Albumreview: Ggu:ll knalt op Dwaling met doeltreffende doom zonder weerga

Ggu:ll – Dwaling

Tilburg heeft het, en alweer voor langere tijd. Als het gaat om het toedragen van een heel warm hart aan donkere muzikale klanken, met de toonaangevende jaarlijkse festivals Roadburn en Incubate (de laatste vanaf dit jaar opgedeeld in meerdere edities) en beste stenen eraan bijdragende podia als 013, Little Devil, Cul de Sac en Extase. Plaats daar een bruisende scene van stevige bands bij. Zo huisvest Tilburg formaties die het nationaal en vaak ook internationaal prima doen. Denk aan Dodecahedron, Izah of Faal. Ggu:ll (spreek uit Ghoul) hoort daar zeker ook bij. De Brabanders debuteren met hun eerste full-length Dwaling: een album dat je meesleurt naar laaggelegen, donkere plekken waar de misère rijkelijk vloeit. Een zowel letterlijk als figuurlijk zwaar op de hand liggend debuut. In prettige zin dus.

Door Jurgen de Raad

De in 2014 verschenen EP Waan: Hoon is de eerst vastgelegde kennismaking met de asgrauwe, nihilistische doom van Ggu:ll. Alleen op een gelimiteerde en fraai verpakte tape uitgebracht, bij het Groninger Tartarus Records.

Dwaling, gepresenteerd op de jongste Incubate-editie tijdens de Dutch Doom Days in Little Devil, laat een verdere uitbouw van de doom van de vierkoppige band horen. Rauw en voornamelijk zonder veel franje krijg je een zestal nummers voorgeschoteld. Die flikken het in hun effectiviteit goed tot je door te dringen. Met het nodige instinct en doeltreffende eenvoud – in vaak afgepast gelaagde gitaarklanken en omgeven door een black metal-feel – legt Ggu:lls schurende doom beslag op je. Misschien niet altijd ingevuld met de meest originele riffs. Daar staat weer tegenover dat de doom enerverend heen en weer slingert tussen noise en dissonante intonaties. Verder varieert het middels stampende, vergruizende passages en helder klinkende riffs.

Het ook op de EP prijkende Hoon (iets andere versie, in vergelijking met die op de full-length) kruipt, evenals het volgende nummer Dwaling (Gehirn und Abgrund), dreigend over je heen. Stevig doorzagende riffs ploeteren zich breed uitgemeten door een gekwelde wereld heen. De intense growls van zanger/gitarist William van der Voort volmaken het geschetste beeld. In Dwaling krijgt de ijzingwekkende opeenvolging van gevaarlijke stiltes en verpulverende noise een verdere angst-injectie door de scheurzang van Van der Voort.

Het Smerige Kleed Van De Ziel kent een gast-bijdrage van ´the mouth of Satan´ Farida Lemouchi, natuurlijk bekend van het gewezen en tot een bepaalde cultstatus verheven The Devil´s Blood. Ggu:ll heeft bij dit nummer zijn componerende skills duidelijk hoorbaar afgestemd op de vocalen van de zangeres. De dronende doom past perfect bij de immer sinistere tremolo-zang van Lemouchi. Haar indringende klanken drukken deze van pompeus drumgeweld en gemeen dissonant riff-werk doortrokken track nog verder de afgrond in. Een dikke en diep duistere parel op de plaat.

Na Hoon is Waan het tweede nummer dat, in wat aangepaste vorm, van voornoemde EP is geplukt en op Dwaling terugkeert. De repeterende riffs in het nummer hallucineren en hypnotiseren tot en met. Die bewijzen nog maar eens dat de Brabanders met bedrieglijke eenvoud veel impact weten te creëren. Ggu:ll vervalt op Dwaling dan ook nergens tot een te ´droge´ herhaling van zetten (lees: stukken). De band brengt geraffineerd spanning aan in zijn doom, vaak door het inschuiven van lagen met een zinderende lading. Lading die ook regelmatig angstaanjagend aandoet.

Met Het Masker Vande Wereldt Afgetrocken kom je misschien wel bij de meest dramatische track van Dwaling. De wanhoop spat er vanaf, bij het oor strelende en gevoelige gitaarthema en de tergende brulzang van Van der Voort.

Afsluiter March 28 1941, Drowning refereert aan de datum dat de beroemde schrijfster Virginia Woolf zelfmoord pleegde, door zich te verdrinken in de Engelse rivier Ouse. Opnieuw een sterk dramatisch nummer – grotendeels instrumentaal – dat zich in al zijn tragiek log voortsleept. Het summum van het drama voel je nog eens goed richting het slot, door de kermende zang en verstommende drones. Een verstomming waarmee Ggu:ll op bijna filmische wijze gevoelens van afglijding en isolatie (of iets soortgelijks) weet op te roepen en je na de laatste noot enigszins ontredderd achterlaat. Een knap gevonden einde dat de naargeestige toon van het album dik onderstreept.

Dwaling is – resumerend – een plaat die gemeen onder je huid kan kruipen, om je vervolgens niet snel meer los te laten. Eén die nijdig spuugt, broeit en bezweert, maar ook een meer gevoelige, dramatische kant kent. Organisch klinkende doom – vol rauwdouwende en diep gravende riffs – voorzien van flinke noise- en drone-scheuten. Ga voor de bijl met deze onweerstaanbaar krachtige onheilsplaat.

Dwaling is uitgebracht bij Ván Records en onder andere te beluisteren via Bandcamp (zie hier beneden).

Ggu:ll live:
26 augustus: Woolstock, omgeving Tilburg
07 oktober: Gebr. De Nobel, Leiden (+ Terzij De Horde)
14 oktober: Luxor Live, Arnhem (+ Terzij De Horde)
29 oktober: Dutch Doom Days, Baroeg/Rotterdam
02 december: De Helling, Utrecht (+ Terzij De Horde + Kjeld)