Daniel Brooke

We kijken er al weken naar uit en zijn al net zo lang druk met de voorbereidingen, maar woensdag is het dan eindelijk zover: de heavy showcase van Pinguin Radio en Never Mind The Hype tijdens Eurosonic gaat De Drie Gezusters op z’n kop zetten. Om jullie alvast een beetje in de stemming te brengen, spraken we met Daniel Brooke (né Brokke), de frontman van de gelijknamige band die het afgelopen jaar de neus stevig tegen het venster van de hard & heavy herberg drukte. De honger van Daniël is echter bij lange na nog niet gestild en hij heeft dan ook ambitieuze plannen voor 2024. De showcase op Eurosonic moet dus de aftrap worden van een nog mooier jaar voor de Zwollenaar. Een gesprek over het afgelopen jaar, het komende jaar, zijn eigenzinnige muziekstijl en de verwachtingen voor Eurosonic.

Tekst: Joost Schreurs / Fotografie: Jessie Kamp, Daniel Brooke

2023 kun je toch wel zien als een soort doorbraakjaar met de succesvolle Popronde afgelopen najaar en als kers op de taart de showcase op Eurosonic. Hoe kijk je zelf terug op 2023?

In 2023 zie ik als een jaar van erkenning. Sinds 2013 ben ik actief bezig met mijn muziekcarrière, waarmee ik begon met het maken van covers. In de afgelopen tien jaar heb ik geëxperimenteerd met verschillende genres, bands en sounds. Met de releases van 2022 en 2023 heb ik eindelijk het gevoel dat ik mijn eigen geluid heb gevonden en dat wordt nu erkend door anderen. Het begon dit jaar met David Achter de Molen (zanger van John Coffey, red.) die mijn single meenam naar de podcast ‘Zes Losse Tanden’, wat voor mij een enorme eer was. Daarnaast was de selectie voor de Popronde ook een bevestiging voor mij dat we met Daniel Brooke de juiste richting opgaan.

Als we toch aan het terugblikken zijn: welke nieuwe albums hebben op jou het meeste indruk gemaakt het afgelopen jaar? En wat was het tofste concert dat je hebt gezien?

Er zijn een aantal albums die een enorme indruk op mij hebben achtergelaten. Op de eerste plaats staat ‘Did You Know There Is a Tunnel Under Oceans Boulevard’ van Lana Del Rey. Dit album vertegenwoordigt voor mij de ultieme definitie van schoonheid (en daarnaast ben ik een enorme Lana Del Rey fan).

Ook het album ‘Butcher House’ van Sematary vind ik echt geweldig. De combinatie van krachtige trapbeats met een originele integratie van (black) metal, gegoten in een esthetiek die thuishoort in een low-budget horrorfilm uit de jaren ’90, heeft me echt overtuigd.

Ten slotte heb ik gekozen voor het album ‘SUCCUBUS’ van de Zweedse COBRAH. Als ik naar muziek luister, wil ik het echt voelen, en dit album geeft me het gevoel alsof ik een YSL runway model ben op een afterparty in een vijfsterrenhotel in Parijs, en dat is geweldig.

Honorable mentions:
– Elke single van Ayesha Erotica
– Elke single van Chase Icon

Wat betreft de beste concerten, ik heb eindelijk Lana Del Rey live gezien en dat was een emotionele achtbaan. En om toch af te sluiten met metal, ik heb eindelijk ook Bring Me The Horizon live gezien, en wat is dat een ‘larger than life’ band! Het is bizar om te zien hoe de band is gegroeid van hun ‘Suicide Season’ dagen tot aan het heden.

Je treedt op met een volwaardige band. Hoe is de stap van de slaapkamer naar de oefenruimte en het podium bevallen? Was dit het doel dat je altijd al voor ogen had?

Live optreden is het mooiste wat er is. Toen ik in mijn tienerjaren nog covers maakte in mijn slaapkamer, keek ik al jaren naar liveconcerten van mijn favoriete artiesten. Ik kan mijn nog heel duidelijk herinneren dat ik naar een livevideo van Asking Alexandria in 2010 keek en niet kon wachten om zelf op het podium te staan. Dus dan maar YouTube-covers maken waar ik doe alsof ik op het podium sta. Dus eigenlijk heb mij hier al sinds mijn 14e op voorbereid.

Daniel Brooke @ Popronde Nijmegen 2023, foto Jessie Kamp

Jouw genre heeft de wind in de zeilen. De mix van elektronische beats, synths en brute metalcore doet het goed, zie bijvoorbeeld het succes van Electric Callboy en Bring Me The Horrizon. Hoe verklaar je het succes van deze niet alledaagse mix van stijlen?

