Julie Christmas in TivoliVredenburg. Foto Roy Wolters.
Throwing Bricks in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Julie Christmas heeft er al een opzienbarende, steevast interessante carrière op zitten. De verpletterende collaboratie Mariner met Cult of Luna bracht haar in 2016 in de spotlights bij het brede metalpubliek (die integrale set op Roadburn 2018 vergeten we niet snel), maar ook daarvoor al verwierf ze faam in de underground met noiserockformatie Made Out of Babies evenals het kortstondige post-metal project Battle of Mice, die in 2006 met A Day of Nights toch wel een vette cultplaat teweegbracht. Het werd echter ook weer hoog tijd voor een soloplaat, en vorige maand zag Ridiculous and Full of Blood het levenslicht, 14 jaar na voorganger The Bad Wife. Wat een doodnormale maandag had kunnen zijn, werd er een van aangenaam wegzwelgen in Tivoli Pandora door een gevarieerde pot post-metal. Met tevens Throwing Bricks als support. We waren erbij voor een verslag…
Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Roy Wolters
Throwing Bricks in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Throwing Bricks in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Throwing Bricks
Geen slechte opkomst voor een maandag: al bij Throwing Bricks staan er een paar honderd man. Een passende toevoeging ook direct, deze lokale sludgemaestro’s. Zo stonde ze al eens eerder in de Pandora voor het 48H project, hebben ze het afgelopen april tot Roadburn geschopt EN hebben we ook nog eens te maken met grote liefhebbers van Cult of Luna en Julie Christmas. En hoppakee: meteen maar even die zagende doom stoomwals van Ready To Fall, lekker! Het vijftal geeft niet zo’n verpletterende show weg als op Roadburn laatst, maar ze komen dichtbij. Überhaupt: de band is in een paar jaar tijd gegroeid tot een geduchte liveact, dankzij een hoop energie in de performance en een gevarieerde setlist. Niet alleen op een apocalyptisch dreunende track als False Promises bijvoorbeeld, maar ook afsluiter A Selfish Symphony van laatste EP Oud Zeer, met een prachtige bijdrage van Johanna Kouwenhoven op viool. Erg fraai!
Throwing Bricks in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Julie Christmas in TivoliVredenburg. Foto Roy Wolters.
Julie Christmas
Twee dagen terug maakten ze nog indruk op Hellfest, en nu is er toch mooi een show in TivoliVredenburg tegen aan geplakt. Ridiculous and Full of Blood is weliswaar pas een paar weken uit, maar het is er al een die heel wat indruk maakt middels diens gevarieerde en avontuurlijke songwriting, die kundig uitschiet naar grunge, noiserock en post-metal. Zoiets werkt erg goed met een strakke liveband, en Julie voorziet: naast Johannes Persson zelf ook nog eens leden van Spotlights en Candiria in het team. En potverdorie: dan beginnen ze ook nog eens met Bones In The Water van Battle of Mice. ‘I’ve got a present for you, it’s made from pieces of my skiiiiiiin!’, zo’n fenomenale, ijzingwekkende scream die door merg en been gaat, afkomstig van de verbazingwekkende stembanden van Julie. Werkelijk waar perfect bij stem, en ook nog eens uitgedost in een lichtgevend kostuum, dat steevast van patronen verwisseld.
Julie Christmas in TivoliVredenburg, foto Roy Wolters
Julie Christmas in TivoliVredenburg. Foto Roy Wolters.
Vervolgens is het meteen door met het opgefokte Thin Skin, die met alle hakkende grooves van dien de intensiteit naar een hoger niveau tilt. Het zijn de spanningsbogen waarmee beheerst gespeeld wordt vanavond. Supernatural bijvoorbeeld, die nog zo stuwend kalm begint, maar op sublieme wijze naar een opzwepend refrein klimt. Rustpuntjes duren zelden te lang, zorgvuldig afgemeten samen met de loeizware sludge passages. Zo ook in The End of the World, die grungy begint voor dat je doorboort wordt met brute vocalen van Johannes. Tevens opgedragen aan Roadburn baas Walter Hoeijmakers, die in de zaal is. De set lijkt eigenlijk steeds beter en beter ingespeeld te raken, waardoor chaotische rampestampers als Blast en The Lighthouse het bloed aan het koken brengen.
Julie Christmas in TivoliVredenburg. Foto Roy Wolters.
Zelfs een toegift blijft niet uit. Na een shout-out van Johannes naar Throwing Bricks, klapt July 31st er nog een keer keihard op, met opnieuw die fenomenale, inventieve zanglijnen van Julie Christmas gepaard met ronkende noisegitaren. Kortom: Julie Christmas trok ons door emotionele achtbaanrit heen, dankzij een optreden die alsmaar aan kwaliteit won, totdat het eenieder in zijn greep had. Hopelijk laat de opvolger van Ridiculous and Full of Blood minder lang op zich wachten, want dit smaakt verdomme naar meer.
Julie Christmas in TivoliVredenburg. Foto Roy Wolters.
Julie Christmas in TivoliVredenburg. Foto Roy Wolters.
Julie Christmas in TivoliVredenburg. Foto Roy Wolters.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.