Frank Carter op Faster & Louder, foto Patrick Spruytenburg
Het is weer zover: de tweede editie van Faster & Louder, ditmaal in Effenaar. Het geesteskind van Bart Nederhand en Bart Geevers, de ritmesectie van voormalig Peter Pan Speedrock. Een avond rock-‘n-roll tot op het bot, op een gemoedelijke zaterdag in april. Faster and Louder is opgezet als een no-nonsense festival met bands uit de punk, rock-n-roll, hardcore, crossover en zelfs stoner/sludge metal. De line-up is dan ook niet mis met Frank Carter and The Rattlesnakes, Orange Goblin, Cosmic Psychos, The Spades, Bob Wayne & The Euro Carnies en nog veel meer. De juiste ingrediënten om een dag vol bier en rock-’n-roll te garanderen.
Tekst: Guido Segers en Merijn Siben / Fotografie: Patrick Spruytenburg
Herder op Faster & Louder, foto Patrick Spruytenburg
HERDER
Het Friese Herder is een passende toevoeging aan de Faster & Louder line-up. Vooral aangezien ze van het laatste woord hun lijfspreuk hebben gemaakt, want Herder = harder. Een slogan die ontstond na een optreden op Kracht Stroom Festival 2015, waar ze het podium moesten verlaten vanwege geluidsoverlast. Inmiddels zijn we al wat jaren verder, maar aan het goede komt een eind. Ook voor Herder, want ze spelen vanavond hun voorlaatste show. Gelukkig ronkt en raast het nog net zo hard als vanouds, met grooves die de lompheid zelve zijn. Zo heb je het stampende Sons Of Thunder dat gevolgd wordt door het snelle, verpletterende Stoned To Death. De set wordt door de bandleden gebracht met een mooie weergave van no fucks given, waarbij de band uiterst strak zijn ding doet zonder poespas en waarbij opperbrulboei Ché Snelting lak heeft aan aardig zijn, het publiek dames noemt en grapjes maakt over het publieksaantal (‘50 man? 20 man? Zoiets.’). Herder = harder, maar binnenkort niet meer en de wereld voelt een stukje leger met die gedachte. (MS)
Powernap op Faster & Louder, foto Patrick Spruytenburg
POWERNAP
Het mooie aan grote bands die er mee kappen is dat er meestal ineens allerlei interessante nieuwe projectjes tot leven komen. Powernap is er zo eentje, met een naam die lijkt gekozen te zijn met een lichte ironie. Waar Peter Pan Speedrock om snelheid draaide, heeft Bart Nederhand met deze band een veel rauwer en vuiger geluid te pakken. Met leden van Godverdomme en Radio Bikini was dat ook wel te verwachten. Maar hoe noem je het geluid dat van het podium spat? Crust-sludge? Want die beukende ritmes zitten er evengoed in, maar die strot van zanger Simen geeft het geheel dat grimmige ondergrondse geluid wat hij met zijn andere bandje produceert. En dat klinkt absoluut lekker vanaf het podium, maar toch lijkt het bij vlagen alsof de band niet het maximale uit de speakers krijgt wat er op het podium uitgeperst wordt. Misschien laat het geluid ten wensen over of is het de setting die parten speelt en komt Powernap beter uit de verf in een kraakpand of een ondergronds zaaltje. Desondanks, hard is het zeker. (GS)
Mantar op Faster & Louder, foto Patrick Spruytenburg
MANTAR
Na het tegenovergestelde van een powernap bij Powernap, wordt er nog net een laatste kwartier Mantar meegepikt. Een interessant duo uit Duitsland, dat al enkele tijd sludge metal met black metal en rock-’n-roll invloeden maakt. Sinds de afgelopen jaren wint Mantar steeds meer aan terrein, met plekken op grote festivals door heel Europa. Gek is het ook niet, want gitarist Erinc Sakarya en drummer Hanno Klänhardt weten een heerlijk vol geluid te produceren. Dit door middel van hectische ritmes, opgejaagde riffs en de ruwe black metal vocalen van Sakarya. Het is sludge die niet uitblinkt in traagheid of langgerekte passages, maar juist de nadruk legt op de rock-’n-roll kant, zorgvuldig hakkend en pakkend. (MS)
THE SPADES
The Spades are back! Godmiljaar zeg, wat is dat zelfs na tien jaar toch een fantastische live band. Goed, het zijn op dit moment natuurlijk niet langer de bad boys van de Nederlandse rock-‘n-roll. Daar bedoel ik niet mee dat het tam klinkt, maar op het podium staat een band die geniet van het spelen. Elke druppel energie wordt er tegenaan gegooid, terwijl al die beminde songs van Learnin’ The Hard Way… de zaal in vliegen. In de zaal is er eveneens een ontlading. Zeker, daar zit een stuk nostalgie in, maar ondanks dat dit het geluid is van een paar jaar terug staat het live als een huis. Frontman Dennis Grotenhuis paradeert rond met zijn traditionele boksbeugel stevig in de hand om de microfoon geklemd. Dit is het geluid waar Eindhoven zijn bijnaam ‘Rockcity’ aan te danken heeft, sleazy rock-‘n-roll op de hoogste versnelling. Het gitaarwerk van Roel Blommers (ook bekend van D Deadly) en Daan Koch (Wolfskop) heeft daar veel mee te maken, maar het raggen op de bas door Bart Geevers (Peter Pan Speedrock) en de beukende drums van Pit Maypole (Maypole, dus) mogen ook niet ontbreken. Genieten dus van een band die niet moet, maar lekker mag. Van Gotta Get Some tot Who The Man? Top. (GS)
