Church of Misery op Desertfest, Foto Roy Wolters
Jubileumtijd! De vijfde Into The Void is aanstaande. Deze vrijdag en zaterdag is het al zover, dan vindt het internationale festival voor stoner, sludge en doom plaats in de zalen van Neushoorn, Leeuwarden. Op vrijdag in twee zalen, op zaterdag zijn er vier ruimtes in gebruik waaronder ook het Neushoorn Café en een aan Bidi opgedragen podium boven. Al met al staan er 32 acts op het menu en waar je vrijdag nog om-en-om kunt losgaan, zijn er zaterdag gruwelijke keuzes te maken. Alle reden dus om je wat gidsing te bieden middels een mep tips van onze redacteuren.
Er is nog veel meer dan deze twaalf tips, nog twintig acts dus, waaronder ook een aantal hele fijne Nederlandse bands. Check de timetable hier.
INGMAR GRIFFIOEN
GOLD – vrijdag 19:30-20:15 – Arena
Into The Void heeft op vrijdag al een mooi programma staan inclusief Nederlandse troeven Stone In Egypt en GOLD. De Rotterdamse ‘post-everything’ dark-rockers beginnen eind november weer aan een Zuid-Europese tour die ze in alle betrokkenheid ‘Binge-watching the world collapse’ gedoopt hebben. In december doen ze overigens ook Sittard, Deventer, Utrecht en Leeuwarden aan. Zo lang wil je niet wachten op de band die vorig jaar met Optimist een ijzersterk derde album afleverde. De groep weet in video’s heel goed de vinger op de pijnlijke (kolonialistische, kapitalistische, materialistische, gewelddadige) maatschappijnpunten te leggen. Live ligt de stem van sirene Milena Eva ook fraai op die uitwaaierende post-gitaren en zorgt GOLD voor bedwelmende sets.
TELEPATHY – zaterdag 14:00-14:45 – Grote Zaal
Zware sludge met lichte proggy en post-metaltrekjes. Het Britse Telepathy doet dat op instrumentale en op tamelijk overtuigende wijze. Beter check je die langspeler Tempest van eerder dit jaar voor een verbluffend staaltje heavy sludgende post-metal. Live ging het nog wat verwoestender dan verwacht los, zo zagen we ze op het NMTH x Roadburn-podium in april de Cul de Sac zowat met de grond gelijk maken. Off stage hele lieve jongens verder trouwens, maar oh man wat gaat het er op de planken aan toe… Zaterdag dus als opener in de Grote Zaal, waar je toch tijdig bent omdat je eerst de Bredase sludgers/doomers The Fifth Alliance in de Arena wilt zien.
NEOSLAVE – zaterdag 01:15-02:00 – Podium Bidi
Het verhaal is bekend: Promotor Danny ‘Bidi’ van Drongelen overleed in juni veel te vroeg aan een hartstilstand en dat liet diepe sporen na in de muziekwereld (IM hier). Je kunt haast niet op een heavy festival komen, zonder mensen tegen te komen die wat met Bidi hadden of deden en zeker niet zonder één van de bands die hij promootte te zien. Die dingen komen samen op Into The Void, waar organisator Paul van Berlo zijn makker eert met een eigen podium. Vijf acts spelen er op Podium Bidi zaterdag en die hebben allemaal wat met Bidi. Opener is de Franse progmetalband Klone, die hij me vaker aanbevolen heeft. De afsluiter is ook helemaal in de geest van Bidi, die de laatste tijd een warm pleitbezorger was van synthwave-acts als Perturbator en Carpenter Brut, beide actief op de laatste Roadburn-editie. Het Belgische Neoslave, een dark-/synthwave-project van een ex-gitarist van BEAR, zal meteen het hele festival uitblazen.
JURGEN DE RAAD
OHHMS – vrijdag 20:15-21:00 – Grote Zaal
Afgelopen weekend op Desertfest in Antwerpen leek het podium te klein voor de furieus sludgende post metal-stormram uit Canterbury. Het gaat hard met de Britten. Nog maar drieënhalf jaar bezig zijn en in die tussentijd al twee uitstekende EP´s plus de internationaal pas goed bejubelde full-length The Fool (uit sinds eind maart) loslaten, dan doe je het zeker goed. En ook op het podium weet het vijftal dus van wanten.
