
Het kan even verwarrend zijn, er is namelijk een Oi! band uit Boston die dezelfde naam heeft. Dit is echter vele malen cooler. John Baizley (Baroness) gaat met Scott Kelly (Neurosis) en Pete Adams en Marak Sarba (ook Baroness) een set punk- en hardcore-klassiekers spelen. Dit gaat ongetwijfeld één van de meest epische dingen worden van Roadburn.
WOE – ZATERDAG 14.30 – EXTASE
Je moet altijd even wakker worden met Roadburn, begrijp ik helemaal. Dat doe je het beste met een kop gitzwarte koffie en als het zaterdag is met de compromisloze black metal van Woe. De Amerikanen mogen dan niet het genre gaan veranderen, ze hebben een clean, ramstrak geluid dat ongeveer even hard erin knalt als een driedubbele espresso. Prima combi dus.
ACB OF CAÏNA – ZONDAG 17.30 – 013 GREEN ROOM
Ja, ik wil ook Ulver zien, maar die tip had je zelf kunnen verzinnen. Caïna bracht vorig jaar nog een uitstekend album uit, maar hield ook op te bestaan. Andrew Curtis-Brignell wilde vooral meer tijd met familie doorbrengen, maar echt lang heeft hij dat niet volgehouden. Op Roadburn speelt hij een speciale set rondom de plaat ‘Mourner’. Een prima gelegenheid dus om dat nog eens te zien.
Bonustip: TEMPLE OV BBV – ZONDAG 15.00 – 013 MAIN STAGE
Ik weet het, om 15.00 uur klaar staan op zondag is een bruut verzoek, maar voor deze show van Radar Men From The Moon en Gnod wil je gewoon present zijn. Eerder werd dit uitgevoerd op Eindhoven Psych Lab en dat was me een partij gaaf. Dus, dat koffieverhaal, maar dan anders.
INGMAR GRIFFIOEN (HOOFDREDACTEUR)
SUBROSA – DONDERDAG 17.00 – 013 MAIN STAGE // – ZATERDAG 19.50 – HET PATRONAAT
For This We Fought The Battle of Ages haalde vele jaarlijstjes van de NMTH-crew en het is dan ook een droom dat we SubRosa (na de show van 2015) dit jaar weer prominent op Roadburn aantreffen. De Salt Lake City sludge en post-metal krijgt met de zalvende stem van Rebecca Vernon en de klassieke elementen (violen) een bijzondere lading. Dit jaar krijgen we zelfs tweemaal SubRosa: ze trappen het festival bijna af, vanaf 17.00 op donderdag met een integrale uitvoering van For This We Fought The Battle of Ages (review hier). We kijken minstens zozeer uit naar de tweede, SubRosa Subdued, set op zaterdag om 19.50 uur in het Patronaat, en naar hoe de band semi-akoestisch overkomt.
TRUE WIDOW – VRIJDAG 16.20 – 013 GREEN ROOM
Helemaal bovenaan (ok, op nr. 2) van m’n jaarlijst staat de laatste plaat van True Widow en Avvolgere zette het kippenvel er net meteen weer op. En dat terwijl Circumambulation al zo’n inslaand succes was. Op de opvolger raakt de meeslepende mengeling van shoegaze, stoner en doomy rock nog dieper. Doen een mooie Europese tour met King Woman (28-4 in Vera) en het is heel verblijdend dat beide geestverwante acts in Tilburg spelen.
TELEPATHY – VRIJDAG 22.10 – CUL DE SAC (NMTH STAGE)
Het was je al opgevallen dat we met NMTH weer 4 dagen het programma in Cul de Sac hosten. Daarvan kunnen we je met de hand op het hart heel veel aanbevelen en kiezen is net zo gruwelijk als kiezen uit het hele Roadburn-programma. Een wellicht minder bekende noot dan maar: Telepathy. Een van de fijnste post-metalgroepen die we afgelopen jaar ontdekten, en dus op Pinguin Radio draaiden, komt ‘gewoon’ uit Colchester en Bristol. De Engelsen serveren instrumentale sludge en post-metal met prog-trekjes, die berespannend en strak van de plaat komt. Debuutplaat Tempest is zeer de moeite.