The Spades op Faster & Louder, foto Patrick Spruytenburg
Cosmic Psychos op Faster & Louder, foto Patrick Spruytenburg
COSMIC PSYCHOS
Het optreden van The Spades was al niet mis, maar Cosmic Psychos zet dat rockpartijtje moeiteloos voort. Australische veteranen die van grote invloed waren op bands als Mudhoney, Nirvana, Melvins en vele andere grungedino’s. Grijze haren en bierbuiken te over wellicht, maar verdomd als deze rockers in hart en nieren er geen overdonderend optreden van maken. Want deze punkrockende psychopaten laten een ongekende strakheid zien in hun samenspel. De brommende bas van zanger Ross Knight, het strakke gitaarwerk van John McKeering en drummer Dean Muller die losgaat met gevarieerde fills en avontuurlijke ritmes. Dit drietal is naadloos op elkaar ingespeeld met als resultaat een cavalcade aan vuistpompende punk, dat het volledige uur boeiend blijft dankzij vele uitgesponnen solo’s en ongebruikelijke intermezzo’s. Enkel dus kosmische superlatieven voor een retestrakke show als deze. (MS)
BOB WAYNE & THE EURO CARNIES
Bob Wayne komt wel eens vaker langs in Eindhoven met zijn outlaw country. Zowel solo als met band is de Amerikaan een verhalenverteller, maar vandaag gaat het allemaal net een tandje harder. Naast het organiseren van het festival mag drummer Bart Nederhand ook nu weer hand en span diensten verrichten in de backing band van Wayne en er lekker op los tikken. Dat doet hij dan ook met een grote grijns op zijn gezicht en dat is prima te begrijpen. Zoals de meeste country artiesten is Wayne een entertainer die met gekke grimassen, songs vol verrassingen en veel interactie momenten. Songs als Everything’s Legal In Alabama en Till The Wheels Come Off doen het dan ook prima in deze setting als dansbare songs, terwijl ze op een iets milder tempo echte luisterliedjes zijn. Er wordt dan ook menig danspasje gezet in de kleine zaal van Effenaar. (GS)
Faster & Louder, foto Patrick Spruytenburg
Orange Goblin op Faster & Louder, foto Patrick Spruytenburg
ORANGE GOBLIN
Met al vierentwintig jaar ervaring, amper bezettingswisselingen en vele sterke albums in het oeuvre weet Orange Goblin steevast te verblijven als het op een liveshow aankomt. En vanavond is dat niet anders, want ook op Faster & Louder laten ze zien waarom ze op deze poster staan. De Britten brengen elementen van stoner metal, rock-‘n-roll, doom en punkrock zonder moeite samen, daarmee een feestje creërend voor iedere liefhebber van het harde werk. ‘Whether your are punk or metalhead or whatever; everybody loves Motörhead, right?’, roept de boomlange, charismatische frontman Bill Ward bij het aankondigen van het aan Lemmy opgedragen Renegade. Richting het einde wordt publieksfavoriet They Come Back gespeeld en brengt het zelfs een wall of death op gang. Het furieuze Red Tide Rising concludeert het uiterst vermakelijk uurtje Orange Goblin. Een betrouwbare, muzikale mokerslag op het gezicht, simpelweg heerlijk. (MS)
FRANK CARTER AND THE RATTLESNAKES
Ondanks het heerlijke rock-’n-rollfeestje, is ondergetekende helaas verbonden aan de tijden van het openbaar vervoer. Met lichte pijn in het hart worden enkel de eerste twintig minuten van Frank Carter & The Rattlesnakes meegepakt. Maar zelfs met deze twintigtal minuten is het al een indrukwekkend aanzicht. De intensiteit lijkt zich dan ook gestaag op te bouwen, met heerlijke punkrocktracks en een charismatische Carter. (MS)
Ondanks dit ietwat abrupte einde, is deze tweede editie weer een uitstekende avond uit, dankzij goede bands, een gevarieerde line-up en bovenal een gezellige gemoedelijke sfeer. Dankzij het gebruik van zowel de grote als de kleine zaal, evenals het Effenaar café, is het nergens te druk en voor iedereen genoeg ruimte om een mooi plekje te pakken. Zonder meer dus een geslaagde zaterdagavond in Eindhoven Rockcity, geheel in het teken van hard rocken en hard biertjes tikken.
Frank Carter op Faster & Louder, foto Patrick Spruytenburg
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.