Pamirt vertaalt zich naar ‘zachtjes sterven’ uit het Lets en is een artistiek project van Kristiāna Kārkliņa. Het project is ontstaan uit een reeks experimenten in 2017 in Berlijn, waarbij Kristiāna zocht naar een andere vorm van expressie dan ze vond in haar black metalband Eschatos. Het eindresultaat is een geluid dat het duistere met een statige schoonheid verenigd. Het soloproject is inmiddels een een trio, waarbij Kārkliņa wordt ondersteund door Edgars Percevs (Eschatos) en Edgars Gultnieks (Protean, Eschatos). Debuutplaat Mausoleum komt 30 april op vinyl uit op Tartarus Records, het Groningse ‘cassettelabel’ dat de 9de verjaardag viert.

Door Guido Segers

De opnames die je te horen krijgt op deze plaat zijn uitzonderlijk. Als je het geluid van Pamirt ergens moet plaatsen, is dat tussen Diamanda Galás, Dead Can Dance en Lingua Ignota in, met vleugjes van Chelsea Wolfe. De roekeloosheid waarmee klassieke verfijning en compositie worden gecombineerd met aardse baslijnen en kille kreten raakt. Het hart van elk nummer is simpel: zang en piano, al het andere is omlijsting om te versterken, benadrukken en verrijken tot het totaalplaatje: Pamirt.

De plaat begint rustig, met het nummer That Day, dat vooral bij die basis blijft. Wanneer het geluid echter aanzwelt is het tumultueus, overweldigend. De vocalen prikken door de waas van vervormde gitaren en betoverende toetsen. Ook Mausoleum blijft ingetogen met een doomy geluid en gevoel dat er iets om de hoek wacht, elke maat die we verder het stuk ingezogen worden. Uit de distortie komt de muziek zelf weer naar voren. De stem fladdert tussen octaven, met gepijnigde halen en passie. Alsof Kārkliņa de golven van geluid berijdt en in toom tracht te krijgen.

De teksten vertellen verhalen, die deels zijn geïnspireerd door Poesjkins A Feast In Time of Plague en door eigen ervaringen. Het resultaat is bij vlagen grotesk, confronterend en vaak loodzwaar. This Dinner is in die zin een opmerkelijk nummer, met vocalen die de soort getergdheid ten gehore brengen die je Diamanda Galás kent. Toch een stijl voor fijnproevers, maar ontzettend krachtig. Je hoort slagwerk op metalen platen, duivels gelach, zenuwslopende opbouw… maar tegelijkertijd betoverend. Even ademhalen tijdens Early March, een instrumentaal intermezzo.

De muziek geeft je vooral een gevoel van onbehagen en dat maakt het een plaat die een juiste soort aandacht nodig heeft. De stem van Kristiāna is overal, het is je houvast in een geluid dat veel kleuren kent. Onnavolgbaar, wild, een plaat om te ondergaan, nooit echt te vatten. Op Danube klinkt de piano gehavend. Het geluid is verpletterend, maar de zang is kalm en afgemeten, met pieken en dalen. “I flee the bright white fields, I once used to call home…”, klaagt Kārkliņa enkele ogenblikken later, en het tempo groeit uit tot een marsritme.

Crazy is de enige cover op het album, een klassieker van Patsy Cline. Het nummer werd bijna 70 jaar geleden opgenomen. Pamirt maakt er een treurzang van, met een sjokkend doomy tempo, dat langzaam aanzwelt. Als de zang versterkt en meer begint te fluctueren, bereikt de muziek met horten en stoten een crescendo. Bloodletting pakt de zwaarte met basklanken. Dat is de contrabas van Stanislav Yudin (van H2O, niet de hardcore band), een componist die veel prijzen heeft gewonnen voor zijn folkmuziek. Het voegt meer diepte toe aan het nummer, dat al een van de meest hartverscheurende vibraties van het hele stel heeft. De zang provoceert, brabbelt en beschimpt, maar naar het einde toe is er slechts sprake van herhaling en overgave:

“…With the needles, we swallow. You hold me on my death bed, baby. You hold me on my death bed baby… You hold me on my death bed baby….”

Mausoleum is een machtig werk. Een plaat die op zichzelf staat. De referenties hierboven geven kaders, maar bereiden je niet voor op de ervaring. Rauwe eerlijkheid en gedurfde artisticiteit. Het is een album met een moedige ziel, en dit voel je elke minuut.

Mausoleum van Pamirt is in april 2020 uitgekomen en wordt 30 april 2021 door Tartarus Records voorzien van een vinylrelease. De vinyl plaat is (in gelimiteerde gekleurde oplage) te bestellen via deze link en in andere formats ook via de Bandcamp hieronder.


Deel dit artikel