Reviews
Is er een betere plek voor een metalfeestje dan op een kerkhof? In Leeuwarden viert Into the Grave zijn lustrum zoals gebruikelijk op het Oldehoofsterkerkhof met meer dan 7000 metalheads. Organisatorisch zijn er wel wat aanmerkingen te plaatsen, maar de gebroederlijke sfeer van een metalfestival, het lekkere zonnetje en de sterke gevarieerde line-up zorgen voor een uiterst succesvolle editie. Tekst Lodewijk Hoebens, foto’s Sandra Grootenboer Vrijdag rockten onder meer The
Lees verder..
Bij singer-songwriter denkt men toch al snel aan een jongen of meisje met een schattig stemmetje en een akoestische gitaar waar wat akkoordjes op worden aangeslagen. Of, net wat geavanceerder, een piano. Chelsea Wolfe brengt vandaag haar vijfde studioalbum Abyss uit en bewijst dat het vak van singer-songwriter ook anders kan. Door Ingelise de Vries Chelsea Wolfe wordt in 1983 geboren in Sacramento als dochter van een country-muzikant. Haar vader
Lees verder..
Op weg naar Sleazefest wandelen we kilometers door een surrealistisch landschap met links de apocalyptische aanblik van een big-ass mofo staalfabriek en rechts de duinen waar surfers doorheen trekken op weg naar zee. Sleaze vs. natuur zeg maar en een beste voorbode van het festival dat ons in strandtent Timboektoe wacht. Voor deze 18e editie van Sleazefest hebben organisatoren Björn Ottenheim en Daan Schinkel (van zZz) negen bands, een stel
Lees verder..
Een lange stoet voetgangers stroomt deze zondag in Leiden van het station naar de Leidse Hout. Plaats van bestemming is Werfpop, een van de vele gratis festivals die ons land rijk is. Het is niet de fraaie setting in het Leidse stadspark die ons gelokt heeft, noch het gratis karakter of het weer. Nee, Werfpop scoort punten met een goede en stevige programmering. Met internationale acts als Danko Jones, Pro-Pain
Lees verder..
“The machine That we built Would never save us That’s what they say” Aldus Jimi Hendrix in het nummer 1983 (A Merman I Should Turn To Be), dat gaat over zijn verlangen tot rust in de hectiek van het ‘rocksterren-bestaan’ en kritisch kijkt naar de rollen van maatschappij vs. overheid. In 1983, een referentie aan George Orwells boek 1984, bezingt Jimi hoe hij hoopt te kunnen leven onder water, daar
Lees verder..
In een tijdperk waarin doom en zeker stonermetal en sludge steeds meer mensen op de banken krijgen, staat High On Fire alweer met de banier te zwaaien. Al zeventien jaar en zeven albums lang laat de groep uit Californië zien hoeveel power je met drie man kan ontwikkelen en hoeveel rek er in de genres zit. Op de eerste platen The Art Of Self Defense (2000) en Surrounded By Thieves
Lees verder..
The Belgians, een ode, een introductie. Een kennismaking. Althans, een ontmoeting met de Belgen door de ogen van de Luikse driemansformatie The Experimental Tropic Blues Band. Het duurde even voor de ondergetekende het album begreep, en zelfs de humor ervan in zag. Het is geen slobberwijn, maar een wijntje die je tijdig laat luchten, decanteert, langzaam opdrinkt en dan ook steeds lekkerder wordt. Met andere woorden, het is geen makkelijke,
Lees verder..
The Scrap Dealers – oftewel de schroothandelaren, hergebruiken oud metaal. Wat verwacht je dan? Iets hards, iets blikkerigs, iets vuigs. De geluidseffecten en vervormingen op dit self titled album van de Luikse vijfkopsformatie voldoet precies aan die verwachting. “No sense in your eyes’ is de openingstrack en tevens de eerste single van het album. Je hoort een simpel maar effectief basloopje. De gitaar komt er langzaam bij. De drums kicken
Lees verder..
Een review of algemene beschrijving neerpennen na het beluisteren van de nieuwe plaat van de Gentse “sludge- experimental drift-noise-chaotic psychedelica-doom-post hardcore-drone-formatie’ (ja, echt) Raketkanon is een bizar moeilijke opgave. Dat blijkt onder meer wanneer je onbeholpen probeert om niet de benodigde semi-objectiviteit uit het oog en oor te verliezen, omdat het eigen enthousiasme de overhand wenst te nemen waardoor je na het beluisteren nogal buiten de spreekwoordelijke adem bent. Dat laatste geldt
Lees verder..
Deze man stond op nummer 8 in onze Top 10 ondergewaardeerde Nederlandse pop-rock artiesten. Dat was eigenlijk geheel op basis van zijn schitterende eerste plaat met onder andere het niet meer uit je hoofd te krijgen prachtliedje “Emily’. Maar Arjan van der Linde zou momenteel al weer wat hoger in het lijstje komen, want met Southbound Train heeft hij zichzelf op alle mogelijke gebieden overtroffen. Het begint al bij het
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.