NMTH tipt Desertfest 2018 van Wo Fat en Elder tot Naxatras en High On Fire

Terwijl de voorpret voor deze editie al even gierende proporties aan heeft genomen, ging de NMTH-redactie ook nog tips samenstellen voor Desertfest. Niet te doen natuurlijk om dat enthousiasme te beteugelen en dat proberen we dan ook niet. Er zijn weer drie dagen Desertfest (vrijdag 12 tot en met zondag 14 oktober), die zijn wederom überstraf geprogrammeerd en er zijn weer zo goed als geen kaarten over voor het Antwerpse woestijnfestijn. Alleen voor vrijdag kun je nog scoren en ook de openingsdag is trouwens zeer je moeite waard. Verder hopen we je sowieso in Muziekcentrum Trix te zien voor deze herfstige viering van alles wat heavy rockend, psychend en doomend is.

Promotioneel voorproefje:

INGMAR GRIFFIOEN (HOOFDREDACTEUR)

The Oscillation – Zaterdag, Canyon Stage 18:40 – 19:30
Het Londense The Oscillation, een nogal productief collectief rond creatief psychend brein Demian Castellanos, bezorgt steevast hevig spacende releases waarop we gretig naar andere oorden vertrekken. Niet voor niks al eerder getipt. En zeker wel vanwege onderstaande plaat op Fuzz Club Records: een diepe psychrock x Kraut x experimentele elektronica-trip uitgesmeerd over zes heerlijke tracks.

<a href="http://theoscillation.bandcamp.com/album/wasted-space">Wasted Space by The Oscillation</a>

Messa – Zaterdag, Vulture Stage 21:40 – 22:30
Ok, ik geef het grif toe: ik heb een enorm zwak voor (donkere, getormenteerde) vrouwenstemmen. Check die nieuwe Emma Ruth Rundle en smelt mee, en bij vrouwenstemmen in combinatie met doom gaan er nog een paar plusjes bij (Windhand, Windhand, die nieuwe Windhand!!). Met die combi zoog het Portugese Sinistro me op Roadburn en Graspop helemaal mee. Messa sla ik nog hoger en vooral zwaarder aan. De Italiaanse band rond Marco Messa, met huilende zangeres Sara, noemt het ‘scarlet doom’ en voegt daarvoor ook elementen als black, ambient, prog en jazz toe. Zo ook op het erg geslaagde nieuwe album Feast for Water. Precies dat verwachten wij ook te doen in Antwerpen, hoewel het ook zomaar schuimend gerstenat kan zijn in Trix.

Yuri Gagarin – Zaterdag, Canyon Stage 22:15 – 23:15
Yuri Gagarin leerden we kennen via (Geheimtipp!) Sulatron Records, het in superbe psych en Kraut specialiserende label van Duitse psych-meester Sula Bassana. Deze Zweden brachten (onder andere) daar al meerdere releases uit, die altijd garant staan voor de diepere psychtrips. Het is overigens onderhand wel tijd voor een opvolger van deze favoriet:

<a href="http://yurigagarinswe.bandcamp.com/album/at-the-center-of-all-infinity">At The Center Of All Infinity by Yuri Gagarin</a>

Naxatras – Zondag, Canyon Stage 22:15 – 23:15
De debuutplaat van Naxatras drie jaar terug ontdekt via het onvolprezen schitterende YouTube-kanaal Stoned Meadow Of Doom. Wat blijkt? Inmiddels ligt er een derde plaat, terwijl de tweede compleet aan me voorbij is gegaan terwijl ik die eerste aan het grijs draaien was… Never mind, want het is tijd voor meer HARD groovende heavy psychrock van deze Grieken, die door Desertfest met een heel mooi timeslot op waarde geschat worden.

STEVEN GRÖNIGER (VERSLAGGEVER/SAGA’S)

Dead Meadow – Vrijdag, Desert Stage 21:00 – 22:00
De Washingtientonners timmeren inmiddels al 20 jaar aan de weg met mokerfijne psychedelische rock vol Sabbath-riffs, Blue Cheer-agressie en Robin Thrower psych-blues. Intens, intiem en buitengewoon fijne space-trips. En voor de echte liefhebber staat er aanstaande woensdag al een belevenis op stapel, want dan staan ze in de Utrechtse dB’s.

Elder – Zondag, Desert Stage 21:00 – 22:00
Als je het hebt over eigenwijs, technisch vernuft en met name schijt hebben aan hokjes-genre-denken, dan is Elder je dealer en je drug. Echt fucking niet normaal deze band…

The Well – Zondag, Vulture Stage 23:25 – 00:15
Duivelse tri-tone hemel van het prettige soort, compleet in de sfeer en de traditie van Black Sabbath Blue Öyster Cult en Coven.

