Het gaat goed met het Rotterdamse Order of the Emperor. De band staat als hardste act in de halve finale van SENA’s Grote Prijs van Rotterdam en mag in november het voorprogramma verzorgen van Zeus. Wie? De rockband van Jeroen van Koningsbrugge (de Lama’s, Draadstaal, Schone Handen, Jurk) stopt er na 13 jaar mee en geeft nog enkele afscheidsconcerten. Leuk voor je CV toch? Belangrijker nieuws is het feit dat the Order haar eigen sambal op de markt heeft gebracht, om de boel flink op te peppen. Zoals tijdens Baroeg Open Air, waar beelden werden geschoten voor nieuwe single Take the Blues Away. Samen met zeven andere knallers te vinden op debuut Behold. Op 1 oktober kan je in de Rotterdamse Wijnhaven aan boord van V11 terecht voor een primaire luisterbeurt.
Door Lodewijk Hoebens
Opener One Week lijkt te beginnen als een slome maandag maar twin guitars sleuren de luisteraar al snel mee het weekend in. “Sometimes all the bad things happen in one week”, brengt frontman Wouter Jones treurig. Tja, ook keizers hebben weleens liefdesverdriet. Gelukkig kunnen we troost vinden in de wondere wereld der rockmuziek. Dé reden dat Order of the Emperor met een plaat op de proppen komt: Al enkele jaren is de band aan het werk te zien in Rotterdam en omstreken met als missie het in ere herstellen van de hardrock uit de jaren ’70. Een ode aan de gevallen helden. In naam van Led Zeppelin, Thin Lizzy en Black Sabbath gaan zij de strijd aan met de Baby Metals, Taylor Swifts en Lil’ Kleines van deze wereld. Metal up your ass!
As the World Burns gooit flink wat olie op het vuur. Venijnig beginnen de dubbele six strings met een lading riffs uw oren te plezieren, maar check ook eens die baslijnen. Uiterst belangrijk bij de komst van de keizer. “I’m the Emperor of Hellfire!” Misschien verklaart dit nummer wel meer van de albumtitel Behold. Kijk wat er met de wereld aan de hand is, het muzikale landschap moet herschapen worden… door rock ’n roll. Behold the Waves, a New Wave of Heavy Rotterdam Metal die aanbreekt. De havenstad heeft genoeg goede rockbands maar echt sterke, lang levende metalacts zijn op één hand te tellen. Tijd voor een herrijzenis!
Uitkijken trouwens bij de releaseparty in het Rotterdamse lichtschip V11, want de noeste geluidsgolven die het vijftal teweeg weet te brengen, kunnen leiden tot misselijkheid aan boord. Het zal niet de eerste keer zijn dat de boot wordt gerocked. Voel de urgentie van het pompende gitaarspel in Behold the Waves. “Water keeps on rising!”, beukt de frontman er nog eens vocaal overheen als een tsunami. Een orkaan van gitaarsalvo’s breekt los. “Neptune… takes back his crown!”
De seventies hardrock-invloeden blijven aanwezig binnen de band, maar met een gemiddelde leeftijd van rond de 30 herken je ook een bak aan 80’s en 90’s invloeden. Denk aan Extreme, sommige goede hairbands, zoals onze eigen Vandenberg óf RATT. Ook grunge is duidelijk een inspiratiebron geweest. De flexibele stem van Wouter Jones begeeft zich hier en daar in het vaarwater van Soundgarden, Black Stone Cherry en Alice in Chains.
One Week had wat last van liefdesverdriet, geen probleem, draai Take the Blues Away en volg de lyrics. Geniet van het leven. Waar kan je dat beter doen dan in Rotterdam City, een bezoekje brengen aan Baroeg Open Air of uitwaaien op de Erasmusbrug met Behold op standje 11 in de auto. “Summertime takes my blues away”. Al komt de herfst steeds dichter en dichterbij, met de zomerse temperaturen hebben we voorlopig niks te klagen en kunnen we onbezorgd de plaat omdraaien. Want Order of the Emperor blijft in stijl, houdt het oldschool en biedt haar debuut aan in vinyl. De A-kant krijgt dan ook een mooi maar herfstig slot met Take the Blues Away.