SLOMATICS – ZATERDAG 18.40 – GREEN ROOM
Slomatics heeft de naam goed gekozen. Denk aan zeer diepe, zware en traag voortrollende doom. Het is dat op de plaat Future Echo Returns (2016) halverwege de 6 ijle rustgevende minuten van Ritual Beginnings in zijn gebouwd, anders had het duo uit Belfast je helemaal ‘platgebulldozerd’. De Noord-Ieren hebben vijf albums en een split met Conan uit en die zijn allemaal je trip naar de merch-tafel waard. In de oefenruimte klinken ze al zo, kun je nagaan in de Green Room:
EMMA RUTH RUNDLE – ZONDAG 20.50 – GREEN ROOM
Rijkelijk laat, maar onlangs helemaal ontdekt. Laat voor een liefhebber van songwriters als Chelsea Wolfe (we hoeven je niet te vertellen dat je die vrijdag moet zien, toch?), Angel Olsen en Scout Niblett, die hun zielenroerselen zo kwellend en beklemmend schoon weten over te brengen. Op haar laatste album, het fascinerende Marked For Death, wordt haar muziek volgens Pitchfork ‘nog net niet opgeslokt door duisternis’. De Amerikaanse blijft fier overeind in zeeën van melancholie, emotie, gothic en folk-noir.
JURGEN DE RAAD (RECENSENT/VERSLAGGEVER)
UNEARTHLY TRANCE – DONDERDAG 17.40 – 013 GREEN ROOM
Heavy blackened sludgers uit New York. Weten goed wat akeligheid aan de dag te leggen, in hun rauwe en indringende songmateriaal. Na een afwezigheid van drie jaar – waarin succesvol actief in death/doom zwaargewicht Serpentine Path – kwam men in 2015 weer bij elkaar. Met verse plaat Stalking The Ghost spuugt Unearthly Trance opnieuw die no-bullshit sludge gemeen hard uit. Gebracht met een punk-mentaliteit en in gitzwarte occulte verpakking.
Oranssi Pazuzu // foto: Paul Verhagen
EMPTINESS – VRIJDAG 18.20 – HET PATRONAAT
België bulkt al lang van bands met een sterk eigen gezicht. En tegenwoordig ook in het harde segment. Zo zijn daar Amenra, Oathbreaker (dit jaar allebei eveneens present op Roadburn) en Steak Number Eight. Emptiness hoort daar zeker bij. Deze illustere Brusselaars gaan het experiment niet uit de weg bij hun horror-esque vermenging van black en death metal. Laatste plaat Not For Music legt de experimentele lat nog iets hoger. Laat je mogelijk meenemen in een set die vol zal staan met bevreemdende metal, excentriek doorvlochten van vleugen wave, shoegaze en ambient.
ORANSSI PAZUZU – ZATERDAG 16.40 – 013 MAIN STAGE
Het Finse gezelschap was een revelatie op Roadburns vorige editie. Het is zodoende niet heel vreemd dat nu het hoofdpodium mag worden beklommen. Onderhand een groot uithangbord van het vooruitstrevende Svart Records label geworden, brengt het sextet een nog altijd zielen winnende unieke post-black-versmelting. Oranssi Pazuzu beweegt zich op een typisch Scandinavische manier op de scheidslijnen van onder andere black, psych en experimental. In avontuurlijk kronkelende trips verkennen de Finnen de donkerste uithoeken van geest en ruimte. Live eigenlijk een niet te missen belevenis.
SUMAC – ZONDAG 17.00 – HET PATRONAAT
De formatie rond voormalig Isis-boegbeeld en post metal-trendsetter Aaron Turner. Deze drie Amerikanen gaan nog een stuk onconventioneler te werk dan ooit bij Isis het geval was. De asgrauwe sludge kenmerkt zich door afwijkende songstructuren – op tweede album What One Becomes nog meer dan op debuut The Deal – die al broeiend, piepend en knarsend neigen naar chaos. Bovendien voorzien van een intrigerende zweem nihilisme. En, oh ja.. houd die drummer in de gaten. Nick Yacyshyn (tevens in Baptists) is namelijk een geweldenaar.
INTER ARMA – ZONDAG 23.30 – HET PATRONAAT
Zéker niet de andere acts ermee tenietdoend, maar Inter Arma is wel een hele mooie afsluiter van deze Roadburn-editie. Hun vorig jaar verschenen plaat Paradise Gallows liet mij goed opstijgen, voor zover voorgaand werk dat ook al niet deed. De mannen uit Virginia zijn meesterlijke sfeerkickers die het flikken om in een veelvoud aan stijlen krachtige nummers te serveren, daar waar menig kruisbestuivende genregenoot nog weleens wil stranden. Van (blackened) sludge en post-metal tot prog en southern aan toe, weinig lijkt de Amerikanen te hoog gegrepen.