<a href="http://thewellaustin.bandcamp.com/album/pagan-science">Pagan Science by The Well</a>

Whores. – Zondag, Canyon Stage 00:15 – 01:15
Afsluiters van deze editie zijn de maniakale ‘Amphetamin Reptile noiserockers’ – met een blaffende zanger om de boel even uit al het stonerspacetrippen te rukken – Whores. dus. Gewoon nog even lekker helemaal standje tyfes-naar-de-tering gaan en dan opfokken, want klaar.

TIM VAN DER STEEN (VERSLAGGEVER)

Stiekem heb ik met mijn betoog over High On Fire afgelopen week de grootste tip al gegeven natuurlijk, maar die heeft collega Roy al gejat dus kies ik hier iets anders. Sowieso is de line-up in Trix dit jaar dermate ziek dat het eerder moeilijk is om te kiezen uit de dikke namen dan om favorieten aan te wijzen. Op Doomstad en Roadburn bewees Wiegedood zich als een must-see, en afgelopen weekend op Soulcrusher kon men absoluut niet om Yob heen. Gelukkig speelt er ook genoeg spannends dat nog iets minder bekend is.

Wo Fat – Vrijdag, Canyon Stage 00:15 – 01:15
Wo Fat springt er voor mij wel uit. Sinds deze stonerbazen uit Dallas mij in 2014 met The Conjuring voor mijn kaak rosten houd ik hen goed in de gaten. Toch heb ik ze nog niet live kunnen zien. Jammer! Zeker omdat de sludge sindsdien nog wat psychedelischer werd opgediend met Midnight Cometh.

<a href="http://wofat.bandcamp.com/album/midnight-cometh">Midnight Cometh by Wo Fat</a>

Wyatt E. – Zaterdag, Canyon Stage 17:15 – 17:55
In januari fikte de Belgische noiseband The K. keihard onze showcase tijdens Eurosonic in de Benzinebar af. Na afloop sprak ik frontman Sébastien von Landau die mij een cd in de handen drukte van zijn andere project Wyatt E. “If you like Om, I think you’ll enjoy this too!” Geen woord aan gelogen, de atmosferische ambient doom, perfect ook als contragewicht op het snellere gitaargeweld in Trix. Best een politiek beladen band ook. Zij spelen met hun Arabische invloeden ook graag in Israël, en waar hij The K. aanvoert in zijn onderbroek trekt Von Landau met Wyatt E. graag een boerka aan.

<a href="http://wyattdoom.bandcamp.com/album/exile-to-beyn-neharot">Exile to Beyn Neharot by Wyatt E.</a>

Dopethrone – Zaterdag, Canyon Stage 00:15 – 01:15
Als je je band al vernoemt naar de legendarische plaat van Electric Wizard is het wel: go big or go home. Dopethrone doet dat eerste wel, zo veegden de Canadese sludgers recent De Helling nog tegen de vlakte. Super smerig, zo lust ik ze graag.

<a href="http://dopethrone.bandcamp.com/album/transcanadian-anger">TRANSCANADIAN ANGER by DOPETHRONE</a>

ROY WOLTERS (FOTOGRAAF)

Sasquatch – Vrijdag, Canyon Stage 22:15 – 23:15
PoweRRRRR!!! Van die bands die al geruime tijd op het bucketlijstje staan, maar helaas niet zo heel vaak in de buurt spelen. Laatste langspeler Maneuvers is toch echt wel een blijvertje en staat dan ook terecht in de NMTH Album van het Jaar-lijst van vorig jaar. Het is hard gaan op tracks als Rational woman en Destroyer. Gaat dat zien op den vrijdag.

Black Moth – Zaterdag, Desert Stage 16:15 – 17:00
Opener op de mainstage op de zaterdag. Sisters of the Stone was een van die plaatjes, die bij me bleef hangen toen ik de NMTH Hardhitters-lijst aan het luisteren was. Hint; nieuwe muziek ontdekken? Abonneer je! Een single van de in het begin van het jaar uitgekomen plaat Anatomical Venus. Female fronted, beetje stoner, beetje garage, beetje 60’s vibe. Gewoon lekker zeg maar.

High on Fire – Zaterdag, Desert Stage 23:00 – 00:15
De niet te missen headliner op de zaterdag. Nu is 2018 wel het jaar van de Pike frenzy… dus de kans dat je hem bij de groenteboer om de hoek tegenkomt, terwijl hij de dagelijkse dosis vitaminen inkoopt, is serieus groot zeg maar. Missen was dus niet echt een optie. Voor ondergetekende wordt het de vijfde keer dit jaar (okay toegegeven, één keer met zijn andere bandje). Wat dan wel weer nieuw is, is Electric Messiah, de nieuwe plaat uitgekomen op vrijdag 5 oktober (luister hieronder). Een eerste luistersessie dreunt, bij het schrijven van dit stukje proza nog steeds na in de oren. Benieuwd dus wat ze ten gehore gaan brengen tijdens Desertfest. Klassieker!