Bij de flip ontdekken we dat de B-kant begint met waar Order of the Emperor de plaat mee heeft ingezet. Pure hardrock in de vorm gegoten van Back to Our Roots “Roots Bloody Roots”. Een nummertje dat live als een publieksfavoriet gerekend mag worden. Niet zo vreemd met die enorme drive. Hoor die slepende en klimmende gitaren. Haal thuis je luchtgitaar maar boven en brul mee met the Emperor. Snowy White, Gary Moore, Scott Gorham en Brian Robertson mogen trots zijn op hun discipelen.
Dat er ook een flinke scheut metal door de plaat vloeit is niet zo vreemd. De twee gitaristen, Bruno Bakker en Kuper Vaser, zijn bekend van Death of the Legend (check Anatraxia eens), Heavylord en the Nefarious Integration. De twee laatste metalbands, in de categorieën doom en death, zijn ook een tijd de thuisbasis van drummer Wout van der Geer geweest. Logisch dat hij achter zijn drumkit dan ook net iets wilder tekeer gaat, de bekkens niet met rust laat en vaker de kickdrums intrapt. “Back to the heart, try to survive!” Bovendien is de productie in handen van Herder-gitarist JB van der Wal. Hij weet de vervaarlijke grooves als een heerlijke stamppot te serveren. Nondeju wat lekker! De machtige stem van Wouter vormt het sappige sausje in het hart van de heavy hutspot. Gitaren knetteren als smakelijke spekblokjes.
“The deeper the hole, the higher the peaks”. Peak houdt het momentum vast met gitaren die als twee aardkorsten krachtig in elkaar schuiven. De bass-break van Aleks Memyselfandi voelt aan als een San Andreas-breuk met daarbovenop een driedubbele suplex van Dwayne ’the Rock’ Johnson. “Keep your mind open, don’t let your faith in me broken”. Soms is een Act of God nodig, waardoor we opnieuw moeten beginnen. Laat die gitaren maar gieren!
De B-kant blijft furieus van wal steken. Sick of Myself zit vol gepijnigde gitaren die op het punt staan om door te slaan. Na twee minuten voel je de snaren wegslippen, gesteund door een arsenaal aan drums en de getormenteerde strot van Wouter. Af en toe hoor je uitbarstingen van James Hetfield, dan weer de duistere kant van Layne Staley en ten slotte de frustratie van Order of the Emperor. Wat een extreme ontlading, wie de band kent weet dat het erg vriendelijke jongens zijn. Sick of Myself raakt toch wel meer dan een snaar. Wat een stevige pot muziek! Dan moet het acht minuten tellende magnum opus Emperor of Rock nog komen.
Goed plan om eerst enkele jaren live met elkaar te spelen en vervolgens pas een plaat uit te brengen. De technische klasse spat er bij de mannen vanaf en op plaat hoor je hoe goed ze inmiddels samen spelen. Emperor of Rock maakt dat in al zijn glorie duidelijk. Hoor hoe de gitaren de t(r)oonladder bestijgen, de tom-toms voor trouwe steun zorgen en de keizer zijn opwachting maakt. “Bang your head for the Emperor of Rock!” Halverwege de track lijkt het of een laurierkrans wordt opgezet en mysterieuze machten bezit nemen van the Order. Beetje aftasten tot Bruno en Kuper met hun gitaren een muzikaal muurtje opbouwen, voorlopig bestendig tegen (p)opstootjes. Niet vluchtig opgezet maar met hart, ziel en zorg afgewerkt. Vleugje sludge erachteraan, bam! Elk nummer staat als een huis en is de moeite waard om te aanschouwen.
Dat kan dus op 1 oktober bij de presentatie in de V11 te Rotterdam. Die dag komt het debuutalbum ook uit. Bestellen kan vast via de Bandcamp.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.