Metallica’s vijfde album werd destijds gezien als het verraad van de band aan de metalscene. Selling out! Hoe je het ook wendt of keert, de plaat was na vier legendarische thrashalbums een gigantische stap voor James, Lars, Kirk en Jason. Niet alleen muzikaal maar ook commercieel. Het blijft een van de best verkochte albums aller tijden. Na 30 jaar is de impact nog even voelbaar als begin jaren ’90. Het beste bewijs? The Metallica Blacklist! Vier schijfjes met uiteenlopende artiesten van Idles en St. Vincent via Miley Cyrus naar Ghost en Volbeat. Zij doen veel meer dan simpelweg helpen het oeuvre van de band uit te melken.

Door Lodewijk Hoebens

Mijn metal-gateway als tienjarig jongetje was Nothing Else Matters. Deze ballade lijkt ook bij de artiesten goed in het oor te liggen want we krijgen maar liefst twaalf-en-halve versies. Darius Rucker en Chris Stapleton maken er een lange countryroadtrip van, Depeche Mode’s Dave Gahan legt er zijn ziel en zaligheid in, terwijl My Morning Jacket er een upbeat song van fabriceert. De Fransman SebastiAn van het Ed Banger label voegt het dan weer samen met Don’t Tread On Me en produceert op zijn beurt een uiterst fijne mash-up.

Oren van metalfans zullen bij deze uitvoeringen klapperen maar tussen de 53 artiesten zitten voor hen ook heel wat heavy bands die duidelijk beïnvloed zijn door de Four Horseman. Volbeat werd vroeger gezien als Metallica coverband, maar de Denen weten met Don’t Tread On Me een rake bewerking af te leveren. Ghost brengt hun horror vibe over naar slaapmutsje Enter Sandman. Kun je je voorstellen dat Papa Emeritus IV onder je bed ligt te spoken? Latino rockster Juanes, een grungy Mac De Marco en het olijke Weezer doen ook een mooie duit in het zakje, maar het is superster in wording Rina Sawaya die met de eer gaat lopen. Pop en metal feesten hand in hand.

Girl power horen we ook bij St. Vincent en haar interpretatie van Sad But True. Funky tot op het bot. Het duo van Royal Blood weet dan weer vuig uit de hoek te komen. Idem dito voor de Koreanen van YB met een blazerssectie en Jason Isbell op zijn slidegitaar. Wie een Latino sausje wil horen kan terecht bij het Mexican Institute of Sound. ¡Ay, Caramba! Holier Than Thou krijgt vijf vlammende versies van diverse punk, metal en rockbands. De twee bekendste namen zijn Corey Taylor en Biffy Clyro, maar The Chats uit Australië gooit er in nog geen tweeëneenhalve minuut een Dead Kennedys smaakje over heen.

Een ander fraai rustpunt op het Black Album blijft the Unforgiven. Deze ballad krijgt diverse gezichten door de zachte aanpak van Cage the Elephant en het rauwe Diet Cig. Beats van DJ Scratch worden overgoten met raps van Flatbush Zombies terwijl Ha*Ash, José Madero en Moses Sumney kiezen voor ingetogenheid. Veel Metallica-fans haakten na de Black Album verder af dankzij de country-inspiraties van de band met Load en Reload. Toch staan er aardig wat americana-covers op deze vier schijfjes. Een hele sterke is die van Jon Pardi die slidegitaar, strijkers en southern swag laat ronddwalen in Wherever I May Roam. Dat je op deze publiekslieveling ook kan dansen bewijzen the Neptunes, Chase & Status en de prince of reggaeton J. Balvin. For everything heavy, alternative and deviant ben je hier duidelijk aan het juiste adres!

Metalen keelklanken van het Mongoolse ensemble the Hu passen perfect bij Through the Never en enkel Goodnight, Texas waagt zich aan een folky vertolking van Of Wolf and Man. Wat wil je ook als een van de leden Patrick Dyer Wolf heet? Over een heel andere boeg komt IDLES met the God That Failed. Eigenzinnig als altijd blijft er van het origineel weinig over maar het is wel… ehm, verdomd origineel. Hoe anders en veel meer getrouw klinkt Imelda May’s adaptatie. Op Spotify zijn er nog maar weinig luisterbeurten geweest van deze variant. Zonde want het is een oprechte cover. Geldt overigens voor de meeste bewerkingen. Zo ook voor de ideeën van Izïa en Cherry Glazerr met een vleugje glam en new wave. De synthsolo van Izïa blijft een van mijn persoonlijke hoogtepunten van deze blacklist.

De jazzy inbreng van Kamasi Washington brengt andere gevoelens naar boven waarin saxofoon, drums en piano de emoties naar boven sleuren. Passend bij de zware teksten. Aan het Mexicaanse gitaarduo Rodrigo y Gabriela om de lange reis door Metallica’s vijfde studioalbum af te sluiten. Als enige nemen ze the Struggle Within voor hun rekening. Bekendheid verwierven de twee al met Orion en ze doen dat nu weer. Kletterende flamenco-gitaren weten het grootse project, waarvan de opbrengsten naar Metallica’s All Within My Hands Foundation gaan, een laatste keer de nodige pit te geven.

Het resultaat is ruim vier uur Metallica gespeeld door meer dan 50 artiesten die elk hun stempel drukken op een van de grootste metalbands ter wereld. Tijd voor Metallica om na vijf jaar eens te denken aan een opvolger van Hardwired…to Self-Destruct. Bassist Robert Trujillo heeft al laten horen dat ze heel wat nieuwe ideeën hebben. Dus dat belooft wat. Wie weet hebben ze al wat nieuw materiaal wanneer ze volgende zomer naar Pinkpop en Rock Werchter komen.

Op Spotify kun je dagen los met je Black Album fetish. Zo is er ook een Remastered Deluxe Box Set uit met 193 nummers, allemaal geremasterde of liveversies. Goed voor circa 12 uur solide Metallica fun. Uiteraard vind je ook The Metallica Blacklist daar met 53 nummers en zo’n 4 uur voer voor je speakers:


Deel dit artikel