OHHMS zindert op veel fronten. Met heavy stonerriffs die niet alleen herhalen in hun psychedelische beleving. Nee, het is bij OHHMS een enerverend op- en afbouwen binnen verrassende songstructuren. Niet alleen vloeien sludgy doom-kanten door in post metal-idiomen, ook zijn er onder meer grungy zwemen en reflectiemomenten à la Pink Floyd te vinden binnen OHHMS’ bulderbak. Mooie nuances, hoor. Allemaal knap en boeiend samengesmeed in onbevangen rauw en progressief klinkende songs. Oh ja, bijna die geweldige zang van Paul Waller vergeten. Over rauw gesproken… Energiek ook, en helemaal passend bij OHHMS’ urgente krachttoeren. Was het maar al vrijdag!
CHURCH OF MISERY – zaterdag 17:00-18:00 – Grote Zaal
De Japanners zijn een grote naam op de Into The Void-affiche van dit jaar. De dreunend doomende psych-stoner spreekt dan ook behoorlijk tot de verbeelding. Doorgebroken in 2001 met album Master of Brutality – ja, zowel titel als hoesconcept verwijzen naar Black Sabbaths Master of Reality –, braken de Aziaten principieel met de typische stoner-thematiek van wietcultivering of reizen/trippen naar onbekende sterrenstelsels. Church of Misery plofte daarentegen rond in teksten over geesteszieke seriemoordenaars en dat doet het nog steeds. Onverbloemd; scherp en bitter. Het zit volledig in de lijn van die alles vloerende poepdikke grooves en lome riffs. Ondertussen zes langspeelplaten en ettelijke EP´s/splits verder komt deze stoomwals zeker nog niet tot stilstand. Al leek het daar in 2014 wel even op. Bassist en man van het eerste uur Tatsu Mikani liet toen zijn bandmaten achter zich en vertrok naar de VS. Daar maakte hij onder andere met Scott Carlson (Repulsion, ex-Cathedral) de plaat And Then There Were None… (uitgebracht in 2016).
Inmiddels weer terug in Japan heeft Mikani nu een andere band om zich heen verzameld en worden de internationale podia opnieuw stevig veroverd. Church of Misery zal zaterdag mogelijk ook de zaal aan gort spelen. De kans is groot, op Desertfest Belgium gaf men zondag al een dikke set weg. Aanstaande vrijdag kun je de band trouwens nog spotten in cultuurfabriek Hall of Fame in Tilburg (enige Nederlandse clubshow).
IZAH – zaterdag 18:15-19:00 – Café
IZAH presenteerde in 2015 meteen op Roadburn zijn debuutplaat Sistere. Een prachtige thuiswedstrijd voor de zes Tilburgers, die hun publiek toen geheel aan de voeten kregen met hun hartroerende reis door donker en licht, vervuld van hoop en vrees. Deze Hollandse meesters van hard en zacht nemen je mee in een rijkelijk geschakeerde sound. Op het ene moment slaan versplinterende hardcore grooves je om de oren, op een ander moment zit je in een sereen post-rockend landschap. Of ga je van donkere ambient via geïmproviseerde noise naar hypnotiserende black, dan wel tril je verder op massief sludge-geweld. Vele podia werden al beklommen. Die deelde men met grote namen als Baroness, Mono en Wolves in the Throne Room. Maak de borst maar nat voor dit gelouterde stel zware sfeerkickers.
MERIJN SIBEN
GOD IS AN ASTRONAUT – vrijdag 23:30–0:30 – Grote Zaal
De headliners op de vrijdag zijn de Ierse post-rockveteranen van God Is An Astronaut. De goddelijke instrumentale verhalen van dit trio zorgen gegarandeerd voor een stille zaal en een aandachtig publiek. Zowel de melancholische soundscapes als zware uitbarstingen lopen naadloos in elkaar over, en lopen regelmatig zelfs innig met elkaar synchroon. Met zeven albums op zak en een arsenaal aan meeslepende songs is deze band dan ook een perfecte afsluiter voor de vrijdag. Zoete dromen erna, dat is wel een zekerheidje.
CANDLEMASS – zaterdag 21:00–22:15 – Grote Zaal
Een naam die synoniem geworden is voor doom metal. Samen met podiumgenoten Saint Vitus (te zien op vrijdag) is Candlemass uit Zweden ongetwijfeld een van de pioniers van het genre. Hoe kan het ook anders als het debuut uit 1986 de veelzeggende titel Epicus Doomicus Metallus draagt. Want episch is het, dankzij een injectie van klassieke heavy metal bestaande uit melodieuze vocalen, diepe riffs en bombastische drums. De doom metal gaat vaak genoeg over op een sneller tempo, maar Candlemass blinkt het meest uit in het langzame, zonder de songstructuur uit het oog te verliezen. Aanbid deze Zweedse goden dus op dag nummer twee.