Naar mijn mening is metal altijd een genre geweest waarin zowel de artiesten als de fans zichzelf misschien net iets te serieus nemen. Toen Attack Attack! ‘Someday Came Suddenly’ uitbracht in 2008, waren er duizenden boze metalheads die het niet konden waarderen dat er autotune en synths werden gebruikt, of vonden dat de gitaarriffs te eenvoudig waren. Hoewel ik nu alleen Attack Attack! noem, waren er genoeg andere bands die eigenlijk heel vernieuwend waren, maar ontzettend werden gehaat door boze REAL METAL-fans.

Toen in 2013 het crabcore/emo metalcore-genre een beetje uitstierf, hadden we een lange periode waarin vooral serieuze metalcore populair was. Persoonlijk denk ik dat de metalscene toe is aan iets lichters en meer experimenteels. En ik denk dat dit een gezonde ontwikkeling is voor de scene, want voor zo’n rebels en edgy genre als metal zijn er wel heel veel regeltjes wat wel en niet mag en wordt men wel erg snel boos als je net iets anders doet.

Daniel Brooke – For the Love of God

Je eerste EP Deadheading is alweer ruim 3 jaar oud en daarna heb je een mooie hoeveelheid singles uitgebracht. De meeste van die singles vinden we ook terug op het afgelopen vrijdag, 12 januari, verschenen album For The Love Of God. De meeste bands brengen hooguit 2 of 3 singles een paar maanden voor de albumrelease uit, maar jouw album voelt ook een beetje als een soort compilatie, met al je singles van de laatste 2 jaar erop.

Ik denk dat tijden zijn veranderd , en dat een geheel album releasen waarvoor je twee singles hebt uitgebracht niet meer van deze tijd is. Singles releasen is het meest effectief, elk releasemoment is een kans om content te maken, of weer aandacht te vragen voor je act. Dus ik blijf zo doorgaan!

Wat zijn de ambities voor 2024? En daarna… Wat staat er nog op de bucketlist van Daniel Brooke? Bepaalde zalen of festivals die je wilt platspelen bijvoorbeeld?

Voor 2024 hebben we een aantal ambitieuze doelen gesteld. Ten eerste willen we graag een set spelen op Jera On Air, hét festival voor mijn genre muziek. We gaan ons daarom aanmelden voor de Guts and Glory-wedstrijd van dit jaar en ons uiterste best doen. Ten tweede, als Asking Alexandria dit jaar naar Nederland komt, zou het een droom zijn om het voorprogramma te mogen verzorgen. Deze band is de reden dat ik zelf muziek ben gaan maken en vooral de eerste twee albums draaien nog wekelijks mee in mijn eigen muziekrotatie. Daarnaast zou ik het ontzettend leuk vinden om een set te spelen op het Bevrijdingsfestival Zwolle, een festival met een geweldige sfeer. Tot slot willen we in het najaar ook een aantal optredens door heel Nederland geven ter promotie van misschien wel nieuwe releases.

Hoe kijk je naar Eurosonic? Heb je bepaalde verwachtingen van het festival en de showcase? En zijn er nog andere bands die je zou willen zien? (als je daar tijd voor hebt tenminste)

Ik heb ontzettend veel zin in de show. Ik hoop dat er genoeg programmeurs van verschillende zalen komen kijken zodat ik ze kan overtuigen om ons te boeken als supportband bij grotere internationale acts. Naast Daniel Brooke speel ik ook gitaar in de band Reality Spill, die om 00:00 uur op dezelfde dag spelen. Ook zou ik Harley Francine graag eens live willen zien. Maar kom aanstaande woensdag sowieso kijken bij onze show in de Drie Gezusters in Groningen om 20:00 uur in de Tikibar, check mijn nieuwe album op je favo muziekstreamingdienst en volg me vooral op Instagram op @danielbrookemusic voor updates over nieuwe muziek en obscure memes die je alleen snapt als je een 2010 emo kid was.

Je noemde al even ‘Zes Losse Tanden’, de podcast van David Achter de Molen. Nu is er uit die podcast een hele community voortgekomen, waarin jij ook geen onbekende bent. Daarom hebben we tot slot nog een aantal vragen voor je van leden uit de Zes Losse Tanden WhatsAppgroep.

Hoeveel kleuters zou je realistisch tegelijkertijd aankunnen in een gevecht? Geen wapens.
2 à 3.

Je moet kiezen: vechten tegen 100 kleuters zo groot als een eend, of tegen 1 eend zo groot als een kleuter.
100 kleuters zo groot als een eend, for sure.

Welke bebouwde kom neem je mee naar een onbewoond eiland?
En wat als het Almere is?
De bebouwde kom van het centrum van Zwolle! Dan heb ik mijn eigen huis daar in ieder geval.

 


Deel dit artikel