En alweer een jaar bijna ten einde. Al sinds het begin van NMTH blikken we terug op de beste albums en beste shows, maar vandaag kiezen we eveneens voor de derde keer op rij de beste Nederlandse releases van het jaar! Aanvankelijk opgezet in de pandemie om door de lockdown ondergesneeuwde bands en albums in de schijnwerpers te zetten, is het post-corona uitgegroeid tot minstens zo vaste prik naast de eindejaarslijstjes. Zo ook nu, want maar liefst 17 redactieleden stemden uit een lijst met 70 albums en 35 EP’s voor de beste releases uit ons kikkerlandje. En man, wat kwam er veel kwaliteit uit! Dat was gisteren al duidelijk met de tien beste heavy, alternative EP’s, maar vandaag minstens zoveel met het eerste deel van onze NLse album Top 20! Doom, stoner, punk, post-rock, hardcore: je ziet het allemaal terug in de nummer 20 t/m 11, gekozen door de redactie.

Tekst: Merijn Siben

Met zoveel goede platen van eigen bodem stond het buiten kijf dat niet elke plaat de Top 20 behaalde. Zo streden twee dikke platen van Celestial Season, albums van ENMA, Eaters of the Soil, Changing Tides, Vain Louie en Thammuz om een plekje. Maar helaas, er is besloten en de meeste stemmen gelden. Desondanks kun je ook deze bands terug horen in ons binnenkort te verschijnen Bruut Nationaal Product jaaroverzicht op Spotify! Tot die tijd echter: let’s dive in voor de eerste helft van onze 20 favoriete Nederlandse platen van het jaar…

Lees en luister ook:
– De 10 beste Nederlandse EP’s van 2022
– Het NMTH album van 2021 + individuele jaarlijstjes
– De 66 hardste hitters van het jaar op Spotify!
– De bruutste shows van 2021

20. DIGGETH – ZERO HOUR IN DOOMTOWN
In een jaar met zoveel goed werk is het erg fijn om Diggeth er ook in te zien, het spits afbijtend met nieuwe plaat Zero Hour In Doomtown. Pure, heerlijk verbrijzelende stoner/heavy metal die vakkundig raast en pompt. Riffage galore, zoals hoofdredacteur Merijn Siben het omschreef in zijn review:

”Veertien vadsige tracks die een stoner fundering onder de metaalpers leggen. Met als resultaat een heerlijk stotende, effectieve sound die ergens tussen Orange Goblin, Dozer en Black Label Society ligt. Al vanaf opener Freak Flag is duidelijk dat Diggeth gewoon ijzersterke songs schrijft, met een kop en een staart en een voorliefde voor de almachtige riff.”

19. MT. ECHO – ELECTRIC EMPIRE
Een van de betere post-rock platen van eigen bodem komt uit omgeving Nijmegen. Want Mt. Echo heeft met Electric Empire een knap staaltje proggy space/post-rock afgeleverd. Een volledig instrumentale plaat die onnavolgbaar uit de hoek kan komen maar net zo makkelijk een snedige groove bewerkstelligt. Zoals we het benoemden in februari:

”Met een uur aan muziek kan het voor de gemiddelde luisteraar misschien iets teveel van het goede worden, maar voor eenieder die prog, math en post-rock een warm hart toedraagt, zou het niet uit moeten maken. Want zeg nou zelf: hoe vaak krijgen zulke sterke post-rock van eigen bodem te horen?”

18. BONG-RA – MEDITATIONS

Waar Jason Köhnen de tijd vandaan haalde om zowel twee albums met Celestial Season in te knuppelen, een album met The Lovecraft Sextet te maken en ook nog eens een nieuwe single van The Answer Lies In The Black Void uit te brengen dit jaar is ons een raadsel. Hebben we eveneens de nieuwe Bong-Ra plaat Meditations genoemd? Nu wel in ieder geval, want potverdorie, ook met zijn van origine breakcore/drum’n’bass project bracht hij een nieuwe langspeler op de markt. Meditations ligt meer in het verlengde van de verpletterende doom op Antediluvian uit 2019, maar dit keer met het experirment nog verder doorgedrukt. Een mix tussen drone, doom, noise en jazz zoals Eaters of the Soil dat ook zo goed deed dit jaar, op heerlijk eigenzinnige, intens en aangenaam weirde wijze uitgewerkt. Opnieuw een heftige plaat in het oeuvre van Bong-Ra, die ons ons benieuwen waar meneer Köhnen volgend jaar mee aan komt zetten:

17. TUSKY – WHAT’S FOR DINNER?

Tijdens de pandemie was hat aardig stil in het Tusky-kamp. Het bleek niet direct met de pandemie te maken, want na een druk 2019 verlieten Chris en Alfred de band, maar niet zonder de overgebleven leden hun zegen te geven voor een doorstart. Dat What’s For Dinner? uitkwam in een geleidelijke post-pandemie wereld, is alleen maar beter! Party punkrock ten top, met sterke zang van Vladimir Stevic. Een barrage aan goed uitgevoerde meezingers, heerlijk rockend en rollend, boordevol positieve vibes. Go tell all your friends, Tusky is going out again:

16. SHAEMLESS – SUUZ
Shaemless was niet te stoppen tijdens Popronde. Menige locatie werd finaal afgebroken door deze onstuitbare post-punkers. Maar dat het op plaat ook compleet snor zit, blijkt uit SUUZ, een ronkende opvolger van een handvol vroegere EP’s, die onverbiddelijk doorraast en schuurt. Die visie van Shaemless omschreven we eerder dit jaar al:

”Simpelweg hardgaan, dat is de basis van waaruit SUUZ opereert. Maar wel met veel verfijning. Post-punk en garage gemuteerd tot een noisy totaalpakket die je gehoorstelsel een optater geeft.”

15. GAVRAN – INDISTINCT BEACON

Qua loeizware sludge metal was er geen gebrek dit jaar. Onhou, Throwing Bricks, Ggu:ll…tot datzelfde rijtje behoort Rotterdoom’s finest Gavran eveneens. Indistinct Beacon is vijftig minuten aan destructie en ontlading, innig hand in hand. Geproduceerd in Much Luv Studio door Tim de Gieter (Doodseskader, Amenra) heeft Indistinct Beacon een messcherpe sound meegekregen, die voortbouwt op de sound die we met Still Unavailling hoorden. Waar die plaat helaas in de pandemie uitkwam, komt Indistinct Beacon onder gunstiger gesternte uit. Van opener Dvorac tot afsluiter Pesak: dit is doom met overgave gebracht, boordevol atmosfeer en bezieling.

14. BONGLOARD – PEOPLE OVERREACTING TO MY BEHAVIOUR
Op het moment van schrijven heeft Bongloard er zowaar een tour door Zuid-Afrika op zitten! Not too shabby, maar ook niet zo gek als je debuutplaat People Overreacting To My Behaviour hoort. Opgefokte garagepunk met geen tekort aan inventieve gitaarriffs, zinderende ritmes en vuige zanglijnen. We citeren:

”De langspeler voelt als een soort coming of age muziekstuk, waar jeugdige energie centraal staat op een manier die tevens de realiteit van volwassen worden glashard in je gezicht duwt. Luister bijvoorbeeld eens naar het intense Staying In Bed Today of het geflipte Nothing To Live For. Met Dream hebben we zelfs een ballade met een licht psychedelisch tintje te pakken.”

13. GRACELESS – CHANTS FROM PURGATORY

Riffs, motherfucking riffs…dat is het grondbeginsel bij Graceless. Maar bovenop die fundering komt een uiterst verpletterende totaalpakket van krokante ritmiek, bulderende grunts en een chunky sound. Midtempo death metal van internationale kwaliteit, met een moddervette productie die de al even royaal geproportioneerde liveshow van de band eer aan doet. Van begin tot eind is deze vierde plaat doortrokken van atmosfeer, melodie, groove en riffs die als een botte bijl op de beenderen inhakken. Als de tijd komt en we ongetwijfeld onze zonden moeten beboeten in het purgatorium, is dit beter wel de soundtrack:

12. TWO AND A HALF GIRL – EVIDENCE OF A BROKEN MIND
Het vlammende post-hardcore vijftal Two and a Half Girl uit Utrecht heeft door een hele pandemie voor debuut Evidence of a Broken Mind moeten strijden. Maar nu plukt de band er de vruchten van: een resultaat van veel samen spelen, muziek schrijven en evolueren als jonge muzikanten. Zoals Merijn Siben het treffend in zijn Q&A met de band verwoordde:

”Niet alleen op thematisch vlak wordt alles op tafel gelegd op de langspeler, want ook muzikaal trekt de band van alles uit de kast. De donkere metalcore elementen van debuut EP Prove You Wrong zijn nog steeds aanwezig, maar op subtiele wijze verwerkt in melodieuze post-hardcore/punkanthems. Erg fraai gedaan.”

11. PARACETAMØL – ITCH. ITCH. ITCH.
Ho eens! Die hebben we bijna over het hoofd gezien, maar afgelopen zomer hadden de onstuitbare Arnhemmer garage post-punks weer een nieuwe plaat op zak! En hoe, want Itch. Itch. Itch. is opnieuw een album die onder de huid kruipt, middels messcherpe garagepunkhits als Grip Seeker, Serotonin of Time Chaser. Voel je je niet lekker in je vel, of last van moeheid en hard op zoek naar een shot energie? Dokter NMTH schrijft u graag een Paracetamølletje voor:

Meer Nederlandse muziek ontdekken? Volg dan nu ons Bruut Nationaal Product, de maandelijks roulerende Spotify-lijst met heavy releases van eigen bodem:


Deel dit artikel