The Ambler, foto Jacques Schutte

Het voelt weer als een déjà vu, maar daar zijn we weer, in november, net als vorig jaar aan de vooravond van een ingrijpende lockdown. Gelukkig is er een klein beetje troost te vinden ondanks dat vooruitzicht, want er blijft goeie muziek uitkomen. Daarom verzamelden we op deze zaterdag een mep bangers om je laatste middaguurtjes mee door te komen, bij voorkeur met een biertje erbij. Vandaag luister je naar nieuwe tracks van The Amblers, Radeloos//Ziedend, Doodswens en The Cold Vein, evenals nieuwe EP’s Fists of Time en Summersile plus een nieuwe Duitse post-metal ontdekking met Monosphere.

The Amblers – Sticks and Stones (Live at High Seas) 
Eerst maar even een uiterst groovy bluesrock duo uit Johannesburg! Ja, dat lees je goed. De heavy stoner en psych scene van Zuid-Afrika is al jaren groeiende, en dit is dan ook een duo die een omvangrijke sound weet te creëren. Zo ook met Sticks and Stones, een track die live opgenomen is voor de opkomende EP Live at High Seas. Het is een nummer dat zich kenmerkt door een aangename chill out atmosfeer, maar die dankzij de crunchy gitaarriff toch ook behoorlijk wat pit meekrijgt. Halverwege zwellen de grooves nog dikker aan, met fraai gesoleer en drumwerk. Kortom, erg lekker om een luie zaterdagmiddag mee te beginnen:

Radeloos///Ziedend – Miserabel (Live at Soulcrusher)
Ze hebben nog geen officiële single of release uit, maar ze stonden toch maar even alvast op Soulcrusher. Voor wie daar niet was is het hoog tijd voor een kennismaking, want deze nietsontziende black metal/crustpunkers hebben zojuist een nieuwe liveopname van die zinderende show uitgebracht! Eerder werd al de opname van Een broeder in striemen en bloed losgelaten, maar nu is het tijd voor het al even venijnige Miserabel. En verdomd, wat komt deze sonische aanslag genadeloos binnen walsen! Het Nijmeegse vijftal presenteert hevig blastende, rauwe black, messcherp en gefocust, die naast pijlsnel spel ook regelmatig in een snedige groove terechtkomt. Daarbovenop heb je dan ook nog eens de omvangrijke, vervaarlijke strot van frontman Giel, die met zijn screams de muziek met evenveel venijn omlijst. Hier willen we meer van horen:

Monosphere, foto Quinten Quist

Monosphere – The Puppeteer
Niet alleen uit Zuid-Afrika maar ook uit Duitsland hebben we met Monosphere een nieuwe ontdekking gedaan. Monosphere is band die geheel DIY te werk gaat, zonder label. “In 2021, it’s easier than ever to release an album DIY.”, aldus de band. En die ethos en ambitie brengt ze nu al erg ver, want debuutalbum The Puppeteer is gisteren uitgekomen en is niet alleen een conceptplaat, maar klinkt ook nog eens ontzettend goed!

Monosphere maakt een majesteuze mix van beukende post-metal met een vettige black, prog en mathmetal saus eroverheen gedrapeerd. Van beukende, opzwepende tracks als The Lover tot speelse ingetogen epossen als The Marionette. Het is een bewonderenswaardig heavy amalgaam tot ook nog eens culmineert in een magnum opus van een afsluiter: I Am In Control/Conflict, een track bestaande uit zes delen. Kortom: voor wie post-metal een warm hart toedraagt, verplichte luisterbeurt! Check hem hier:

Summersile – May I Present Myself
Summersile laat er geen gras over groeien. Na twee singles heeft dit kwartet al een nieuwe EP uit genaamd May I Present Myself. Daarop staat, naast eerder besproken tracks als Nothing But Hate en Between Us ook een gloednieuwe track Stuck In Pages, die vernuftig voortbouwt op de sound van eerdergenoemde tracks. Summersile heeft wellicht een basis in emo, maar onderscheidt zich door er genoeg pit aan toe te voegen met punk en post-hardcore ondertonen. In zijn totaliteit dus een aangename, heerlijk springerige EP die zelden inboet aan energie. Check hem hier:

Doodswens – Het Zwartewaterland
Oef, we hebben nog een week te gaan voordat Lichtvrees het daglicht ziet, maar wat het Eindhovense Doodswens nu al laat horen is weer  veelbelovend! Eerder hoorden we al het magistrale In Mijn Bloed, maar met Het Zwartewaterland hebben we weer een nieuwe voorbode van wat komen gaat. Met een heerlijke, volle productie gedaan in Catacomben Studios is de track een buitengewoon sfeervolle, prachtig opgebouwde track. Er zit een hoop inventiviteit in de riffs en ritmes, in zijn geheel zorgen voor een epos dat geen gebrek aan avontuur en inventiviteit toont. Erg tof dus! Je checkt hem hier:

 

Fists of Time – 1995
Dit komt even uit het niets! We waren nog niet bekend met Fists of Time, maar niet alleen zijn ze straight outta Zeeland maar hebben ze ook nog eens met hardcorelegende Billo Biohazard samengewerkt. Wat ook bijdraagt is dat debuut EP 1995 op bewonderenswaardige wijze alle hardcore conventies het raam uit kiepert. We horen vlagen industrial, nu-metal, metalcore, groove metal, hardcore en, jawel, zelfs gabber! En dat wordt vervormd tot een aangenaame aanslag op het gehoor in 1995. Luister maar eens naar War Behind These Walls, dat zo van Digimortal van Fear Factory had kunnen komen, met een gabberbeat in de bridge die je op Thunderdome had kunnen horen. Erg fraai! Snakes heeft dan weer een gastbijdrage van Billy, waarbij hardcore shouts en raps vernuftig afgewisseld worden. In Your Face geeft ons vervolgens weer flashbacks naar de heerlijk mechanische industrial metal van weleer. Ter conclusie: misschien niet ieders kopje thee, maar voor wie van een beetje avontuur houdt een steengoede luistertip:

The Cold Vein – The Flimflam Man
Tot slot hebben we nog The Cold Vein, een noiserock kwartet uit Nijmegen en Amsterdam. De band staat aan de vooravond van een nieuwe plaat, en met The Flimflam Man is daar alvast een voorproefje van. En dat is een goede binnenkomer! Geproduceerd in het befaamde Galloway Studios, is de track een uptempo rocker met een catchy refrein en een erg lekker gitaargeluid. Gepaard met een trippy visualizer van een Rorschach test, smaakt het alvast naar meer. Luisteren doe je hier:

 


Deel dit artikel