Sommige shows zijn altijd gezellig druk en Megadeth in 013 is geen uitzondering, ook niet op een dinsdagavond. De zaal staat goed vol en hoewel er nog wat plekjes op het balkon vrij zijn lijkt dit weer een succesvolle avond te worden in Tilburg. Inmiddels is het een mengeling van generaties die op de shows afkomen en het is niet ongewoon om een ‘vader/zoon combi’ tussen het publiek te spotten.
Tekst: Guido Segers / Foto’s: Paul Verhagen
Het is bijna 35 jaar geleden dat Dave Mustaine uit Metallica getrapt werd en Megadeth oprichtte. De band is al die tijd een vaste waarde gebleven in het metal-landschap. En Mustaine zelf is altijd een controversieel figuur gebleven met sterke overtuigingen op het vlak van geloof en politiek. Toch sluit het publiek deze avond de man in de armen. Het is de enige show in een zaal in Nederland dit jaar, de band speelde daarnaast enkel op het Veenhoop Festival (u denkt nu hard na of u dat festival kent). De groep toert met de plaat ‘Dystopia’ uit 2016, de vijftiende inmiddels en misschien wel de beste plaat die Megadeth ooit maakte.
Er is geen support vanavond, dus de band trapt meteen af in een overweldigende show of force van verbazingwekkend gitaarwerk. Zo stomen we in rap tempo door de eerste nummers als ‘Hanger 18′ heen. Even is het zoeken naar de juiste sound, maar als de band in de juiste flow zit is Megadeth niet meer te stoppen.
“Tonight it’s just we and you…”, kondigt Mustaine aan. Hij belooft het publiek zoveel mogelijk nummers te spelen vanavond en weinig te praten tussendoor. Dat is een belofte die de frontman zeker waarmaakt. De band maakt gebruik van een flinke video-wand. Waar veel groepen hier opgehemelde Windows Media Player beelden laten zien, heeft Megadeth wel wat hele toffe visuals. Met name tracks van ‘Dystopia’ worden vergezeld van erg gave tekenfilm-verhalen. Die nummers zitten een beetje door de setlist heen verstopt, terwijl de rest van de set gevuld is met klassiekers en favorieten. Natuurlijk wordt er tussendoor ook even lekker gesoleerd door de heren, waarin vooral Dirk Verbeuren en Kiko Loureiro even hun moment in de spotlight krijgen.
Als we bij ‘A Tout Le Monde’ aanbelanden wordt wel duidelijk dat het stemgeluid van Mustaine niet meer is wat het ooit was. Als een hese kikker kwaakt hij zich met de nodige effecten door het nummer heen. Gelukkig valt het hele publiek in voor het refrein. Die nasale, bijtende stem van Mustaine is niet helemaal weg, want op ‘Sweating Bullets’ laat hij geen steken vallen. Waar het echt nodig is, wil veteraan Dave Ellefson nog even bijvallen op vocalen. Het is merkwaardig hoe solide de show is deze avond. Er zitten geen échte pieken noch dalen in het optreden en in een lange set blijft de band lekker doortrappen. Op routine fietst Megadeth door de avond heen, maar dat gebeurt zeker niet zonder spelplezier! Gitarist Kiko Loureiro staat frequent het publiek net wat meer op te jutten door zijn gitaarspel met gevoel voor show te brengen.
Op ‘Peace Sells’ komt ook Vic Rattlehead even een rondje over het podium wandelen. De mascotte struikelt nog wel bijna over de drum-riser, maar houdt zich staande. Voor het publiek is dit een set vol pieken, want eigenlijk wordt er bij elke gelegenheid wel meegezongen. Megadeth weet uiteindelijk niet de beloofde twee uur te vullen, maar met een complete ‘best of’ avond kan iedereen tevreden naar huis.
Meer foto’s van Paul Verhagen hieronder en op zijn website.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.