Wel eens bang geweest voor de zee? Voor verdrinking door schipbreuk of om opgeslokt te worden door woeste golven? Wat je maritieme nachtmerriescenario ook is, Legend of the Seagullmen heeft er een album vol van geschreven. Verhalende psychedelische rock en metal met liederen over monsterlijke wezens in het water, schipbreuk en mysterieuze diepzeeduikers. Het zelfgetitelde debuutalbum is gebrouwen door een hele mondvol aan metal-royaliteit. Met drummer Danny Carey (Tool), gitaristen Brent Hinds (Mastodon) en Jimmy Hayward (tevens filmregisseur), bassist Pete Griffin (Zappa Plays Zappa, Dethklok), zanger David Dreyer en toetsenist Chris Digiovanni aan stuurboord is Legend of the Seagullmen dan ook te omschrijven als een supergroep.
Door Merijn Siben
Dit soort supergroepen wekken vaak hoge verwachtingen op, die echter zelden worden ingelost. Maar zijn dat soort verwachtingen wel gegrond? In essentie worden dit soort bands juist gesticht als bezigheidstherapie tussen hoofdprojecten door. Gewoon lekker jammen met muzikale vrienden die je door de jaren heen ontmoet. Gelukkig schijnt Legend of the Seagullmen dat ook te beseffen en voert hedonisme de boventoon tegenover ambitie. Deze plaat is daarom overspoeld met een zeer vermakelijke en sfeervolle mix van old school heavy metal en psychedelische rock ’n’ roll.
Een winnende combinatie zo blijkt. Want wanneer We Are the Seagullmen zich aankondigt met een ruisende zee en het gekrijs van een school meeuwen, is duidelijk dat deze langspeler je meevoert in een metal-avontuurtje op zee. Het is een introductie waarbij een basloopje wordt bijgestaan door stuwende drums en dreigende riffs. Daarbovenop schalt even later het gebulder van David Dreyer, klinkend als een dronken zeeman gehard door woeste wateren en barre boottochten. The Fogger is al meteen een van de hoogtepunten, waarbij elk bandlid in de schijnwerpers staat. Met spookachtige samenzang, een kenmerkende metalriff en een indrukwekkend refrein is het een nummer dat moeiteloos in het hoofd blijft plakken. Maar de glansrol is voor Tool-drummer Danny Carey. Niet alleen door zijn indrukwekkende fills en drumsolo’s, maar ook tekstueel gezien. Als de mythische ‘fogger’ waart hij namelijk over de zeven zeeën om vervuilers en misbruikers genadeloos van hun gezicht te ontdoen.
Anderzijds biedt opvolgende nummer Shipswreck dan weer een glansrol voor toetsenist Chris Digiovanni, die het refrein sfeervol bekleedt met spookachtige synths. Curse of the Red Tide en Legend of the Seagullmen zijn dan weer twee nummers strategisch geplaatst in het midden. Beiden illustreren ze de twee uitersten van deze zeemeeuwmannen. Zo wordt eerstgenoemde opgebouwd met akoestische instrumentatie en de zielvolle bariton van Dreyer, om uiteindelijk uit te monden in een klassiek metal-epos waar Sabbath een puntje aan kan zuigen. Het titelnummer is echter een kort maar krachtig rock ’n’ roll-nummer in de stijl van Motörhead, uiterst pakkend en haast swingend. The Orca doet zijn naam eer aan, dankzij een gotische atmosfeer evenals psychedelische gitaareffecten die het gehuil van orka’s nabootsen. En zelfs een moorddadige reuzeninktvis heeft een rol in deze boottocht vol gruwelen, tijdens het bluesy Rise of the Giant Squid.
Bij de band ligt de nadruk niet op pretentie en ambitie, en dat komt dit debuut alleen maar ten goede. De kracht van Legend of the Seagullmen zit hem simpelweg in goede songs met voldoende variatie, in alle vrijheid en met veel plezier in elkaar geknutseld door een stel topmuzikanten. Wanneer de orkestrale climax van het filmische The Ballad of the Deep Sea Diver dan ook plechtig voortdendert, komt het besef dat je de ontberingen van de diepe zee hebt overleefd. Gestaag vaar je richting de horizon, klaar voor nog een ronde van oceanische gruwelen. Of wellicht ontwaak je uit die dagdroom en druk je simpelweg op de repeatknop van je muziekspeler.
Legend of the Seagullmen is een supergroep rond Tool’s Danny Carey, Brent Hinds van Mastadon, regisseur Jimmy Hayward (o.a. Jonah Hex, Horton Hears A Who, Finding Nemo) en Pete Griffin van Zappa Plays Zappa en Dethklok. Debuutalbum Legend of the Seagullmen verschijnt op 9 februari via Dine Alone Records, het vinyl volgt op 2 maart. Update: de plaat is nu via Spotify te beluisteren:
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.