Waar de live sector het maar moeilijk heeft, zijn er ook stijlen die juist gedijen bij deze concertdroogte. Althans, zo zou je het kunnen stellen als we naar het dungeon synth genre kijken. Afgelopen zaterdag vond namelijk een eerste Europese live event plaats, met exclusief bands uit het genre . Een festival is met vier acts natuurlijk een groot woord, vooral voor een muziekstijl die door anonieme individuen achter synthesizers
Sprookjes en legendes hebben plaatsgemaakt voor evolutietheorieën en armageddon op Avatar’s achtste album. Hail the apocalypse! De Zweedse band heeft het ondertussen geschopt tot de eredivisie van de metal maar is nooit bang om te blijven experimenteren. Zo ook met Hunter Gatherer, die blijft boeien van begin tot eind. Lees hier de review van die nieuwe plaat, en check daarna ook ons interview met frontman Johannes Eckerström. Tekst: Lodewijk Hoebens
Een kwart eeuw al weet het Finse folk metal kwartet Ensiferum ons te boeien met legendes, mythes en saga’s. De laatste langspeler Thalassic is een nieuw hoofdstuk met enkele verfrissende ideeën en een nieuwe hoofdrolspeler. Het achtste album heeft als centrale thema de zee. Dit keer komen de mythes niet alleen uit eigen land maar varen we mee langs Frankrijk en Engeland. Terug gaan in de tijd pakt niet altijd
De afgelopen jaren is noisemuziek zeker in Amerika weer bezig met een opmars, maar naast bands als Dead Neanderthals blijft het in Nederland een relatief weinig verkende stijl. Een van de grootste krachten van dit genre is dat het met zijn schurende en vermalende geluiden als geen ander uitblinkt in het vertalen van gevoelens als eenzaamheid en weemoed. Met het afgelopen jaar als een vruchtbare voedingsbodem voor dit soort emoties
De harde hitters blijven gelukkig binnenstromen. Het zijn de lichtpunten in dit bijzonder vreemde jaar met een festivalloze zomer. Ondertussen glijdt juli aan ons voorbij en staan we alweer met twee benen in de maand augustus. Voor de broodnodige bezigheidstherapie buigen de NMTH-redacteuren zich gretig op de releases die onlangs op de heavy paden zijn tegengekomen. In aflevering 18 van Harhitting Albumreviews wordt er de zonnekoninging van de Maya’s ritueel
Popzalen doen hun uiterste best om tijdens deze covidcrisis het hoofd boven water te houden. TivoliVredenburg in Utrecht heeft een concept bedacht waarbinnen de anderehalvemetermaatregelen toch live shows mogelijk zijn. Het fenomeen opereert onder de noemer Walk The Line en een beperkt aantal bezoekers wordt onder leiding van een gids meegenomen door het pand. Gemoedelijk wandelen groepen op verschillende tijden van zaal naar zaal, alwaar een act de muzikaal hongerige
Ik zal het gelijk maar toegeven: ik heb een zwak voor covers, bands die liedjes van andere bands spelen. Ik koop graag een special edition van een nieuw album in de hoop dat de bonus tracks een paar leuke covers bevatten en tijdens concerten of festivals kan ik genieten van bands die een muzikaal eerbetoon brengen aan hun helden. De beste covers zijn de liedjes waarbij een band zijn eigen
Oké, laad die vakantiezooi maar in de auto, VW bus of ander aanverwant vervoermiddel. Plaats je geliefde naast je, de kienders op de achterbank met leeftijd toepasselijk vertier en de navigatie op standje ‘vakantie’. De playlist voor onderweg – die overigens ook op de fiets, vliegtuig of trein prima tot zijn recht komt – staat al voor je klaar. Met 666 up to date hardhitters heb je gegarandeerd heavy vermaak
In deze zestiende editie van Hardhitting Albumreviews bespreken we vijf uiteenlopende nieuwe albums die afgelopen periode op de NMTH-radar verschenen. Met lome sludgemetal hakt -16- dromen aan gort met hun laatste muzikale uitspatting Dream Squasher. Mocht je nog niet uit de droom geholpen zijn na het beluisteren van dat album, dan schudden de dames Wolfe en Gowry je wakker als Mrs. Piss met hun ongebreidelde obsceniteit en ongetemde energie op
Album nummer zes alweer voor deze black metalband uit Limburg. Een typisch Carach Angren album. De band grossiert op deze conceptplaat wederom in sterke black metalsongs vol bombast en barokke aankleding. Muzikaal heeft de band geen concessies gedaan en weet het de luisteraar weer te vangen in een web van duistere arrangementen. Eigenlijk is het meest verrassende van dit album het opstappen van drummer Namtar. Hij trommelde de plaat nog in
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.