PAUL VERHAGEN (FOTOGRAAF)
SCHAMMASCH – VRIJDAG 14.30 – HET PATRONAAT
Schammasch speelt Triangle in z’n geheel. En laat dat nou net de nr. 1 van mijn jaarlijst van 2016 zijn. Op Eindhoven Metal Meeting warmden ze al op met heeeeeel veeeeeel rook. Eens kijken of Het Patronaat dit geweld kan verduren.
EMPTINESS – VRIJDAG 18.20 – HET PATRONAAT
Hun show zal je bij de keel grijpen. Ingehouden emotionele muziek met semi-fluisterstem. Het creëert een spanning die niet valt te negeren. De avant-gardische post-black wave zal je verder de diepte in trekken en no-way dat je terug vecht.
BATUSHKA – DONDERDAG 23.10 – HET PATRONAAT
Nogal omvergeblazen door hun album ‘Litourgiya’. Een hoogmis in anonimiteit. Zware ‘gothische’ black in dampende wierrook. Papa ‘Ghost’ is inmiddels ontmaskerd, maar wie o wie zitten er achter het gewaad van deze Poolse ‘supergroep’?
MY DYING BRIDE – ZATERDAG 21.20 – 013 MAIN STAGE
‘Turn loose the swans’ in z’n geheel. Kom maar op en breng me terug naar de mid 90ies, waarin deze tape overuren draaide in m’n walkman. Heerlijk zwelgen in de romantiek van self-pityness.
INTER ARMA – ZONDAG 23.30 – HET PATRONAAT
Zondag, laatste band, Het Patronaat. Deze settting lijkt mij ideaal voor de trip van Inter Arma. Die laatste plaat ‘Paradise Gallows’ is een regelrecht meesterwerk.
TIMOTHY AARBODEM (RECENSENT/VERSLAGGEVER)
JOY – DONDERDAG 23.40 – CUL DE SAC // VRIJDAG 18.30 – EXTASE
Trio uit het zonnige San Diego. Denk Hendrix, Cream, Blue Cheer maar ook Earthless en Radio Moscow. Thomas DiBenedetto is een beest achter de double bass drumkit, terwijl Zachary Oakley ‘mind-melting’ gitaarsolo’s op je afvuurt. Dit alles is verpakt als een lekkere, vette doobie.
HARSH TOKE – DONDERDAG 19.00 – CUL DE SAC // VRIJDAG 00.20 – 013 GREEN ROOM
Uit hetzelfde, zonnige San Diego als JOY. Beide bands zijn ook samen op toer in april. Harsh Toke maakte al eerder furore op Roadburn in 2014 met hun lange, psychedelische jams. Dit jaar doen ze zelfs een speciale set met Roky Erickson covers, de frontman van de legendarische 13th Floor Elevators.
COVEN – DONDERDAG 20.20 – 013 MAIN STAGE
Dit is toch wel heel speciaal. De cultband uit Chicago speelt op Roadburn hun eerste show op Europese bodem, en zelfs hun eerste show sinds decennia. Het debuut ‘Witchcraft Destroys Minds & Reaps Souls’ kwam al uit in 1969 en wordt beschouwd als een van de eerste platen waarop occulte en satanische thema’s en teksten te horen zijn. De invloed van zangeres Jinx Dawson en haar band Coven is nog altijd aanwezig in de huidige stroming van occult geïnspireerde bands.
MAGMA – VRIJDAG 15.30 – 013 MAIN STAGE
Met elementen uit progressieve rock, avant-garde en jazz is het lastig een pijl te trekken op de muziek van de Franse band. Hierdoor moet je ze een keer live ervaren en je laten bedelven onder hun orkestrale sound. Magma is opgericht in 1969 door drummer Christian Vander en draagt een bijzondere, utopische visie uit. Met een zelf verzonnen taal, het Kobaïaans, schetst de band een verhaal over de fictieve planeet Kobaïa en zijn bewoners die de gedoemde planeet Aarde hebben verlaten voor een beter leven. Magma zal de focus leggen op de plaat Mekanïk Destruktïw Kommandöh.
