Roadburn 2024
Weet je wat, deze review is echt ‘long overdue’, maar na het zien van de band op Roadburn was het toch tijd. ‘Desolation’s Flower’ is de vierde full-length van het Amerikaanse duo met een Baltische naam. Ragana komt namelijk uit het Lets/Litouws (de roots komen van de Letse familie van Coley (zang/drum/gitaar, maar dat legt niks uit want dat doen ze beiden)), en betekent ‘heks’ in de platte vertaling, maar
Lees verder..
The dust has settled…Roadburn zit alweer in de achteruitkijkspiegel, maar nagenieten doen we nog steeds. Want jemig: het was weer goed toeven in Tilliewood! Roadburn 2024 had eveneens een diverse, verrassende line-up te pakken. Eentje die uitblonk in muzikale diversiteit. Traditiegetrouw stellen de aanwezige NMTH-teamleden ook weer hun vijf favoriete shows samen. Het zegt dan ook wat dat ieder NMTH-teamlid met een totaal andere lijst komt aanzetten. Ondanks wat drukte
Lees verder..
Vandaag is hij officieel uit, maar vorige week donderdag mochten Roadburn-gangers hem al aanschouwen: New Heaven, de nieuwe plaat van Richmond zwaargewichten Inter Arma is alweer langspeler nummer vijf. Een typisch onnavolgbaar, verpletterend epos dat ons langs grootse death, doom en sludge passages brengt, uitgebracht via Relapse Records. Enerzijds typisch Inter Arma, anderzijds een plaat gekenmerkt door een intense wirwar van dissonante riffs, extreme tempowisselingen en melancholische ballades. Het speelse
Lees verder..
Op de zondag van Roadburn zijn er nog maar vier zalen over, wat het dan wel weer lekker overzichtelijk maakt voor de NMTH-crew die op de laatste benen de Spoorzone en de 013 in strompelt. Vooral het wegvallen van de Engine Room (capaciteit 1300) baart nog enige zorgen, zeker met de lange rijen van zaterdagmiddag in gedachten. Gelukkig is het op zondag ook een stuk rustiger qua bezoekers. En dat
Lees verder..
We tellen alweer de derde dag met heavy muzikaal genot dat Roadburn ons voorschotelt. Vol goede moed en met enigszins vermoeide lijven, verkennen redacteuren van dienst Wybren, Justin en Guido samen met fotograaf Roy opnieuw het festivalterrein. Op dag drie serveert de organisatie een dikke bak aan sludge en doom, waar je de vingers bij aflikt. Er wordt getrakteerd op bittere zoetigheid van bijvoorbeeld Khanate en Frail Body, maar ook
Lees verder..
De tweede festivaldag is vaak een zware. De euforie van de dag één, maakt plaats voor een stevig gevoel van brakheid, omdat het toch wel weer erg hard ging met die biertjes. Toch heeft ook de tweede dag van Roadburn genoeg redenen om tijdig je hotel, AirBNB, vakantiehuisje of, voor de echte strijders, je tent te verlaten. Allereerst om een goede bodem te leggen in één van de vele eetgelegenheden
Lees verder..
Dag twee van Roadburnfestival (#RB24) is in Tilburg al in volle gang, maar voor de thuisblijvers, of voor wie op het festival staat en wel even een pauze kan gebruiken, hebben we alvast ons verslag van dag 1 voor je klaar staan. Razende reporters Justin Scholtze en Wybren Nauta deden verslag en Roy Wolters schoot de spannende beelden. De eerste festivaldag kenmerkte zich door een overvloed aan metal, fans kunnen
Lees verder..
Primeur vorig jaar op Roadburn! Alkahest was de eerste band die in de Metal Factory in Eindhoven van de band rolde en meteen op Roadburn speelde. Een bijzonder ambitieus project, waarbij op de zaterdag in Hall of Fame al snel duidelijk werd, dat het geen prefab-groep betrof. Vele, vele uren aan begeleiding gingen onder de bezielende leiding van Michel Nienhuis in het educatietraject. Mooie Brabantse samenwerking dus en als je
Lees verder..
Het is zover: de openingsfuif van Roadburn is inmiddels van start gegaan in The Spark, en ook NMTH maakt zich op voor een vier dagen lange trip naar planeet Roadburn. Potverdorie: wat ziet die line-up er dit jaar weer te gek uit! Vorig jaar toonde ons al een verrassende, diverse affiche. Het werd er dan ook een voor de boeken, met vele hoogtepunten. En ook dit jaar lijkt het erop
Lees verder..
Soms kan een release zo hard binnenkomen dat muziek die je daarna nog hoort er in het licht van komt te staan. Of het nu komt door de echt brute riffs, de productie die de muziek zo geweldig je oren binnen doet zweven of de teksten die je zo impactvol bij je lurven vatten. Bij zo’n album lijkt alles op zijn plek vallen, dat het haast allesoverstijgend begint te voelen.
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.