PG.LOST – zaterdag 22:00–23:15 – Arena
De naam van deze eveneens Zweedse band lijkt haast op een foutmelding die je krijgt op de computer. Cryptische bandnaam daargelaten, lijkt pg.lost na hun recente album Versus in ieder geval klaar om zich te bewijzen aan het Friesse publiek. Ze kenmerken zich niet alleen door galmende postrock, maar staan eveneens bekend om hun stampende stonerrock-uitbarstingen, dat als geheel een euforische muzikale trance tweegbrengt. Met een ruime speeltijd van een uur en vijftien minuten moet dat wel goedkomen dus. Het album ging vorig jaar nog op NMTH in première:
TIM VAN DER STEEN
GOMER PYLE – zaterdag 16:15–17:00 – Arena
De eerste van twee bands, die ik voor het eerst zag op Roadburn. Kan een risico zijn natuurlijk: de omstandigheden in Tilburg zorgen zo vaak voor bijzondere shows dat een band ergens anders al snel kan tegenvallen. In dit geval heb ik er wel vertrouwen in. Beide Bands zag ik destijds in Cul de Sac. Absoluut niets tegen Cul, de sfeer is er geweldig en in die kleine kuil broeit het steevast als een malle. Het geluid over het Function One systeem van de Neushoorn heeft alleen wel een niveau, dat in die kleine kroeg in Tilburg simpelweg niet haalbaar is. Ik meen mij te herinneren dat ik vorig jaar wel wat gezegd heb over het geluid in Leeuwarden. Dit belooft dus veel goeds voor die zware psychedelische stoner van het Nederlandse Gomer Pyle. Hangen in de groove komt toch het beste tot zijn recht als ook het sublaag toereikend is.
ROTOR – zaterdag 19:00–20:00 – Grote Zaal
Je kent het vast nog wel, die begintijd van het downloaden. Na Napster en Kazaa ontdekte ik opeens Soulseek: een p2p programma waarbij je direct kon downloaden van een specifiek persoon, en daarbij ook in de rest van zijn persoonlijke library kon zoeken, inclusief chatfunctie dus je kon diegene ook nog eens vragen naar de pareltjes uit zijn collectie. Zo kwam ik een jaar of vijftien geleden dus uit bij RoToR. De Berlijnse band bestaat al sinds 1998 en maakt instrumentale stoner/kraut/spacerock, dat kende ik destijds nog niet! Ik heb de RoToR een tijdje goed gevolgd maar later verloor ik de Duitsers toch uit het oog. Staan zij nu gewoon in Leeuwarden op het affiche! Nog nooit gezien, zelfs nog nooit op een programma aangetroffen en volgens mij een hele toffe trip. De platen zijn in ieder geval nog steeds heel dik. Zoek ze overigens niet op Spotify, dat is vermoedelijk de thrashmetalband uit Jakarta. Hier moet je zijn:
STONE IN EGYPT – zaterdag 0:15–1:15 – Arena
Stiekem is mijn grote tip: ren in de Neushoorn gewoon als een malle heen en weer tussen die podia om zoveel mogelijk mee te pikken. De programmering is ook dit jaar weer ijzersterk, dus de kans dat er veel tegenvalt is bijzonder klein. Sterker nog: de kans dat je heel veel toffe nieuwe bands ontdekt in relatief kort tijdsbestek is enorm groot. Sla tijdens dat rennen vooral Stone In Egypt niet over. Zeker geen nieuwe band trouwens, het trio werd al in 1997 opgericht. Mijn eerste kennismaking was alleen pas vorig jaar in Cul de Sac. Daar kwam de oerdegelijke stonersludge van deze oude rotten wel bijzonder lekker binnen. Wij troffen Into The Void-boeker Paul van Berlo daar toen ook, vooraan bij het podium en hij zag dat het goed was. Geen verrassing dus toen Stone In Egypt ook hier op het affiche opdook, wel een keuze waar wij vierkant achter staan!
Stone In Egypt op Roadburn 2017, foto Tim van der Steen
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.