RADAR MEN FROM THE MOON – ZONDAG 23.40 – 013 GREEN ROOM // TEMPLE OV BBV – ZONDAG 15.00 – 013 MAIN STAGE
Ondergetekende heeft ze één keer mogen meemaken op de Grauzone Summer Special in het Zuiderparktheater te Den Haag, met een korte doch krachtige set. Fijn dat ook Nederlands talent belicht wordt op het festival. De band die vernoemd is naar de gelijknamige Sci-Fi serie uit de jaren ’50 is meerdere keren op het festival te zien, waaronder hun collaboratie met GNOD onder de naam Temple Ov BBV, maar sluit mooi de laatste dag af in de Green Room.
TIM VAN DER STEEN (INTERVIEWER/VERSLAGGEVER)
AMENRA – VRIJDAG 20.40 – 013 MAIN STAGE
Na de hoogmis van Amenra op Roadburn, één van de beste shows van 2016, kan ik niet anders dan reikhalzend uitkijken naar deze set. 013 kleurde vorig jaar gitzwart en werd door deze Belgen vakkundig de grond in gestampt met een verzengende lading post-metal.
PERTURBATOR – VRIJDAG 00.40 – HET PATRONAAT
Hard en heavy komt in vele vormen, niet alleen met gitaren. Roadburn staat ook altijd open voor het experiment. Zo ook in de vorm van Perturbator, het alias van Fransman James Kent. Hij maakt een stevige lading cyberpunk synthwave, elektronisch, duister en dansbaar.
BACKWOODS PAYBACK – DONDERDAG 23.20 – EXTASE
Dit trio uit Pennsylvania staat dan weer garant voor een stevige doos stoner die zo uit de koker van Torche had kunnen komen. Een klassieke feel met een goede drive, zo lust ik het graag.
AHAB – ZATERDAG 20.10 – 013 GREEN ROOM
Wie mijn stukken over bijvoorbeeld Into The Void heeft gelezen zal het niets verbazen dat ik kick op een duistere dosis laag en traag. Daarvoor zijn we op Roadburn bij bijvoorbeeld Ahab aan het juiste adres. De Duitse band opereert onder de noemer funeral doom. Hoewel ik dit geweld waarschijnlijk nog liever had gezien in het kerkachtige gewelf van Het Patronaat (hoe tof was Oranssi Pazuzu daar vorig jaar!) kan het ook bijna niet mis gaan in de Green Room. Hel en verdoemenis in die donkere hal, ik ga er nu al hard op.
PALLBEARER – ZONDAG 16.30 – 013 MAIN STAGE
Deze Amerikaanse band uit Arkansas levert dan weer doom van het toegankelijke type. Hun platen worden terecht geroemd door de internationale media. Zo ook Heatless, de meest recente teerling die dit jaar nog verscheen. Nu eens kijken of zij deze reputatie ook live kracht bij zetten, de verwachtingen zijn alvast hooggespannen.
UITSMIJTER VAN TIM NAMENS NMTH:
Dit is natuurlijk slechts een greep uit het programma en omdat ik weer veel te laat aan het cherrypicken begon waren enkele persoonlijke favorieten als bijvoorbeeld Bongzilla, Inter Arma en Baroness al gekaapt. Wat mij aan Roadburn vooral is opgevallen is dat het festival er bij uitstek in slaagt om bands in een setting te laten optreden die ervoor zorgt dat zij boven zichzelf uitstijgen. Of dit nu komt door de bijna mythische status die Roadburn in de internationale pers heeft gekregen, het extreem dedicated publiek, de kans die sommige bands krijgen om voor een groter publiek te spelen dan normaal of de vibe in Tilburg maakt daarbij niets uit. Om deze reden zie ik ook weer uit naar Ortega. De Groningse bazen die het tijdens Le Guess Who? vorig jaar wel deden in dB’s, waar de sfeer klopte. In de thuishaven tijdens Eurosonic kwam het door setting en beperkt publiek niet van de grond maar straks in Cul de Sac (samen met Gnaw Their Tongues) kan het bijna niet misgaan. Hoewel het dus zeker zaak is om ook zelf goed door het programma te spitten en zelf te bepalen wie het voor jou wel eens konden gaan doen straks, de kans dat je een willekeurige zaal binnenwandelt en iets heel bijzonders meemaakt is ook dit jaar weer buitengewoon groot.
We schreven al veel over Roadburn, heel veel, onder meer een berg recensies. Check zeker ook:
– Interview met Walter Roadburn
– Interview met Roadburn/NMTH Introduces act Laster
– Interview met Zeal and Ardor
– Het programma van de NMTH-stage in Cul de Sac
– De blokkenschema’s
We zien je volgende week op Planet Roadburn!
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.